آموزش و پرورش در طول ۳۷ سال بعد از انقلاب ۱۳ سکاندار را برای تصدی پست وزارت به خود دیده است و در هر دورهای فرهنگیان بر این باور بودند تا مشکلات ریشهای اعم از بودجه، ساماندهی نیروی انسانی، آموزشهای کاربردی، عدالت، هماهنگی پرورش با آموزش و مواردی از این قبیل که ریشه در شرایط مدیریتی دارند، سامان پیدا کند، اما همچنان پیشرفتی چشمگیر در کارها حاصل نشده است.
آخرین تغییر در آموزش و پرورش جایگزینی فخرالدین احمدی دانش آشتیانی به جای علی اصغر فانی بود و دلایلی همچون عدم مدیریت نیروی انسانی، مسائل مالی، اختلاف حساب مالی در صندوق ذخیره فرهنگیان، سرپرست نداشتن دانشگاه فرهنگیان و مواردی از این قبیل را علت این مساله میدانستند.
هرچند مطرح شدن نام دانش آشتیانی برای این وزارتخانه انتقاداتی از سوی نمایندگان و ذینفعان در امر تعلیم و تربیت به همراه داشت، اما در آن برهه از زمان تصمیم قطعی به گونهای دیگر رقم خورد و امید میرفت تا لرزههای مشکلات وسیع بر پیکره آموزش و پرورش با وجود یک زلزله شناس بهبود پیدا کند.
دانش آشتیانی در روزهایی که صحبت از وزیر شدنش به میان آمد درمصاحبه ها گفته بود که در صورت توفیق کسب رای اعتماد نمایندگان، بیدرنگ اقدامات خود را برای ساماندهی امور جاری و موضوعاتی از قبیل: نیروی انسانی، برنامههای آموزشی و درسی، مشکلات و معضلات مالی و نظائر آنها آغاز خواهم کرد تا فرهنگیان و اولیای دانش آموزان با کمترین دغدغه کار تعلیم وتعلم را دنبال کنند.
از دیگر برنامههای دانش آشتیانی سامان بخشیدن به وضعیت صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه و بنگاههای وابسته به آنها در جهت حفاظت از داراییهای فرهنگیان، مشارکت ایشان در نظارت بر عملکردها و بهره گیری از نخبگان اقتصادی در افزایش بازدهی این واحدها، تدوین طرح تشکیل سازمان نظام معلمی برای ارتقای منزلت حرفهای فرهنگیان و واگذاری بخشی از مسئولیتهای غیر حاکمیتی آموزش و پرورش به آن، تقویت انگیزههای حرفهای معلمان و مدیران با تاکید بر حرمت، حقوق، منزلت اجتماعی، توانمندسازی و ارتقاء وضعیت معیشتی آنان و تلاش برای رفع تبعیض در نظام پرداختهای دولتی از جمله این برنامهها بود که تحقق آن تحولی عظیم در نظام آموزش و پرورش ایجاد میکرد.
مساله معیشت که اساسیترین امر محسوب میشود با وجود پیگیریهای فرهنگیان و رسانهای شدن این موضوع هنوز به طور قطعی حل نشده است و آموزش و پرورش برای پرداخت معوقات فرهنگیان در انتظار تخصیص اعتبار است.
دانشگاه فرهنگیان به عنوان اصلیترین مسیر جذب نیروی انسانی در آموزش و پرورش محسوب میشود و اهمیت این دانشگاه در سند تحول بنیادین نیز مورد توجه قرار گرفته است، اما با وجود این اهمیت هنوز تکلیف ریاست آن مشخص نشده است و گزینهای پیشنهادی برای ریاست دانشگاه اعلام نشده است.
شرایط نامساعد و مشکلات آموزش و پرورش هنوز باقی مانده و نظام تعلیم و تربیت در انتظار وزیر جدیدی است که تا شاید درمانی بر دردهای مزمن این نهاد تعلیم و تربیت ارائه شود و مطالبات برحق فرهنگیان به جریان بیفتد البته این روزها بازار گمانه زنیها برای وزیر جدید داغ شده و باید منتظر ماند و دید شرایط برای این نهاد چطور رقم میخورد؟