شبه جزیره کره به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده است که در مساحتی به وسعت 250 کیلومتر در 4 کیلومتر از هم جدا شده اند و در این ناحیه آتش بس برقرار است و هیچگونه تجهیزات جنگی در این مساحت دیده نمی شود؛ این تقسیم بندی پس از جنگ داخلی کره در سال 1953 صورت گرفت و از آن زمان تاکنون برقرار است. کره شمالی از نظر مساحت حدود 120 هزار کیلومتر مربع بزرگتر از کره جنوبی است؛ با این حال شکل ظاهری شبه جزیره کره بسیار باریک به نظر می رسد چرا که این منطقه از 8400 کیلومتر خط ساحلی برخوردار است که 2500 کیلومتر آن متعلق به کره شمالی و 5900 کیلومتر دیگر متعلق به کره جنوبی است.
از نظر تعداد نیروی حاضر در ارتش نیز کره شمالی بر همسایه جنوبی خود برتری دارد؛ ارتش کره شمالی از تسلیخات توپخانه ای، هوایی و زمینی قدرنمندی بهره می برد که به این تجهیزات باید یک میلیون نفر نیروی انسانی فعال در ارتش این کشور را نیز اضافه کرد. اگرچه تجهیزات نظامی کره شمالی قدیمی به شمار می آید و در مقابله با هر دشمنی احتمالا بازنده جنگ باشند اما با همین امکانات نیز قادر است شهرهای بزرگ کره جنوبی را با راکت ها و موشک های مخرب خود هدف قرار دهد.
این آسیب پذیری به خاطر کوچکتر بودن مساحت کره جنوبی و فاصله کم پایتخت آن با منظقه آتش بس است؛ سئول تنها 60 کیلومتر با منطقه آتش بس بین دو کره فاصله دارد و این در حالی است که پایتخت کره شمالی یعنی پیونگ یانگ در فاصله 140 کیلومتری از این منطقه قرار گرفته و از حملات احتمالی کره جنوبی در امنیت بیشتری قرار دارد؛ بنابراین کره جنوبی برای مقابله با کره شمالی باید از موشک های دوربرد استفاده کند.
اما معادلات منطقه با دستیابی کره شمالی به سلاح اتمی پیچیده شد؛ چرا که این کشور با دستیابی به بمب اتم قادر است هر کشوری را که قصد دخالت در امور داخلی این کشور را دارد، به سادگی تهدید کند. به نظر شما در این شرایط در صورت جنگ بین دو کره، کدام طرف برنده خواهد بود؟ در ادامه به بررسی 10 سلاح برتر کره شمالی که در زرادخانه های این کشور قرار دارند می پردازیم. با ما همراه باشید.
گاهی سلاح های مرگبار لزوماً نباید خیلی از لحاظ فناوری پیشرفته باشند. قدرت بالای این سلاح ها می تواند برای هر دشمنی خطرناک باشد و عدم استفاده از تجهیزات الکترونیکی زیاد باعث مقاومت در برابر پارازیت های دشمن و جلوگیری از بروز اختلال در آنها می شود و به این تجهیزات امکان حضور مقتدرتر در میدان های جنگی که مملو از پالس های مزاحم و پارازیت است را می دهد.
توپ کوکسان 170 میلی متری یکی از ادوات جنگی سنگین محسوب می شود که بر روی تانک بازطراحی شده تیپ 59 چین سوار می شود. لوله توپ کوکسان که قابلیت تغذیه خودکار را نیز دارد در بالای برجک تانک قرار گرفته و قادر است 12 موشک را با خود حمل کند. سرنشینان و دیگر موشک هایی که توسط این جنگ افزار حمل می شوند در قسمت مجزایی قرار دارند.
با توجه به به کار گرفته نشدن فعالیت خودکار و کالیبر بالا در این توپ، در نتیجه نرخ آتش آن بسیار پایین است به طوری که قادر است 2 موشک در هر 5 دقیقه شلیک کند؛ بنابراین استفاده از این جنگ افزار برای شلیک های پیاپی و ماموریت های سریع مناسب نیست.
