فرهاد نوری به همراه خانواده و دو برادر کوچکتر خود از یک سال گذشته در کمپ پناهجویان کرنجاکا واقع در حاشیه شهر بلگراد زندگی می کند. دو سال پیش خانواده وی به دلیل وجود جنگ و فقر شدید مجبور به ترک سرزمین مادری خود یعنی افغانستان شدند و برای رسیدن به صربستان مجبور شده اند از کشورهای یونان و ترکیه عبور کنند. آنها به این امید که بتوانند یک زندگی جدید سرشار از صلح و آرامش را در غرب اروپا آغاز بکنند دست به این ماجراجویی عظیم زده اند.
درحالیکه فرهاد کودکی خود در خانه موقتشان در افغانستان را بسیار سخت توصیف می کند اما می گوید سعی دارد که از هنر به عنوان وسیله ای برای رهایی از رنج ها و مشقت ها استفاده کند؛ چراکه در زمان کشیدن طرح و نقش مورد نظر ذهنی خود، از همه دنیا فارغ شده و به هیچ چیز دیگر فکر نمی کند.
وی در مصاحبه با مجله ایندیپندنت گفت: شما اگر فقط یک هفته در این کمپ ها زندگی کنید، به احتمال خیلی زیاد دیوانه می شوید؛ اما من وقتی در حال کشیدن طرح های خود هستم آنچنان احساس خوبی دارم که اصلا به این فکر نمی کنم که زندگی در افغانستان چه مشقت هایی را برای ما به همراه داشته است. وقتی که نقاشی می کشم انگار در حالت خلصه وارد می شوم و به آرامش حقیقی می رسم. افرادی که در این کمپ ها زندگی می کنند معنی حقیقی زندگی را متوجه می شوند.
کودک 10 سال سرزنده افغانی که صحبت کردن به زبان انگلیسی را در فقط در طول 8 ماه گذشته یاد گرفته است، نقاشی کشیدن را از 6 سالگی و بعد از آن آغاز کرده که خلق کاشی کاری های منقش به نقوش اسلامی را از پدرش تماشا می کرده است. بعد از آن در مورد خودش این نکته را کشف می کند که استعداد بالایی در کشیدن طرح های مختلف دارد و از همان زمان شروع به کشیدن نقاشی و طراحی می کند. این امر به شکلی استمرار پیدا می کند که در طول مسیر مهاجرت خانواده به صربستان، طرح های نقاشی شده اش را در ترکیه، یونان و صربستان به فروش می رساند. در طول این سالها فرهاد همواره سعی کرده تا فنون بیشتری را در این زمینه فرا بگیرد و از این رو بطور روزانه چهره افرادی مثل نواک جوکویچ، کریستیانو رونالدو، آنگلا مرکل، سالوادور دالی و پابلو پیکاسو را طراحی می کند که برای او الهام بخش هستند.
وی صحبت های خود را چنین ادامه داد که وقتی من در سن شش سالگی شروع به کشیدن نقاشی و طراحی کردم نمی توانستم مثل الان طراحی بکنم. الان علاقه شخصی من این است که دوست دارم چهره ها و پرتره های مردم را به تصویر بکشم. من وقتی صورت افراد را نقاشی می کنم حس خیلی خوبی دارم. به خصوص این امر در خصوص پیکاسو خیلی اعتبار دارد چون وی هنرمند مورد علاقه و درواقع قهرمان زندگی من است.
برای فرهاد، برپایی نمایشگاه مسئله ای فراتر از به اشتراک گذاشتن تصاویری است که آنها را طراحی یا نقاشی کرده است. او می خواهد از این وسیله استفاده کند تا طرز تفکر مردم را تغییر دهد. از این رو به گفته خودش انتخاب عنوان این نمایشگاه اهمیت بسیار بالایی برای او داشته است. او نهایتا تصمیم گرفت که عنوان ما نیازمند مهربانی هستیم، رویای یک انسان 10 ساله” را برای نمایشگاه آثار خود انتخاب کند.
