در این کتاب به فعالیتهای زنان در عرصههای فرهنگ و مذهب پرداخته شده و نقش آنان در ساز و کار اجرای آیین‌های سوگواره و تعزیه با تاکید بر بنیانها و مفاهیم اجتماعی و مذهبی مورد بررسی، تحلیل و کنکاش قرار گرفته است.
تعزیه این هنر نمایشی ایرانی، بی‌گمان یکی از برجسته ترین آیین‌های نمایشی در استان بوشهر است که از قدمت بسیار زیادی در فرهنگ این استان برخوردار است. هرچند تاریخ شفاهی قدمت تعزیه را به پیش از این ارجاع داده اند اما معتبرترین و قدیمی‌ترین سند تاریخی درباره قدمت تعزیه بوشهر مربوط به سفرنامه کارستون نیبور، سیاح آلمانی که در سال ۱۷۵۹ م. در جزیره خارک شرح مفصل و کاملی از تعزیه روز عاشورا را روایت می‌کند، این سند بیانگر قدمت تاریخچه تعزیه در استان بوشهر و پیشرو بودن شهر در این امر است.
در پشت جلد این اثر آمده است: در شهر پرآیین و پرموسیقی بوشهر که آواهای مردمانش در سور و سوگ، همواره خاطراتی یگانه و تاثیرگذار بر جای می‌گذارند، زنان نیز در کنار مردان حضوری برابر و پررنگ در امور اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و مذهبی داشته و تاریخ بهترین گواه این مدعاست.
این کتاب در چهار فصل نوشته شده است؛ فصل اول: نگاهی به بوشهر و تعزیه در گذر تاریخ، فصل دوم: تعزیه‌های مشترک با مجالس مردان، فصل سوم: تعزیه‌های زنانه و فصل چهارم: دیگر مراسم مذهبی زنان.
این کتاب حضور زنان به طور مجزا و مشترک با مردان در برگزاری امور اجتماعی، فرهنگی و مذهبی نشان داده که نقش آنان در سازوکار اجرای آیین های سوگواری و تعزیه با تاکید بر بنیان ها و مفاهیم اجتماعی و مذهبی مورد بررسی و تحلیل قرار داده است.
انتهای پیام /پ