۱. زنانی که تفنگ دارند در سن بالاتری نسبت به سنی که مردان به طرف تفنگ می‌روند، به سوی آن سوق پیدا می‌کنند.
گزارشات حاکی از آن است که زنانی که تفنگ دارند و یا از گذشته داشته‌اند، به طور متوسط در ۲۷ سالگی به سراغ سلاح رفته‌اند اما مردان در سن ۱۹ سالگی این تمایل را داشته‌اند.
۲. زنان بیشتر به دنبال تامین حفاظت خود هستند تا مردان؛ و این تنها دلیل آنها برای همراه داشتن اسلحه است.
ادله اصلی مردان و زنانی که تفنگ دارند این است که جهت محافظت از خود دست به چنین اقدامی زده‌اند. ۹ تن از ۱۰ نفری که سلاح دارند، باور دارند که این یک دلیل است و ۶۵ درصد مردان و ۷۱ درصد زنان آن را «دلیل اصلی» داشتن اسلحه می‌خوانند. اما در مقایسه با مردان (۸ درصد)، جمعیت بیشتری از زنان ۰۲۷ درصد) معتقدند که این «تنها دلیل» آنها برای حمل سلاح است.
۳. با اینکه تعداد قابل توجهی از زنان در شکار حیوانات و ورزش تیراندازی فعالیت دارند، اما در مقایسه با مردان، میزان کمتری از زنان مایل به شکار و ورزش تیراندازی هستند.
از هر ۱۰ زن آمریکایی دارای تفنگ، ۴ نفر (۴۰ درصد) مایل به شکار و شرکت در ورزش تیراندازی هستند. ۵۸ درصد از مردانی که تفنگ دارند نیز مایل به این امر هستند. ۳۷ درصد از مردان و ۲۸ درصد از زنان هم گهگاه به تیراندازی و شکار می‌روند.
تفاوت بین مردان و زنان در زمان مشارکت آنها در شکار و تیراندازی جلوه بیشتری پیدا می‌کند. ۵۲ درصد و ۴۶ درصد مردان به ترتیب اذعان داشتند که وقتی کاملا جاافتاده شده بودند، به سراغ شکار و تیراندازی رفتند. این در حالی است که ۲۳ درصد از زنان ابراز داشتند که در اوایل جوانی اینچنین بودند. شکاف بین مردان و زنان در این زمینه، با توجه به مقایسه مجزای مشارکت یا عدم مشارکت‌شان در دو امر مذکور، از بین می‌رود.
۴. زنان کمتر از مردان مایل به تماشای برنامه تلویزیونی مرتبط با اسلحه و یا بررسی وبسایت‌های مرتبط با اسلحه، شکار و تیراندازی هستند.
۳۳ درصد از زنان می‌گویند که اغلب یا گهگاهی مایل به تماشای برنامه‌هایی درباره اسلحه هستند. این مقدار در میان مردان ۴۳ درصد است. ۲۸ درصد از زنان اسلحه‌دار کاملا مایل به تماشای اینگونه برنامه‌ها هستند و این آمار در بین مردان اسلحه‌دار، ۳۹ درصد است. همچنین، زنان کمتر از مردان مایل به عضویت در گروه‌های اجتماعی اسلحه‌دار هستند. از هر ۱۰ زن، ۴ نفر اذعان داشتند که همه یا دست‌کم بیشتر دوستانشان دارای تفنگ هستند. این آمار در بین مردان اسلحه‌دار ۵۴ درصد است.
۵. در مقایسه با زنان اسلحه‌دار، مردان اسلحه‌دار رغبت بیشتری به پر نگاه داشتن اسلحه و در دسترس بودن آن دارند.
۴۳ درصد از مردان اسلحه‌دار معتقدند که سلاح آنها باید همیشه آماده و در خانه در دسترس باشد. این تعداد در بین زنان ۲۹ درصد است. زنان و مردانی که معتقد بودند باید تفنگ دستی خود را همیشه بیرون از خانه همراه خود داشته باشند، دارای آمار یکسان ۲۶ درصد هستند.
۶. نظر و دیدگاه مردان و زنانی که تفنگ دارند، در مورد بحث مالکیت تفنگ یکسان است.
مردان و زنانی که تفنگ دارند، دارای این دیدگاه مشترک هستند که تفنگ به آنها حس آزادی می‌بخشد (۷۰ درصد زنان و ۷۷ درصد مردان). دسته دیگری که آنها هم دارای اشتراک هستند معتقدند که داشتن تفنگ به آنها هویت می‌بخشد (۴۶ درصد زنان و ۵۲ درصد مردان).
۷. در بین مردان و زنان جمهوریخواه و مایل به جمهوریخواه دارای تفنگ، زنان حمایت بیشتری از لوایح محدودکننده مالکیت اسلحه نشان دادند.
در طی نظرسنجی، مشخص شد که زنان جمهوریخواه دارای تفنگ، در مقایسه با مردان، حمایت بیشتری نسبت به لوایحی نشان می‌دهند که در جهت محدود کردن مالکیت تفنگ ارائه شده‌اند. در اینجا، شاهد یک شکاف جنسیتی هستیم در بین جمهوریخواهان مالک تفنگ هستیم.
بطور نمونه، از هر ۱۰ زن جمهوریخواه و یا مایل به جمهوریخواه، ۶ زن با محدودیت‌های پیشنهادی برای تفنگ‌های تهاجمی -مسلسل و شات‌گان- موافق هستند (۶۰ درصد). ۵۷ درصد هم موافق با ایجاد سامانه ردگیری فروش سلاح هستند. تنها یکم سوم از مردانی که جمهوریخواه هستند از این لوایح و برنامه‌ها دفاع کرده‌اند که ۲۸ درصدشان به اعمال محدودیت‌های مربوط به تفنگ‌های تهاجمی رای داده‌اند و ۳۵ درصد هم به ایجاد سامانه ردگیری فروش سلاح.
مردان جمهوریخواه به نسبت همتایان زن، حمایت بیشتری را از کوتاه شدن دوره‌های انتظار بر فروش قانونی تفنگ نشان دادند (۶۸ درصد در مقابل ۴۶ درصد). در مورد حمل و نقل سلاح‌های کمری بدون نیاز به مجوز هم رای مثبت مردان ۵۲ درصد به ۲۴ درصد زنان بود. این آمارها در بین مردان و زنان دموکرات و مایل به دموکرات تقریبا مشابه بود.
منبع:مشرق
انتهای پیام/
ما یا آمریکایی ها ؟؟؟
الان آقازاده ها توی اروپا و آمریکای جنایتکار دارن به سختی زندگی میکنن که ما اینجا راحت باشیم