وی افزود: دستگاه فرهنگی برای حرکت به سوی آینده، نیارمند استراتژی خاصی است که در آن سلیقه جای ندارد. تغییر مدیران نباید تغییر سیاست‌های کلی را ایجاد کند و چشم‌انداز ثابت فرهنگی یک ضرورت حیاتی است. من این برنامه را در وزارتخانه آغاز کردم و راه نجات ما عبور از روزمرگی است. باید فکر کنیم که در ده سال آینده، هر یک از حوزه‌های فرهنگ و هنر کجا ایستاده‌اند؟
صالحی امیری تاکید کرد: ما باید از سطح به عمق تغییر رویه دهیم. باید از عادت به خلاقیت، از مونولوگ به دیالوگ برسیم. عبور از نظام بسته به نظام باز لازم است. وزارت ارشاد باید سیاستگزار باشد و نه کارگزار. نکته کلیدی عبور از تصدی‌گری است و عبور از نظام کمی‌گرایانه به کیفی‌گرایانه؛ این محورها باید عملیاتی شود.
صالحی امیری تصریح کرد: خانه سینما و خانه موسیقی و خانه تئاتر امروز در جامعه می‌درخشند و اداره صندوق هنر به خود هنرمندان واگذار شد. ما اداره نمایشگاه کتاب را هم به خود صنف واگذار کردیم. به اعتقاد من باید رویکرد گفتگو داشته باشیم. نظام رفتار سلیقه‌ای باید در کشور جمع شود و من در مدت کوتاه فعالیتم، اجازه ندادم کسی وارد عرصه فرهنگ و هنر شود. ما باید یک قانون، یک دولت و یک مجلس داشته باشیم.
وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار داشت: راه نجات کشور گفتگوست؛ باید گفتگوی فرهنگی با اصحاب فرهنگ و هنر شکل بگیرد. بپذیریم که همه در این ملک و سرزمین حق دارند و محترم هستند. باید این گفتمان فرهنگی را به رسمیت بشناسیم.
وی افزود: گفتمان فرهنگی یعنی به رسمیت شناختن دیانت و اخلاق فرهنگی. از این منظر وزارت ارشاد باید در همین مسیر گام بردارد. این گفتمان در ذیل گفتمان فرهنگی مقام معظم رهبری است.
صالحی امیری در پایان گفت: من تلاش کردم که با تعامل با دستگاه‌های فرهنگی، قطار بزرگ فرهنگ و ارشاد را به حرکت در آورده و امروز آن را به دست برادرم سید عباس صالحی بسپارم.
انتهای پیام/