مورد دیگری که می توان در مورد کوکسان گفت این است که این توپ فاقد قابلیت MRSI (شلیک همزمان چند موشک) است که از قدرت مانور آتش آن در میدان جنگ می کاهد. اما با همه این اوصاف فراموش نکنید که اگر از این جنگ افزار به درستی استفاده شود، قادر است خسارات سنگینی به دشمن وارد کند و از آنجایی که حداکثر برد آن 60 کیلومتر است، قادر است به سادگی پایتخت کره جنوبی را هدف قرار دهد. این جنگ افزار در زمان جنگ ایران و عرق به ایران صادر شد و شاهد عملکرد آن در این جنگ بودیم.
این ضد هوایی یک جنگ افزار سیار است که مجهز به چندین موشک های کوتاه برد شده است و برای محافظت از نیروهای زمینی در جنگ بسیار حیاتی است و برای هدف قرار دادن اهداف دور نیز به سیستم SAM مجهز می شود. ضد هوایی اصلی و روسی Sa-13 به 4 موشک SAM که با امواج مادون قرمز هدایت می شد، مجهز بود و بر روی نفربرد چند منظوره MT-LB سوار می شد اما در نسخه بازطراحی شده و جدیدتری که کره شمالی آن را در اختیار دارد، شاهد استفاده از 8 موشک کوچکتر و مدرن تر هستیم که از لحاظ تئوری حجم آتش بر روی دشمن را دو برابر می کنند. این جنگ افزار، بسیار سبک است و امکان استفاده از آن در آب و خشکی وجود دارد و تمامی نیروهای خط مقدم جنگ می توانند از این جنگ افزار برای حفاظت از خود در برابر حملات هوایی دشمن استفاده کنند.
ضدهوایی های قوی ارتش کره شمالی ممکن است از دیدگاه برخی کشورهای غربی قابل اعتنا قلمداد شوند اما کره شمالی برای دفاع هوایی خود تنها به استفاده از ضدهوایی اکتفا نکرده و از نیروی هوایی قدرتمند خود که برتر از بسیاری از هماتایان آسیایی خود است، نیز در این زمینه استفاده می کند.
کره شمالی حدود 10000 ضدهوایی از انواع مختلف در اختیار دارد که قوی ترین آنها Zsu-23-4 شیلیکا محسوب می شود. 4 آتشبار 23 میلی متری که توسط یک رادار هدایت می شوند در این ضدهوایی نصب شده اند و با نرخ 4000 گلوله در دقیقه قادر است آسمان را برای هر جنگنده دشمن که در ارتفاع پایین پرواز کند، نا امن کند. قابلیت سیار بودن این ضدهوایی، امکان حضور ان در خط مقدم جنگ و کمک به نیروها را می دهد و از این ضدهوایی مرگبار در نیروی هوایی کره شمالی نیز استفاده می شود.
کره شمالی تاکنون هیچ درگیری جدی در دریا با کشور متخاصم نداشته است و برای رویارویی با هر دشمن احتمالی که از سطح دریا به مرزهای این کشور تجاوز کند باید از زیردریایی و قایق هایی که قابلیت حمل لانچر موشک های مختلف را دارند استفاده کند. قایق های کلاس نانگو از جمله قایق های تندرو و کوچک و ارزانی محسوب می شوند که با ابزراهای مختلف برای پرتاب موشک به سمت دشمن تجهیز شده اند. طراحی این قایق ها شبیه کشتی های تیپ SES است که مانند یک هاورکرافت عمل می کنند. این قایق حدود 200 تن وزن دارد و سرعتی حدود 92 کیلومتر در ساعت دارد که رهگیری آن توسط زیردریایی ها را بسیار دشوار می کند.
این قایق جنگی به صورت رادارگریز طراحی شده است و با ظاهر شبح واری که دارد، شناسایی آن به وسیله رادارهای دشمن بسیار دشوار خواهد بود. با توجه به اندازه این قایق، جنگ افزارهای سنگینی بر روی آن سوار می شوندکه برای حملات ناگهانی و گروهی به ناوگان دریایی دشمن کافی به نظر می رسد. این قایق جنگی از یک آتش بار 76 میلی متری اصلی و 4 موشک ضد کشتی Kh-35 با برد 120 کیلومتر و یک آتشبار گاتلینگ 30 میل متری بهره می برد. نسخه دیگری از آتشبار 30 میلی متری گاتلینگ در تصویر فوق به نمایش در آمده است.
