وی افزود: اگر والدین فرزند خود را پیوسته نیازمند کمک از سوی خود بدانند، در واقع توانایی کودک را نادیده گرفته و این عامل باعث شکل گیری و شدت شک و تردید در کودک نسبت به استعدادهای خود و موجب ترس از شکست در کارهایش میشود.
این روانشناس تربیتی در ادامه گفت: برخی از والدین بر این باورند، فرزندی حرف شنو است که خواستهها و انتظاراتشان را اجرا کند، در صورتی که کودک باید بیاموزد که تلاش برای رسیدن به هدف و انجام کارها به بهترین شکل مهم است، خواه والدین از او انتظار داشته باشند یا نه و کمک پدر و مادر در این راه بسیار اهمیت دارد.
وکیلی تاکید کرد: توقعات والدین بیش از ظرفیت و توان کودک کار درستی نیست، باید آنها میان توانایی کودک با افراد بزرگسال تفاوت قایل باشند و بر اساس شرایط جسمی و روحی فرزند خود از او توقع داشته باشند.
این روانشناس خاطر نشان کرد: هرگز کودک خود را با همسالانش مقایسه نکنید و تواناییها و موفقیتهای آنها را به رخ او نکشید، زیرا استعدادهای افراد با یکدیگر متفاوت است و این مقایسه کردن باعث تخریب اعتماد به نفس در کودکان می شود.
وی عنوان کرد: اگر والدین بتوانند جنبه های مختلف استعداد کودکان خود را شناسایی و آن را در مسیر درست هدایت کنند، قادر به هموار ساختن مسیر موفقیت فرزندانشان میشوند، در واقع والدین با فراهم کردن یک محیط غنی و مناسب برای تربیت و رشد فرزندشان، میتوانند توانایی او را در مسیر درست قرار دهند، در غیر این صورت اگر محیط رشد کودک مناسب نباشد نمی توان نتیجه مناسبی را از هوش و تواناییهای او به دست آورد.
وکیلی با اشاره به اینکه یک رابطه عاطفی، هیجانی و کلامی مناسب با فرزندان از طریق صحبت کردن ایجاد میشود، بیان داشت: برخی از والدین تصور میکنند که باید فرزندشان را در کلاسهای آموزشی خاصی ثبت نام کنند تا توانایی و استعداد او تقویت شود، در حالی که با ایجاد یک بستر مناسب تربیتی و تعامل قوی با فرزندان میتوان آنان را در زمینههای خاصی که مناسب با توانایی هایشان است، هدایت کرد.
انتهای پیام/