دونالد ترامپ –رئیسجمهور آمریکا- در زمان برگزاری کمپینهای انتخاباتی سال 2016 وعده داد پولهای مالیات دهندگان را برای ساخت آمریکا و بازسازی زیرساختهای فرسوده این کشور هزینه کند و این مبالغ را در مناطق جنگی هدر ندهد. پوپولیستها این وعده ترامپ را به عنوان زمینهای برای بازگشت به شعار «اول آمریکا» پذیرفتند. روشنفکران موسسه «کلرمونت» نیز این وعده را تلاشی برای در دست گرفتن زمام دولت میدیدند. اما با گذشت 8 ماه از دوره ریاستجمهوری ترامپ او شعار «اول آمریکا» را رها کرد، تصمیمگیری را به ژنرال ها واگذار کرد و کارهایی که انجام میدهد را از مردم پنهان میکند.
ترامپ زمانیکه تصمیم خود برای افزایش تعداد نیروهای آمریکایی در افغانستان را اعلام کرد از اشاره دقیق به تعداد آنها امتناع کرد و گفت: «ما درباره تعداد نیرو یا برنامههای نظامی صحبت نخواهیم کرد. از حالا به بعد شرایط منطقه (نه زمانبندیهای قراردادی) راهبرد ما را مشخص میکند».
«جان ام دانلی» روزنامه نگار آمریکایی میگوید: «ترامپ با در پیش گرفتن این روند سه موضوع متفاوت را ترکیب میکند: افشای برنامههای نظامی، اعلام زمان خروج نیروها از منطقه و آگاه کردن مردم آمریکا از تعداد افراد خانوادههایشان که در این مسیر دشوار قرار میگیرند».
مردم باید بدانند چند نفر آمریکایی قرار است به مناطق جنگی اعزام شوند و تصمیمگیری درباره فرستادن نیروی نظامی به خارج از مرزها باید در یک فضای دموکراتیک صورت گیرد.
ترامپ دستکم باید اطلاعات دقیق درباره تعداد نیروهایی که در حال حاضر در افغانستان، عراق، سوریه، یمن، سومالی یا هر جای دیگر میجنگند را به مردم بدهد. «آدام شیف» عضو مجلس نمایندگان آمریکا میگوید: «پنهانکاری باعث میشود مردم آمریکا از دریافت اطلاعاتی که مشخص میکند تعداد نیروها افزایش یافته محروم شوند و در نتیجه نمی توانند مقامات را برای تصمیماتشان مورد سوال قرار دهند».
در واقع دولت ترامپ نه تعداد نیروهای حاضر در مناطق جنگی را اعلام میکند و نه تعدادی که قرار است افزایش یابد. پولیتیکو در گزارشی نوشت: «سرپوش گذاشتن بر تعداد نیروهای آمریکایی در عراق، افغانستان و سوریه باعث شده پنتاگون حضور هزاران نفر از نیروهای آمریکایی در این مناطق را از نظر مردم پنهان کند. تفاوت میان آنچه دولت آمریکا اعلام کرده و اطلاعات افشا شده درباره تعداد نیروهای این کشور در مناطق جنگی حساسیت در این خصوص را افزایش داده. به همین دلیل «جیمز متیس» وزیر دفاع آمریکا وعده داد که آمار رسمی را بررسی و اعلام کند. اما پس از اینکه ترامپ در هفته جاری گفت دولتش درباره تعداد نیروها حرف نمیزند تکلیف وعده متیس نیز نامشخص است».
البته رفتار ترامپ تعجببرانگیز نیست. او در زمان برگزاری کمپینهای انتخاباتی لحنی را برگزید که جنگ طلب بودنش را پنهان میکرد. ترامپ حامیان خود را درباره رویکردش در مدیریت امور خارجی گمراه کرد و این روند همچنان ادامه دارد.
انتهای پیام/