انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
خوش به حالش
تنها همراهانِ لوکاس در این جزیره، 400 رأس اسب، 300 هزار شیر دریایی و 350 گونۀ مختلف از پرندگان بودند.
لوکاس می گوید: با زندگی در جزیره کنار آمدم و هیچ گاه احساس تنهایی نکردم.
وی افزود: تنها ابزاری که همراه خودم نگه داشتم، یک کلاسور برای نوشتن ملاحظات و یک دستگاه دوربین برای مشاهده و پیگیری زندگی جانوران در سواحل جزیره بود.
لوکاس در این مدت، با دوربین خود چیزهای عجیبی مشاهده کرد که یکی از آن ها پای مصنوعی یک انسان در ساحل بود.
زوی لوکاس، در سال 1971 از شهر هالیفاکس کانادا، به دیدن جزیرۀ سابل رفت و از آن جا که عاشق اسب ها و طبیعت این جزیره بود، چهل سال در این جزیره ماند.
منبع:العالم