از آنجا که این سندروم معمولا پا را هنگام خواب تحت تاثیر قرار می‌دهد، نوعی از اختلالات خواب به شمار می‌آید که در هر سنی می‌تواند شروع شود و با گذشت زمان شدت بیماری افزایش می‌یابد.
افراد مبتلا به سندرم پای بیقرار دچار احساسی ناراحت کننده در پا‌های خود هستند و نیازی شدید به تکان دادن پاها برای آسایش از این مشکل دارند.
این بیماری باعث انواع احساسات از جمله سوزن سوزن شدن، خارش، ضربان و کوبیدن، سوزش، کشش و خزیدن چیزی در پا‌های فرد مبتلا می‌شود. این مشکل معمولا هنگام دراز کشیدن یا نشستن طولانی مدت برروی صندلی ماشین و هواپیما رخ دهد.
لیلا رازقیان جهرمی متخصص اعصاب و روان با اشاره به اینکه در سندرم پای بیقرار فرد یک احساس غیر قابل مقاومت برای حرکت دادن اندام‌ها در موقع استراحت یا خوابیدن دارد، بیان کرد: گاهی سندرم پای بیقرار باعث کم خوابی شده و به محض اینکه بیمار وارد رختخواب می‌شود این احساس شروع می‌شود.
وی با بیان اینکه حرکت دادن پاها یا پیاده روی این احساس ناآرامی را بهبود می‌بخشد، افزود: سندرم پای بیقرار در کسانی که سابقه خانوادگی این اختلال را دارند ۳ تا ۵ برابر دیگر افراد است که این اختلال معمولا در میانسالی آغاز و درطول زمان تشدید می‌شود که شیوع آن در زنان بیشتر از مردان است.
به گفته این متخصص اعصاب و روان افرادی که دچار سندرم پای بیقرار هستند باید از لحاظ مشکلات کلیوی؛ کمبود آهن و اسید فولیک و سایر بیماری‌ها بررسی شوند، زیرا این بیماری ممکن است با بیماری‌های روماتیسمی، دیابت، تیروئید و بیماری‌های ریوی شیوع بیشتری داشته باشد.
علائم سندرم پای بیقرار با تکان دادن پا یا ایستادن بهتر شده و فرد مبتلا را کم‌تر آزار می‌دهد، این علائم می‌تواند باعث مشکل در خوابیدن، خواب آلودگی روزانه و کاهش کیفیت زندگی شود.
اگر سندرم پای بیقرار در شما با هیچ بیماری دیگری مرتبط نباشد، برای درمان آن باید بر تغییرات سبک زندگی یا درمان دارویی تمرکز کنید که درمان دارویی فقط با دستور پزشک مجاز بوده و بدون مراجعه به روانپزشک ممکن نیست.
رازقیان جهرمی با بیان اینکه سندرم پای بیقرار در زنان باردار شیوع و شدت بیشتری دارد، گفت: افرادی که دچار سندرم پای بیقرار هستند باید از مصرف مواد محرک هنگام خواب خودداری کنند.
وی در خصوص راهکار‌های برخورد با این احساس ناخوشایند در افراد مبتلا اظهار کرد: ماساژ پای درگیر، حمام گرم یا سرد و انجام ورزش متوسط به درمان سندرم پای بیقرار کمک می‌کند.
این متخصص اعصاب و روان تاکید کرد: افرادی که دچار سندرم پای بیقرار هستند باید به روانپزشک مراجعه کنند، زیرا این اختلال به وسیله دارو‌های مختلف قابل کنترل است.
وی تصریح کرد: بسیاری از افراد مبتلا به سندرم پای بیقرار به علت مشکل خود دچار ترس از رفتن به رختخواب می‌شوند و این موضوع باعث کاهش کیفیت زندگی این بیماران می‌شود.
علت قطعی این بیماری معلوم نیست و هیچ روش آزمایشگاهی یا تصویربرداری نمی‌تواند این بیماری را تشخیص دهد، بلکه متخصص اعصاب و روان بر اساس شرح علائم بیمار این سندرم را تشخیص می‌دهد.
رازقیان جهرمی با بیان اینکه برخی از افراد دچار سندرم پای بیقرار هیچ وقت به روانپزشک مراجعه نمی‌کنند، تصریح کرد: معمولا بیان علائم و توضیح مشکل برای افراد مبتلا به سندرم پای بیقرار سخت است و مصرف برخی از دارو‌ها مانند دارو‌های ضد تهوع، ضد افسردگی، ضد حساسیت، دارو‌های سرماخوردگی و مصرف الکل و استعمال سیگار و بیخوابی نیز این سندرم را تشدید می‌کند.
وی گفت: تشخیص علائم سندرم پای بیقرار، بالینی است و براساس نیاز به تکان‌دادن پاها که معمولا با احساس ناراحتی همراه است، وقوع حین استراحت، بهبود با فعالیت و بدترشدن علایم هنگام عصر یا شب مطرح می‌شود.
نشانه‌های سندرم پا‌های بیقرار سیر متغیری دارد، اما معمولا علایم آن با افزایش سن پیشرفت می‌کند و ممکن است در برخی افراد برای مدتی علایم به طور خود‌به‌خود برطرف شود، اما معمولا علایم عود می‌کند بنابراین توصیه می‌شود افراد در صورت مشاهده احساس ناراحتی در پاها به روانپزشک مراجعه کرده و از مصرف خودسرانه هر نوع دارو برای بهبود این وضعیت خودداری کنند.
گزارش از زهرا رحیمی
انتهای پیام/
ممنون از اطلاع رسانی خوب شما