در حال حاضر نیز تنها 6 نمونه از این قایق های جنگی به صورت عملیاتی در ناوگان نیروی دریایی کره شمالی فعال هستند که به واسطه قدرت مانور بالا و آتش سنگینی که دارند، زمزمه هایی مبنی بر تولید انبوه آنها نیز به گوش می رسد.
این جنگنده به عنوان مدرن ترین و پیشرفته ترین جنگنده حال حاضر در نیروی هوایی کره شمالی که به نیروی هوایی خلق کره(KPAF) نیز معروف است، به شمار می آید چرا که بقیه جنگنده های حاضر در نیروی هوایی کره شمالی از رده خارج شده اند و قدیمی محسوب می شوند. کره شمالی در زمان شوروی سابق تعداد 17 میگ 29s را از آن کشور در سال 1988 خریداری کرد که اکنون آن هواپیماها نقش تعیین کننده ای در دفاع هوایی این کشور بازی می کنند.
البته این تعداد میگ 29s با 200 میگ قدیمی دیگر از جمله میگ 21 و میگ 23 در نیروی هوایی کره شمالی حضور دارند که دو مورد آخر هیچ شانسی در رویارویی با جنگنده های مدرن کنونی دیگر کشورها ندارند. میگ 29 از موتور دوقلو بهره می برد و از جمله جنگنده های نسل چهارم به شمار می رود که در انجام هر گونه مانور هوایی بسیار عالی عمل می کنند.
وزن جنگ افزارهایی که توسط این جنگنده حمل می شود زیاد نیست چرا که 6 موشک هوا به هوا در زیر بالهای آن قرار گرفته و یک تانک سوخت نیز در قسمت زیر هواپیما تعبیه شده است. انواع مختلفی از میگ 29 به کره شمالی صادر شده است که تنها در نبردهای هوایی اثرگذار هستند و در در صورت حمله زمینی به پایگاه هوایی، از قابلیت های پایینی برخوردارند. استفاده از موشک های هوا به هوای R-60 و R-27 در این جنگنده دیده شده است که مدرن ترین نوع موشک های هوا به هوا در جدول تجهیزات نظامی کره شمالی به شمار می روند. کنترل عملیات نظامی میگ های 29 کره شمالی توسط پایگاه هوایی کومسانگ گارد که در حوالی پیونگ یانگ قرار دارد، انجام می شود.
البته گزارش های زیادی از رسانه های غربی منتشر شده است که در آنها با توجه به تجربه کم خلبانان این هواپیماها، به بی خطر بودن نیروی هوایی کره شمالی اشاره شده است. اما این در حالی است که همواره از هواپیماهای میگ 29s و خلبانان آنها در بهترین شرایط حفاظت می شود تا در صورت نیاز بتوانند در برابر حملات احتمالی واکنش خوبی از خود نشان دهند.یکی از کارهای اصلی که میگ 29 قادر به انجام آن است، اعلام هشدار سریع به دشمن(QRA) است به طوری که با این اعلان خطر، بقیه ناوگان هوایی از وجود خطر مطلع می شوند و برای کمک به منطقه اعزام می شوند.
با اینکه کیفیت تمرینات، خدمات و در دسترس بودن این جت ها در بهترین شرایط نیست اما همین حد نیز برای رویارویی با دشمنان در تجاوز هوایی به کره شمالی کافی به نظر می رسد. اما در عصری که جنگ افزارها عمدتا به سیستم رهگیری AWACS هستند، احتمالا میگ 29 های کره شمالی در شلیک موفق به حتی یک هدف نیز ناکام بمانند و تنها امیدشان برای دقاع از سرزمینشان به نیروی زمینی خواهد بود.
این جنگ افزار یکی از آخرین نمونه از ادوات جنگی است که توسط کره شمالی به تازگی رونمایی شده است و هر دشمنی در فاصله 200 کیلومتری باید از این نوع موشک انداز هراس داشته باشد. Kn-09 در واقع نوعی موشک انداز چندتایی است که به 8 راکت با کالیبر 300 میلی متری مجهز شده است که بر روی یک ماشین شش چرخ ساخت چین سوار می شود.
