در ابتدا، به دليل ازدحام جمعيت در محل برگزاری آيين نكوداشت جشن خانه سينما، نمايندگان اصحاب رسانه به صورت ايستاده مشغول پوشش مراسم بودند و جای تعجب داشت كه هیچ مکان مناسبی برای خبرنگاران در نظر گرفته نشده بود! اما در نهايت با اعتراض برخی، جايگاهی را به آنها اختصاص دادند.
هارون یاشایایی دبير جشن خانه سينما (جشن سينمای ايران) در ابتدای این مراسم گفت: صد سال است که ما روز ملی سينما را جشن می گيريم. اين روز را به همه کسانی که عمرشان را برای سرافرازی اين هنر صرف کردند، تبریک می گویم.
وی گفت: اگر هنر زندگی ملت‌ها را می‌سازد، هنرمندان هستند که این کار را انجام می‌دهند. هنرمندان به هنر امکان بروز می‌دهند و بالندگی هنر ما به دست هنرمندان است. سینمای ما امروز این افتخار را دارد که صاحب نشان اسکار و کن و ونیز می شود؛ نام کیارستمی در جهان همچنان می درخشد؛ چرا که این هنرمندان زحمت بقای سینما را کشیده اند و خانه سینما از هنرمندانی که مستقیما وجودشان در ارتقای سینما تاثیر داشته ،قدردانی می كند.
در ادامه، مراسم تجلیل از سیروس ابراهیم زاده بازيگر پيشكسوت سينما، تئاتر و تلويزيون برگزارشد.
سیروس الوند كارگردان فيلم سينمایی «مزاحم» درباره این هنرمند گفت: سيروس ابراهیم زاده متعلق به نسلی است که با سواد بودند و احساس می‌کردند که سواد به بازیگری کمک می کند. آقای ابراهیم زاده در همه عرصه‌های ترجمه، تاليف، بازیگری و ... فعالیت داشته‌اند.
در ادامه، سيروس ابراهیم‌زاده گفت: خوبی بزرگداشت این است که جوان‌ترها می‌فهمند، در صورت طی کردن این راه سخت کارشان بی مزد و مواجب نمی ماند. خوشحالم توانسته‌ام در عصری زنده بمانم که سینما پرچمدار بازشناسی فرهنگ بسیار غنی و تاریخ اجتماعی ماست. الان کمتر جشنواره سينمايی است که یک یا چند ایرانی در آن حضور نداشته باشند و این بسیار ارزشمند است.
وی گفت: آفرينش مهمترين كار يك هنرمند است. هنرمند حتی دشمنان خود را هم می بخشد و این یک مسئله مهم است. اینکه برخی کارت خانه سینما را آتش می‌زنند، باعث آسیب به هنر سينما و جامعه سينمايی می‌شود.
در ادامه، فاطمه معتمد آریا، محمد بهشتی و فخر الدین انوار به روی صحنه آمدند تا از محمد حسن خوشنویس تجلیل كنند.
محمد بهشتى رئيس پژوهشگاه ميراث فرهنگی گفت: وضعيت فرهنگ ما عين صفحه حوادث روزنامه‌هاست؛ پر از آشوب. از عجايب روزگار اين است كه كشتى سينماى ايران در اين طوفان به صخره نمی‌خورد. علتش هم اين است كه اين كشتی لنگر دارد. امثال آقای خوشنويس لنگرهای اين كشتی هستند كه آن را در همه حال از طوفان و موج حفظ می‌كنند. ديده نمی شوند اما مهمترين كار را می‌كنند.
در ادامه مراسم، محمد حسن خوشنويس طراح و بنيانگذار نوين فيلمخانه ملی ايران گفت: الان فرهنگ تصویر بنیان و اساس است. هرچه راجع به فرهنگ می گوییم، با تصویر اثرگذار می‌شود. هر کس که با تصویر سر و کار دارد، وظیفه مهمی را بر دوش می‌کشد و کسانی که در عرصه فرهنگ وارد می شوند، باید چند مسئله را رعایت کنند. باید بدانند که در این عرصه فقر وجود دارد و اصولا نمی بینیم که آدم های فرهنگی وضعشان خوب باشد. آدم فرهنگی باید کشورش را بشناسد و با ادیان و آداب و رسوم سرزمینش آشنا باشد و من با این نگاه شروع به کار فرهنگی کردم. هیج امیدی هم نباید به دولت داشت؛ آدمی که کار فرهنگی انجام می‌دهد خود باید در این عرصه تلاش کند. اصلا کدام مدیر دولتی در این جايگاه قرار دارد که از افراد فرهنگی تجلیل کند؟ توصیه من این است که چشم به راه دولت نباشیم و فرصت سازی کنیم. در این عرصه (فرهنگ و هنر) فرصت ها را بشناسیم و بسازیم.
در ادامه مراسم تجليل از كيانوش عياری برگزار شد.
علیرضا داوودنژاد كارگردان فيلم سينمايی «فراری» در خصوص كيانوش عياری گفت: من سال های زیادی است که كار کیانوش عیاری را دنبال می کنم. با خواندن مصاحبه کیانوش عیاری در بعد از ظهر امروز، دلم خواست که به کیانوش عیاری بگویم «سرنوشت و سرگذشت تو، سرگذشت سینماست» و البته این برای هر فیلمسازی اتفاق نمی‌افتد.
وی افزود: هر فیلمسازی که نگاه حقیقت جو دارد و دنبال انعکاس حقیقت است، با بحران مواجه می شود و شانس تو (كيانوش عياری) این بود که در دوره ای وارد سینما شدی که در سینما چیزی نبود و فضایی برای تنفس وجود نداشت. تو سوی چشم سينمای ايران هستی.
فرشته طائرپور تهيه كننده سينما هم خطاب به كيانوش عياری گفت: خدا را شکر می کنیم که تکریم شما با حضور شماست، شما از آن سوی آتش‌ها آمدید و ما به شما رسیدیم .دل های زیادی برای شما می تپد.
حسن فتحی كارگردان سينما و تلويزيون هم گفت: آقای عياری شما به ما سادگی در نگاه کردن را آموختید. ما در سینما رد شما را دنبال می کردیم؛ اما بعد دیدیم در سریال هم آموزگار ما هستید. من خودم را مدیون آثار شما می دانم. من همواره فکر می کنم آن کس که در زندگی چرایی دارد، با هر چگونه ای خواهد ساخت.
در ادامه کیانوش عیاری با حضور پشت تريبون گفت: نمی‌خواستم درباره فیلم های توقیفی حرف بزنم اما دشواری ساخت فیلم، با آنچه که درباره نقش سینماگران در توسعه فرهنگی می‌گويند، بسيار متناقض است. سينمای ايران پر از تناقض‌هاست.
در پايان اين مراسم، حسين عليزاده آهنگساز برجسته كشورمان گفت: فعالیت در عرصه موسیقی در كشور ما سخت است؛ اما من سختی نکشیدم. من عاشقی بودم که هميشه دنبال گمشده خود بودم و هیچ‌کس نمی‌توانست جلوی من را بگیرد. در هیچ شرایطی امیدم را از دست ندادم. در پیچ و خم های زیاد سینمای ایران، یاد گرفتم از مسائل مختلف مانند عشق، کمک به همنوع و انسانیت غافل نباشم. افتخار می‌کنم با سینمای ایران همکاری داشته ام.
انتهای پيام/