وی می گوید: من خیلی خوشحالم. وقتی متوجه شدم که قرار است نمایشگاهی برای نمایش آثار من در شهر بلگراد برگزار شود از فرط هیجان نمی دانستم چکار باید بکنم. تمام روز را در مورد این موضوع فکر می کردم که اسم این رخداد چه چیز باید باشد؟! با پدرم بر سر این موضوع صحبت کردم که عنوان آن را به پناهندگان و مشقت های پناهنده بودن اختصاص بدهم. اما او در پاسخ به این مسئله به من اینگونه جواب داد که: “پسرم، می دانی در حال حاضر دنیا به چیز نیاز دارد؟ ما انسانها به مهربانی نیازمندیم.” از این رو من عنوان نمایشگاه را اینگونه انتخاب کردم.
اما فرهاد فراتر از این اقدام تحسین برانگیز، از این رویداد هنری استفاده کرد تا زندگی را به یک کودک هفت ساله اهل صربستان برگرداند که خانواده او برای تامین هزینه های بالای عمل جراحی فرزندشان در پاریس به سر می برند. فرهاد می گوید از زمانیکه داستان این کودک را شنیدم می دانستم که باید برای او کاری انجام دهم.
من می خواهم هیچ کودکی در هیچ کجای دنیا از هیچ چیزی نترسد. به همین خاطر تصمیم گرفتم که آثار خودم را برای زیاد کردن دارایی ها و ثروت مادی خودم به فروش نرسانم. در عوض یک جعبه در نمایشگاه قرار می دهم که هرکسی خواست آثار من را خریداری کند مبلغ مورد نظر را داخل آن جعبه به عنوان هدیه و کمک به درمان کودک بریزد. ما به این قبیل مهربانی ها نیازمندیم. من می خواهم به این کودک کمک کنم و به دیگران نشان بدهم که مردم چطور می توانند مهربانی خود را به همدیگر ابراز کنند.
این نمایشگاه با همکاری و هماهنگی های بنیاد پناهندگان صربستان در تاریخ 19 آگوست (28 مرداد 1396) در کافه اسلو بلگراد برگزار شد.
سیان پیلکینگتون نماینده بنیاد پناهندگان صربستان در این رویداد گفت: فرهاد یک پسر نابغه است که استعداد خارق العاده ای دارد و ما نیز بسیار خوشحالیم که عرضه آثار هنری او را با همدیگر جشن می گیریم. این یک شانس فوق العاده است تا به جای قصه های سراسر منفی از بحرانهای پناهجویان، داستانهای مثبت آنان را در رسانه ها منعکس کنیم. ما آرزو می کنیم که همه امکانات لازم برای فرهاد نیز مثل تمامی هم سن و سالان وی در بسیاری از کشورها فراهم شود تا بتواند رویای خود را تحقق بخشد.
بعد از برگزاری نمایشگاه، الکساندر ووچیچ رئیس جمهور صربستان در تاریخ 26 آگوست (4 شهریور 1396) در دیداری که با فرهاد نوری و 4 عضو دیگر خانواده اش در کاخ ریاست جمهوری داشت، به وی و خانواده اش پیشنهاد پذیرش تابعیت کشور صربستان را ارائه کرد و قول داد تا از طرفی بورسیه ادامه تحصیل برای خود فرهاد را به وی اهدا کند و از طرفی مقدمات برای راه اندازی کارگاه کاشی سازی برای پدر وی را فراهم نماید و در پایان جلسه خطاب به فرهاد و خانواده اش اضافه کرد که باعث افتخار ما است که با درخواست ما موافقت کنید.
فرهاد بعد از اتمام جلسه در صحبت با خبرنگاران گفت این افتخار بزرگی برای من و خانواده ام است که رئیس جمهور کشور بزرگی مثل صربستان به ما این پیشنهاد سخاوتمندانه را داده است اما واقعیت این است که نظیر این پیشنهاد از طرف کشور سوئیس هم به ما ارائه شده که هرچند هنوز تصمیم قطعی و نهایی در این خصوص نگرفتیم اما شخصا علاقه دارم تحصیلات خود را در زمینه نقاشی و طراحی در دانشگاه های آن کشور ادامه بدهم.
ووچیچ نیز که بعدا از سوی خبرنگاران متوجه این اظهار نظر فرهاد شد به آنان قول داد که “برای متقاعد کردن وی برای ماندن در صربستان میجنگم.
انتهای پیام/