بر طبق شنیده ها، این موشک انداز در همان کلاس موشک انداز روسی اسمرچ MLRS ساخته شده است با این تفاوت که در KN-09 از سیستم تغذیه موشک پیشرفته تری استفاده شده؛ به طوری که هر لوله موشک انداز نیاز به تغذیه جداگانه ندارد و هر پاد چهارتایی خالی از موشکی که بر روی تراک سوار است، می تواند با یک پاد چهار تایی دیگر جایگزین شود که این کار اهمیت زیادی در کاهش فاصله بین شلیک ها و پرکردن لوله ها دارد. طراحی و ساخت این موشک انداز مدرن، این پیام را به جهان می دهد که کره شمالی قصد مدرن سازی تجهیزات جنگی قدیمی خود را دارد و در صدد کاهش وابستگی خود به تجهیزات خارجی است.
تست هایی که توسط این موشک انداز توسط کره شمالی انجام شده است به وسیبه رادارهای کره جنوبی رصد شده اند و از همین طریق، برد 200 کیلومتری این موشک ها تایید شده اند. هر تهدیدی که در اطراف kn-09 قرار داشته باشد با توجه به فاصله اش با این موشک انداز در خطر است؛ مثلا تمامی قسمت های کره جنوبی از جمله پایتخت آن و شهرهای اطرافش به سادگی توسط این موشک انداز هدف قرار می گیرند. اگر چنین جنگ افزار استانداردی در سطح انبوه ساخته شود و به طور استراتژیک در نقاط مناسب کار گذاشته شوند، به سادگی قادر خواهند بود معادلات جنگی را بر هم زنند و تهدید جدی برای نیروهای دشمن به شمار آیند.
تانکهای جنگی نقش مهمی در استراتژی های دفاعی و تهاجمی ارتش کره شمالی بازی می کنند. ادوات زره پوش نظامی مخصوصاً تانک های جنگی در میدان های نبرد به عنوان فرمانده نیروهای زمینی محسوب می شوند و تانک پوکپانگ هو نیز به عنوان فرمانده نیروی زمینی کره شمالی مطرح است. برای ارتشی که از هزاران تانک قدیمی استفاده می کند، پوکپانگ هو یک نعمت محسوب می شود. این تانک در سال 1990 ساخته شد و بسیاری از امکانات آن شبیه تانک هایی است که در منطقه شوروی سابق ساخته می شدند و کره شمالی توانسته با اندکی تغییرات در این تانک ها، نیروی قدرتمند زمینی خوبی برای مقابله با تانک های پیشرفته کره جنوبی برای خود مهیا کند. طراحی اصلی این تانک ها بر اساس تانک هایT62 و T72 است و از خان 125 میلی متری که عمدتا در تانک های روسی دیده می شود، در این نوع تانک ها نیز استفاده شده است.
تانک پوکهانگ کو با وزن 44 تنی که دارد در زمره تانک های سنگین وزن به حساب نمی آید و در کلاس تانک هایی مثل T72 طبقه بندی می شود. این تانک از دو موتور و و یک آتشبار قدرتمند استفاده می کند که آن را به عنوان یک مانع جدی در برابر نفوذ نیروهای کره جنوبی در مناطق کوهستانی تبدیل کرده است. این تانک با زرهی ضد گلوله و لایه ERA به خوبی ایمن شده است. بر خلاف تانک های قدیمی تر در ارتش کره شمالی، این تانک از قابلیت دید در شب بهره می برد و از سنسورهای مادون قرمز و جستجوی لیزری اهداف در آن استفاده شده است.
آخرین نمونه از این تانک به موشک های مختلفی مجهز شده است، در آخرین تصاویر رصد شده از این تانک، دو موشک انداز کوتاه برد SAM، دو موشک ضد تانک در اطراف برجک آن دیده شده است. مسلسل 14.5 میلی متری که در اختیار فرمانده این تانک قرار داشت با مسلسل 30 میلی متری دوقلوی اتوماتیک و یک آتشبار 7.62 میلی متری کواکسیال جایگزین شده است.
موشک های میان برد بالستیک در واقع بهترین راه برای هدف قرار دادن اهداف از قبل تعیین شده در کره جنوبی که خارج از برد آتش توپخانه ای هستند، محسوب می شوند. ناندانگ در اصل ورژن پیشرفته موشک اسکاد است که بردی نزدیک به 1500 کیلومتر دارد. بر طبق اعلام شرکت سازنده این موشک، دقت عملیاتی اصابت به هدف آن بسیار بالا است و با دقت کمتر از 2 کیلومتر به اهداف از قبل تعیین شده اصابت می کند.
