سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

نخستین "وزیر زن" در تاریخ افغانستان

کبری نورزایی از جمله زنان برجسته افغانستان بود که از سال‌های 1965 تا 1969 میلادی به عنوان وزیر بهداشت ایفای وظیفه کرد.

به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران،کبری نورزایی دختر مرحوم بسم‌الله‌خان در سال 1932 میلادی در گذر باغبان کوچه شهر کابل به دنیا آمد.

وی 4 خواهر و 3 برادر داشت. دوره کودکی خود را در باغبان کوچه کابل گذرانید، در حالی‌که سال‌های بعد زندگیش را در کارته چهار و بعدا در کارته سه سپری کرد.

وی تعلیمات ابتدایی و ثانوی را در دبیرستان «ملالی» به اتمام رسانید و در رشته مطالعات زنان به تحصیل پرداخت.

نورزایی در سال 1953 میلادی از دانشکده زنان با بالاترین نمره فارغ‌التحصیل شد و به عنوان معاون مدرسه ملالی و بعدها اولین مدیر افغان آن مدرسه ایفای وظیفه کرد.

این در حالی بود که مدیریت مدرسه ملالی قبلاً به عهده استادان فرانسوی بود. در زمان مدیریت وی، مدرسه ملالی پیشرفت چشم‌گیری کرد و به‌ عنوان یکی از بهترین مدارس دختران افغانستان شناخته شد.

نورزایی در سال 1958 میلادی جهت ادامه تحصیلات عالی به دانشگاه «سوربن» پاریس رفت. بعد از پایان تحصیلاتش در فرانسه، به‌عنوان رئیس دانشکده تدبیر منزل در دانشگاه کابل ایفای وظیفه کرد.

وی در سال 1964 میلادی عضویت کمیسیون مشورتی تدوین قانون اساسی را کسب کرد. این کمیسیون مشتمل بر 23 عضو بود.«کبرا نورزایی» و «معصومه عصمتی وردک» که هر 2 از پیشگامان نهضت زنان و از جمله معدود زنان تحصیل کرده و فعال بودند، عضو این کمیسیون بودند.

نورزایی از سال‌های 1965 تا 1969 میلادی به عنوان وزیر بهداشت ایفای وظیفه کرد. از کار‌های ارزشمند وی در وزارت بهداشت افغانستان ایجاد تعدادی بیمارستان و کلینک‌ها در افغانستان، تصویب قانون داروهای ژنتیک و تاسیس انجمن راهنمای خانواده در کابل و استان های این کشور بود.

وی به عنوان وزیر بهداشت با جسارت بسیار به دورترین نقاط افغانستان سفر کرد. از جمله به استان‌های پروان، لوگر، قندوز، هرات، چخانسور، بلخ، هلمند، ننگرهار، لغمان و بدخشان سفر کرد و با همکاری مامورین محل مراکز بهداشتی را افتتاح و رونق داد.

کبری نورزایی در سال 1977 میلادی نماینده انتخابی در لویه‌ جرگه از ناحیه هفتم شهر کابل شد و در تصویب قانون اساسی جدید آن سال دخالت داشت.

وی قریحه شاعری نیز داشت و اشعاری را نیز سروده بود. نورزایی ازدواج نکرده بود و سال‌های گرانبهای عمر خود را در خدمت‌گذاری به وطن سپری کرد.

کبری نورزایی در سال‌های بعد با وجود دشواری‌ها و ناملایمات کشور را ترک نکرد و با مادر و خواهر کوچکش تا آخر عمر در کابل ماند.

نشریه نگاه نو با انتشار این مطلب نوشت: وی در تاریخ 30 ژانویه 1986 میلادی در منزل شخصی‌ خود واقع در کارته سه شهر کابل در سن 54 سالگی داعیه حق را لبیک گفت و در شهدای صالحین به خاک سپرده شد.

کبری نورزایی از جمله زنان برجسته در دهه‌های 60 و 70 میلادی در افغانستان بود که نامش به عنوان مفاخر زنان معاصر تاریخ این کشور درج شده است.

انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.