براساس مندرجات کتاب "فرهنگ‌نامه رجال روحانی عصر امام خمینی(ره) " که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است، آیت‌الله مروارید در سال ۱۳۲۸ برای ادامه تحصیلات حوزوی به تهران رفت و پس از درک محضر آیت‌الله محمدتقی آملی به قم مراجعت کرد. دروس فقه و اصول را از محضر آیت‌الله سلطانی طباطبایی، آیت‌الله العظمی بروجردی و آیت‌الله داماد فرا گرفت و فلسفه را هم در محضر علامه طباطبایی آموخت.
شیخ علی‌اصغر مروارید مبارزات سیاسی خود علیه رژیم پهلوی را با سخنرانی بر منابر از سال ۱۳۳۷ شروع کرد و با آغاز نهضت اسلامی، این مبارزات گسترش یافت. وی در سال ۱۳۴۲ بعد از قیام ۱۵ خرداد دستگیر شد. وی که در منابر مردم را علیه رژیم پهلوی تحریک می‌کرد، از طرف ساواک زیر نظر گرفته شد و ساواک حکم دستگیری او را صادر کرد. در یکی از این اسناد که مربوط به مهرماه ۱۳۴۲ است در مورد فعالیت‌های او آمده است: «شیخ مروارید که از نزدیکان آیت‌الله خمینی بوده در منابر مردم را علیه مقامات عالیه کشور تحریک و برای خمینی دعا می‌نماید». این گزارش اضافه می‌کند که وی از طرف شهربانی نیز تحت تعقیب است.
منبرهای آیت‌الله مروارید پس از آزادی وی بار دیگر آغاز می‌شود. در یک مورد وی پس از آزادی امام خمینی، به سخنرانی پرداخته و به رابطه رژیم پهلوی با صهیونیست اعتراض می‌کند. مامور ساواک در گزارشی که مربوط به فروردین ۴۳ است به مقامات عالی رتبه چنین گزارش می‌دهد: «طبق اطلاع واصله از قم ساعت ۲۰ و ۳۵ دقیقه روز ۲۲ فروردین ۴۳ مجلس جشنی به مناسبت بازگشت آقای خمینی به قم در مسجد رضویه برگزار و در حدود ۷۰۰ نفر شرکت نموده‌اند و آقای مروارید ضمن سخنرانی، اظهار داشته با اشغال چند کرسی توسط بانوان آزادی تامین نشده. خداوند در قرآن دوستی با یهود را منع کرده. »
امام خمینی پس از اعتراض به کاپیتولاسیون، در ۱۳ آبان ۴۳ به ترکیه تبعید می‌شوند. متعاقب این موضوع طلاب حوزه علمیه قم به این اقدام رژیم پهلوی واکنش نشان می‌دهند. در بیانیه‌ای که طلاب حوزه قم صادر می‌کنند، در کنار سایر علما امضای شیخ‌علی اصغر مروارید نیز دیده می‌شود. در بخشی از این بیانیه آمده است: «دولت غیر ملی و ضد اسلامی ایران با کشتار عزیزان ما در مدرسه فیضیه قم و طالبیه تبریز و قتل عام ۱۵ خرداد و اعدام مردم مسلمان دل ما و شما را خون کرده است. با تبعید غیر قانونی مرجع تقلید مسلمانان ایران حضرت آیت‌الله العظمی آقای خمینی و دادن مصونیت به مستشاران نظامی آمریکا، روزگار ملت ایران را سیاه کرده است... با باز گذاشتن دست اسرائیل در تمام شئون اقتصادی، سیاسی و نظامی، اقتصاد کشور را به ورشکستگی کشانده و استقلال ما را به سقوط و نابودی تهدید می‌کند. » مخالفت‌های آیت‌الله مروارید باعث شد او طی سال ۱۳۴۳ و ۱۳۴۵ باز هم دستگیر شود.
آیت‌الله مروارید در سال ۱۳۴۷ به مسجد حضرت مهدی(عج) در تهران رفته و به اقامه نماز پرداخت و یکی از سخنرانان ثابت هئیت انصارالحسین(ع) شد. وی در سال ۱۳۴۹ به خاطر سخرانی‌هایش دستگیر و به ۱۸ ماه اقامت اجباری (تبعید) در ایرانشهر محکوم شد؛ ولی این حکم در دادگاه تجدیدنظر فسخ و حکم برائت صادر شد. در همان سال دوباره دستگیر و مدت سه ماه زندانی شد. در خرداد ۱۳۵۱ نیز توسط مأموران رژیم دستگیر و به سه سال تبعید محکوم شد. مدت محکومیت وی در سال ۱۳۵۴ به اتمام رسید و به تهران بازگشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آیت‌الله علی اصغر مروارید به فعالیت ادامه داد و مسئولیت کمیته انقلاب اسلامی شاخه دوم (ناحیه دوم) تهران واقع در خیابان زنجان را برعهده گرفت.
از وی آثاری نیز منتشر شده است که می‌توان به دو کتاب "سلسله الینابیع الفقهیة و تحقیق اللمعة الدمشقیة فی الفقه الإمامیة" (با همکاری برادر مرحوم شان آیت الله محمدتقی مروارید) اشاره کرد.
منبع: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
انتهای پیام/