امام خطاب به گورباچف، شکست کمونیست در دنیا را پیش بینی کرده و این ابر قدرت جهانی را به اسلام دعوت کرده بود. حالا وزیر خارجه شوروی به همراه همراهانش بنا بر آداب دیپلماتیک خود در حالت ایستاده، منتظر ورود امام بودند. خادم به مهمانان چای تعارف می‌کند و هیات روسی چای را همان‌طور ایستاده می‌خورند. در همین فاصله، امام در حالی که لباس رسمی روحانیت بر تن ندارند، طبق عادت همیشگی حضور در اتاق شخصی خود، بدون کلاه و عمامه و با کلاه شبی بر سر ( طبق فیلم ) وارد شده و بدون نگاه به حاضران در جای همیشگی خود می‌نشینند، رفتاری که برای شواردنادزه و همراهانش تازه و غیر قابل پیش بینی بود.
حاج احمد با اشاره به وزیر امور خارجه وقت ( دکتر ولایتی ) اشاره می‌کنند که به حاضرین تعارف کنید بنشینند و مطلبشان را بگویند، شواردنادزه بعد از مختصر تعارفات، شروع به خواندن می‌کند. هنوز نامه به اتمام نرسیده که امام از جا بلند شده و با چند عبارت ساده، "ایشان جواب من را ندادند"، اتاق را ترک می‌کنند.
شواردنازده و همراهانش برای مدتی در بهت بودند، نمی‌دانستند چه کنند، به هیچ‌وجه انتظار چنین برخوردی را نداشتند و حالا انسجام رفتاری خود را از دست داده بودند.
چند روز بعد، امام با این پیام، پاسخ سخنان وزیر خارجه شوروی و پیام گورباچف، را دادند: "به ایشان (گورباچف) بگویید که من می خواستم جلوی شما یک فضای بزرگ تری باز کنم، من می خواستم دریچه ای به دنیای بزرگ، یعنی دنیای بعد از مرگ که دنیای جاوید است را برای آقای گورباچف باز نمایم و محور اصلی پیام من آن بود. امیدوارم بار دیگر ایشان در این زمینه تلاش نمایند".
ازکجا به کجا رسیدیم
یادامام ساده زیست گرامی....