به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری، دریاچه خزر با ۱۸ هزار و ۸۰۰ کیلومتر مربع آب و مساحت ۴۰۰ هزار کیلومتر مربع، بزرگترین دریاچه جهان است.
طول ساحل خزر ۷ هزار کیلومتر مربع، معادل مساحت کشور ژاپن است و سطح آب آن، ۲۷ متر مربع زیر سطح دریای بالتیک است.
دریاچه خزر باقی مانده دوران پاراتتیس باستانی است که در ۶۵ میلیون سال قبل، به اقیانوس‌هایی که به نام‌های اطلس، هند و آرام می‌شناسیم وصل بود.
هم اکنون خزر در موقعیت جغرافیایی اتصال اروپا، آسیا در غرب، کوه‌های قفقاز و شرق استپ‌های آسیای مرکزی، به کشور‌های روسیه درشمال غرب، آذربایجان درغرب، ترکمنستان در جنوب شرقی و قزاقستان در شمال شرقی محدود می‌شود.
خزر دارای هزار و ۸۹ گونه و زیرگونه حیوانات و سابقه ۹۰ درصدخروجی گله‌های خاویاری جهان و مخازن ماهی‌های آب شیرین مثل قزل آلا و کپور است.
در مورد میزان منابع هیدروکربنی دریای خزر، گمانه‌های متفاوتی مطرح شده است، براساس اعلام سازمان جهانی انرژی، در مجموع ذخایر تایید شده این دریا شامل حدود ۵۰ میلیارد بشکه نفت و حدود ۲۶۰ تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی است.
بر اساس آمار موسسه بین المللی مطالعات دریای خزر که مرداد پارسال منتشر شده است بیش از ۱۷ میلیون و ۴۵۰ هزار نفردر استان‌های حاشیه دریاچه خزر در ۵ کشور ایران، روسیه، قزاقستان، آدربایجان و ترکمنستان زندگی می‌کنند.
برخورداری ساحل آفتابی قزاقستان و جنگل‌های هیرکانی سواحل ایران و آذربایجان، گردشگران را به جمعیت ساکن آن اضافه می‌کند، دریاچه خزر که قبلا به دلیل فاضلاب‌های خانگی و آلودگی نفتی در خطر معضلات بزرگ زیست محیطی قرار داشت این روز‌ها در محاصره زباله‌های پلاستیکی سواحل هم قرار دارد.
عضو هیات علمی پژوهشکده اکولوژی خزر گفت: دریاچه خزر به دلیل محیط بسته و راه نداشتن به آب‌های آزاد، با خطر انباشتگی پلاستیک به عنوان ماده غذایی آبزیان قرار دارد.
مهدی نادری جلودار با بیان نتایج مطالعات تاکید کرد: این مواد پلاستیکی در فرایند تجزیه به میکروفیبر یعنی به ریز پلاستیک تبدیل می‌شوند و ماهیان و آبزیان، از آن تغذیه می‌کنند و به انواع بیماری‌ها مثل سوء تغذیه و بیماری‌های گوارشی مبتلا می‌شوند.
آمار دقیقی از میزان ورود زباله‌های پلاستیکی به خزر وجود ندارد، اما براساس تخمین ها، سهم پلاستیک در میان زباله‌های خزر ۸۰ درصد است، زباله‌های پلاستیکی عمری از صد تا هزارسال دارند و به سختی تجزیه می‌شوند.
ساحل نشینان و مسافران، نبود امکانات کافی را علت رهاشدن پلاستیک در ساحل می‌دانند و می‌گویند هنگامی که برای شنا به داخل آب میروند در عمق‌های کم، انواع بطری‌ها و ظرف‌های یکبار مصرف را در زیر پا احساس می‌کنند.
معاون نظارت و پایش اداره کل محیط زیست مازندران، مدیریت سواحل را چاره کار می‌داند، زیرا با انباشته شدن زباله‌ها در خشکی، دوباره با آسیب‌های محیطی به رودخانه و دریا جاری می‌شوند.
داریوش مقدس گفت: ۵ کشور حاشیه دریاچه خزر باید برنامه‌های مدونی برای آلودگی پلاستیکی دریاچه انجام دهند که متاسفانه در پروتکل‌های کنوانسیون خزر نادیده گرفته شده است.
حالا ماهی‌هایی که از پلاستیک‌ها تغذیه می‌کنند بی جان در کنار ساحل افتاده اند و محقق پژوهکشده اکولوژی خزر، علت را بیماری‌های گوارشی ناشی از مصرف پلاستیک می‌داند، سمی که خودمان در طبیعت ر‌ها می‌کنیم و افسردگی خزر را رقم می‌زنیم و تاوانش، سلامتی انسان‌ها را تحت الشعاع قرار می‌دهد.
انتهای پیام/ع