وی ادامه داد: خانواده من هم مانند خیلی از مردم ایران روایت‌هایی از مبارزات خود علیه رژیم پهلوی داشتند و می‌توانستم یک سوژه بومی را برای نوشتن انتخاب کنم، اما «هفده شهریور» و «میدان ژاله» نام‌هایی بودند که به گوش همه ملت آشنا می‌آمدند که برای تثبیت و روشنگری کار راحت‌تر بود و پرداخت داستان ساده‌تر انجام می‌شد.
اسکندری تصریح کرد: تعداد نویسندگان متعهد به نوشتن در مورد انقلاب و مضامین انقلابی اندک است و بیشتر آنها، متولد بعد از جریان انقلاب هستند که به مواد خام برای خروجی محتوایی مستند و قوی نیاز دارند. بر همین اساس تحقیق، تفحص و داشتن اصل ماجرا و تاریخ شفاهی انقلاب زمان‌بر است. از طرفی دقت بر استناد تاریخی با رویکرد داستانی، کمی کار را برای نویسنده مشکل می‌کند. روایت، نباید گزارش گونه باشد؛ اما بر بستر روایت داستانی حقیقت سوار می‌شود و اینها کار را به لحاظ کمی و کیفی تحت تاثیر قرار می‌دهد.
این نویسنده کشورمان درباره توجه مناسب رسانه‌ها به رمان«اشک جمعه» گفت: با قاطعیت می‌گویم توجه خاصی نشد. البته انتظار ندارم روی این رمان توجه خاصی بشود؛ چون ضعفهایی دارد اما میبینم کتاب‌هایی را که نقاط قوتشان زیاد نیست اما بر اساس قدرت تبلیغ، موفق به داشتن مخاطبان زیادی شده‌اند. البته خوشحالم نظر خوانندگانی که قابلیت دسترسی به آنها را دارم، مثبت بود و توانسته‌اند به راحتی با کتاب ارتباط برقرار کنند.
اسکندری در پایان گفت: کتاب «اشک جمعه» سال 91 منتشر شد و ناشر کتاب انتشارات سوره مهر است. از اینکه ناشر دولتی است باید خوشحال بود؛ چون در مراکز مختلف نمایندگی فروش دارد اما سوره روی کتاب‌های خاصی که تقریظ رهبری شامل آنها شده بیشتر مانور می‌دهد و کتاب‌های دیگر شانس کمتری برای معرفی دارند.
انتهای پیام/