دکتر مک کلاسکی در 64 سالگی شیمی‌دان ارشد تاسیسات هسته‌ای هانفورد در واشنگتن ایالات متحده بود.
طبق گزارشات موجود در شب 30 اوت 1976، زمانی که دکتر مک کلاسکی مشغول جدا کردن پلوتونیوم بود، ناگهان تجهیزات مورد استفاده دچار تشعشع شدند.
وی پس از این حادثه در معرض حجم عظیمی از تشعشعات مرگبار رادیواکتیو معادل 500 برابر دز ایمن قرار گرفت و از این حادثه جان سالم به در برد.
اگرچه دکتر مک کلاسکی بعد از این حادثه با مشکلات حادی از قبیل عفونت ریه، چهار حمله قلبی و آب مروارید در هر دو چشم مواجه شد، اما طبق شواهد موجود وی تا سال 1987 یعنی تا 75 سالگی به علت مشکلات قلبی و بدون هرگونه نشانه‌ای از سرطان درگذشت.
مقاومت بی‌نظیر بدن وی در برابر حجم عظیمی از مواد رادیواکتیو در زمان وقوع باعث شگفتی بسیاری از دانشمندان فعال در این حوزه شد.
نجات یافتن معجزه‌آسای دکتر مک کلاسکی از حادثه انفجار هسته‌ای در آزمایشگاه باعث ثبت بالاترین رکورد قرارگیری در معرض تشعشعات هسته‌ای شد و همچنین مرگ بدون وجود هرگونه نشانه‌ای از سرطان پس از 11 سال از آن حادثه باعث شد تا عنوان "اتمی‌ترین مرد جهان" برای آن دانشمند انتخاب شود.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/