رهگیری و انهدام این موشک در هوا به وسیله سامانه دفاعی کره جنوبی بسیار سخت است چرا که ناندانگ قادر به پرواز بر فراز حوزه استحفاظی سامانه پاتریوت کره جنوبی است و این سامانه قادر به هدف قرار دادن این نوع موشک ها نیست و این موضوع یک مزیت استراتژیک برای کره شمالی محسوب می شود چرا که با این موشک قادرند بدون هیچ مشکلی تمامی خاک کره جنوبی را هدف قرار دهند. البته دولت امریکا برای مقابله با این موشک، سامانه دفاع موشکی تاد را در اختیار کره جنوبی قرار داده است.
موشک ناندانگ که با سوخت مایع حرکت می کند، قادر به حمل 1000 کیلوگرم انواع جنگ افزار از جمله کلاهک اتمی است.بر طبق پیش بینی هایی که کارشناسان نظامی انجام داده اند، در حال حاضر حدود 300 عدد از این موشک ها در کره شمالی وجود دارد که این تعداد نرمال به حساب می آید اما هنوز هیچ آماری از تعداد دقیق آنها در دسترس نیست که قاعدتاً باید بیشتر از پیش بینی ها باشد.
دشمن برای از انهدام لانچر سیار این موشک نیز کار ساده ای در پیش ندارد چرا که از این موشک در جنگ خلیج فارس استفاده شد که عملکرد بهتری از لانچرهای موشک های اسکاد از خود بر جای گذاشت. به واسطه عملکرد خوب این موشک، در زمینه صادرات نیز کره شمالی موفق عمل کرده و فناوری ساخت این موشک را به پاکستان(برای ساخت موشک قئوری 1) و ایران(برای ساخت موشک شهاب 3) فروخته است.
این سامانه موشکی نیز از دیگر جنگ افزارهای جدید ساخت ارتش کره شمالی محسوب می شود که از لحاظ فناوری ساخت نیز بسیار پیشرفته تر از سیستم های دفاعی SAM به حساب می آید. KN-06 یک موشک زمین به هوای دوربرد است که برای اولین بار در سال 2011 آزمایش شد. این موشک از لحاظ ظاهر، بسیار شبیه به سامانه دفاع موشکی s300 روسیه است اما بر طبق گزارش ها، برد این موشک ها کوچکتر و اندازه آن بزرگتر از آنچه در S300 شاهد هستیم، است.
بر طبق برخی گمانه زنی ها این احتمال وجود دارد که در ساخت این سامانه موشکی، روسیه و چین نیز به طور مستقیم یا غیرمستقیم به کره شمالی کمک کرده باشند. برد موثر این موشک بر طبق اعلام مقامات رسمی کره شمالی حدود 150 کیلومتر است که باعث ایجاد سپر دفاعی مستحکمی در کره شمالی می شود.
لانچر این سامانه موشکی(TEL) بر روی تراک های کاماز شش چرخ سوار می شوند.این سامانه در مانور نظامی اخیر کره شمالی دیده شد که در صف اول جنگ افزارهایی که به نمایش در آمدند، قدرت نمایی می کرد. وجود چنین سامانه دفاع موشکی در کره شمالی، حمله به این کشور را بدون تلفات سنگین غیر ممکن می کند.
با استفاده از سامانه موشکی KN-06 در ارتش کره شمالی، این کشور به یکی از قدرتمندترین سامانه های دفاع موشکی مجهز شده است که اگر اط لحاظ جغرافیاییی و استراتژیک در مکان های مناسبی کار گذاشته شوند، در صورت جنگ احتمالی بین دو کره، مشکلات فراوانی را برای کره جنوبی رقم می زند.
ساخت زیردریایی های مجهز به لانچرهای پرتاب موشک های بالستیک یکی از پروژه های سری کره شمالی محسوب می شد که تا همین چند سال پیش کسی از ساخت چنین زیردریایی هایی خبر نداشت اما در چند سال گذشته مقامات ارشد این کشور به تدریج اطلاعاتی از خروجی آزمایش توانایی های این زیردریایی ها منتشر کردند.
