به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی لس آنجلس تایمز در گزارشی نوشت: «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا، در جریان کمپین انتخاباتی سال گذشته، مانور گسترده ای بر روی توافق هسته ای که در سال 2015 میان ایران و گروه 1+5 امضا شد، داد و آن را بدترین توافقی که تاکنون آمریکا به آن رسیده، معرفی کرد. ترامپ همچنین وعده داد در صورت ورود به کاخ سفید این توافق را پاره خواهد کرد.
پس از پیروزی انتخاباتی دونالد ترامپ، او اندکی از موضع خود کوتاه آمد و حتی دو بار گزارش پایبندی ایران به توافق هسته ای را امضا کرد. اما ترامپ حالا قصد دارد در پایان دوره 90 روزه بعدی (در ماه اکتبر) دیگر این پایبندی را تایید نکند.
ترامپ مدعی است ایران روح برجام را نقض کرده؛ اما تلاش وی برای لغو کامل توافق هسته ای کاملا غیرمتقاعدکننده است. ترامپ تاکنون درمورد «روح برجام» هیچ توضیح روشنی ارائه نداده و در بسیاری از موارد در این ارتباط، نیز بیانی مبهم و غیر شفاف داشته است.
ضعف ترامپ در ارائه توضیح شفافی بابت مخالفتش با برجام، این امید را بوجود آورد تا مشاوران سیاست خارجی وی احتمالا رئیس جمهور را از انجام اقدامی نسنجیده در این باره برحذر کنند. اما این امید هم هفته گذشته و در جریان سخنرانی «نیکی هیلی»، نماینده آمریکا در سازمان ملل، بر باد رفت. هیلی تلاش کرد در این سخنرانی لحنی معقول تر و متفاوت نسبت به گذشته داشته باشد؛ اما در واقعیت سخنان وی درباره لغو توافق هسته ای بسیار غیرمتقاعدکننده بود.
هیلی در سخنرانی موسسه امریکن اینترپرایز، مدعی شد ایران مفاد درج شده در توافق را نقض کرده است. وی سپس ادعا کرد ایران محدودیت مربوط به ذخایر آب سنگین را دو بار نقض کرده و بیشتر از حجم ذکر شده در توافق هسته ای تولید کرده است. البته موضوعی که هیلی به آن اشاره کرد، یک نقض کوچک در توافق بود که هم اکنون برطرف شده است. اغلب انتقادات هیلی از ایران، نسخه ای تغییریافته از کلمات کلیدی دونالد ترامپ درباره نقض روح توافق هسته ای بوسیله ایران بود.
هیلی در بخشی از سخنانش گفت: قضاوت در مورد هر توافق بین المللی، با ماهیت دولتی که آن را امضا کرده شروع و خاتمه می یابد. آیا این کشور (ایران) به قوانین بین المللی پایبند است؟ آیا می توان به این کشور اعتماد کرد که به تعهداتش پایبند بماند؟ آیا توافق به اندازه ای قوی است تا در برابر تلاش کشور امضا کننده برای تقلب در آن، ایستادگی کند؟ با پاسخ دادن به تمام این پرسش ها، آیا می توان در نهایت گفت توافق حاصل شده، منافع ملی آمریکا را تامین می کند؟
هیلی در ادامه با یک جمله به تمام سوالات خود پاسخ داد و مدعی شد ایران در یک بی قانونی بین المللی متولد شده است و به ماجرای تسخیر لانه جاسوسی در سال 1979 اشاره کرد. به ادعای هیلی، ایران همچنان با اقداماتی مانند تهدید همسایگان و بی توجهی به قطعنامه های سازمان ملل به قانون شکنی های خود ادامه می دهد. هیلی مدعی شد در توافق هسته ای از ایران خواسته شده هیچگونه موشک بالستیک با قابلیت حمل سلاح هسته ای تولید و آزمایش نکند.
اما سخنان هیلی یک اشکال بزرگ دارد. در توافق هسته ای ایران هیچ اشاره ای به قطعنامه سازمان ملل درمورد ساخت و توسعه موشک های بالستیک نشده و علاوه بر آن، قطعنامه مذکور از لحاظ قانونی الزام آور نیست و کنگره آمریکا نیز همچنان به تحریم های خود درباره برنامه موشکی ایران ادامه می دهد. احمقانه است اگر رفتار ایران را دلیلی برای لغو توافقی قرار دهیم که آمریکا و متحدانش از آن سود می برند و فعالیت هسته ای ایران نیز به موجب آن محدود شده است. اگر این توافق لغو شود، احتمالا آمریکا متضرر خواهد شد و از متحدانش جدا می شود.
هیلی همچنین به این نکته اشاره کرد که اگر ترامپ پایبندی ایران را به توافق هسته ای تایید نکند، همه چیز به کنگره محول خواهد شد. کنگره باید تصمیم بگیرد آیا تحریم های هسته ای را بار دیگر علیه ایران اعمال و یا توافق را لغو کند.
هیلی مدعی شد کنگره می تواند درمورد حمایت ایران از تروریسم، فعالیت های هسته ای که در گذشته انجام داده و نقض گسترده حقوق بشر بحث و گفتگو کند. اما موارد یاد شده ارتباطی با این سوال ندارند که آیا توافق هسته ای نتیجه مثبتی برای جهان در پی دارد و آیا باید به حفظ آن ادامه داد یا خیر؟
انتهای پیام/