زیردریایی های کلاس سیمپو در واقع اولین زیردریایی های حاضر در نیروی دریایی کره شمالی به حساب می آیند که قادر به حمل و شلیک موشک های بالستیک و همچنین موشک های بالستیک اتمی هستند. وزن این زیردریایی 1600 تن است که در نوع خود یکی از کوچک ترین زیردریایی های حال حاضر جهان محسوب می شود و به نظر می رسد این نمونه های اولیه تنها برای تست ساخته شده اند و در آینده نسخه های کامل تری از آن را شاهد خواهیم بود. بر طبق گمانه زنی ها، نسل بعدی این زیردریایی ها قادر است بیش از یک موشک بالستیک را حمل کند و قطعا بر روی قدرت تخریب و دقا و افزایش برد آن موشک ها نیز کار خواهد شد.
این زیردریایی به خاطر استفاده نکردن از سیستم AIP، تنها قادر است یک ماه در زیر آب حرکت کند و به صورت یک زیردریایی با سوخت دیزل-برقی ساخته شده است. یکی از ویژگی های این زیردریایی این است که با خاموش کردن تمامی موتورهایش قادر است به عنوان لانچر موشک ها بالستیکش در دریا از آن استفاده کرد.
پوکوک سانگ یک زیردریایی در کلاس سیمپو با سوخت مایع است که مجهز به سامانه موشکی بالستیک (SLBM) شده است. تنها یک موشک بالستیک در این زیردریایی به کار رفته که برای پرتاب آن از فشار هوای فشرده استفاده می شود.برد پرتاب این موشک بین 500 تا 2500 کیلومتر تخمین زده می شود و فاصله زیاد در این تخمین به خاطر نبود هیچ اطلاعات رسمی و موثقی در مورد آن است. این موشک ها آزمایش های ناموفق زیادی داشته اند که رونمایی از آن را با تاخیر مواجه می کرد اما سرانجام در سال 2016 آزمایش آن با موفقیت انجام شد و باعث شد تا کره جنوبی و آمریکا با دقت بیشتری به تحرکات نظامی کره شمالی نگاه کنند.
کره شمالی همواره در پی ساخت تسلیحاتی بوده است که بتواند با آن، خاک امریکا را هدف قرار دهد و با ساخت موشک بین قاره ای KN-08 سرانجام به این آرزوی خود رسیدند. اگرچه این موشک هنوز به طور عملیاتی استفاده نشده است اما ساخت آن می تواند کره شمالی را در ردیف کشورهایی مثل آمریکا، روسیه، چین، انگلستان، فرانسه، هندوستان که به فناوری ICBM دست یافته اند، قرار دهد. تاکنون تنها تصاویر محدودی از این موشک منتشر شده است و حتی نمی دانیم که سوخت این موشک مایع است یا جامد؟ در یکی از مانورهای نظامی کره شمالی، این موشک سوار بر لانچر TEL از جلوی مقامات ارشد کره شمالی عبور کرد.
بر اساس گزارش های تایید نشده، برد این موشک بین 8 تا 10 هزار کیلومتر است. دلیل اینکه این موشک در رتبه اول این لیست قرار گرفته، این است که از آن به عنوان تنها موشکی که قادر به انهدام اهدافی در خاک آمریکا می باشد، یاد می شود. بر طبق اخبار تایید نشده، نسخه لانچر زیردریایی این موشک نیز تا سال 2020 ساخته خواهد شد.
نتیجه گیری
در سال های گذشته، این تصور وجود داشت که کره شمالی به هیچ فناوری مدرنی در دنیای نظامی دسترسی ندارد اما در این مطلب به چندین نمونه از جنگ افزارهای ساخت کره شمالی اشاره شد که در ساختشان از جدیدترین فناوری روز دنیا استفاده شده است. اگرچه این کشور از لحاظ مالی و فناوری در محدودیت و تحریم به سر می برد اما در حال حاضر ارتش کره شمالی جزو ارتش های پرقدرت جهان محسوب می شود و هیچ تضمینی برای غلبه بر این کشور حتی در صورت فرسایشی شدن جنگ وجود ندارد.
منبع: برترین ها
انتهای پیام/