«ماه‌نسا شهسواری» که قدیمی‌ترین فرد در نسل گلیم‌بافان در سیرجان استان کرمان است، درباره چگونگی بافت گلیم در زمان قدیم و زیر نور کم چراغ، توضیح‌هایی به این گروه از کارشناسان داد.
این بانو که حدود ١٠٠ سال است گلیم می‌بافد، ارزیابان شورای جهانی صنایع دستی را با سخنانش شگفت‌زده کرد.
برنامه ارزیابان شورای جهانی صنایع دستی صبح امروز (شنبه، ٣١ تیرماه) با تماشای یک فیلم مستند از گلیم سیرجان و تشریح اقدامات فرماندار کرمان و شهردار سیرجان درباره گلیم این شهر شروع شد.
غدا هیجاوی - رییس آسیا و اقیانوسیه شورای جهانی صنایع دستی - و کوین مورای - رئیس منطقه‌ای شورای جهانی صنایع دستی - از فروشگاه‌ها، کارگاه‌های گروهی و خانه‌های رنگ‌رزی، روستای دارستان که دهکده صنایع دستی نامیده شده است، دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد و کارگاه‌های آموزشی هنرستان و کمیته امداد امام خمینی (ره) دیدن کردند.
قرار است ارزیابان در ادامه برنامه‌های خود از کارگاه‌های خانگی، بازارچه اختصاصی گلیم، نمایشگاه و موزه سیرجان نیز دیدن کنند و بعد از شرکت در نشستی خبری، به سمت شهر کرمان بروند.
استقبال مردم روستای دارستان و فعالیت زنان گلیم‌باف سیرجان، نظر ارزیابان شورای جهانی صنایع دستی را جلب کرد.
گلیم‌های سوزنی سیرجان با رنگ‌های گیاهی به قیمت ٦٠٠ تا ٧٠٠ دلار به فروش می‌رسند و آلمان یکی از مشتریان این صنایع دستی ایران است.
به گفته بانوان گلیم‌باف روستای دارستان، صنعت گلیم‌بافی کرمان قدمتی ٤٠٠ ساله دارد و این هنر از مادران و زنان، نسل به نسل به آن‌ها منتقل شده است.
اصطلاح گلیم «شیریکی‌پیچ» از دو کلمه شیریکی و پیچ تشکیل شده که هر کدام دربر گیرنده استدلالی جداگانه است. نام «پیچ» از بافت پیچ‌گونه گلیم است و لفظ «شیریکی» نیز از مفهوم شریک و کار کردن دو یا چند بافنده در بافت یک گلیم است.
انتهای پیام/س
دیدار ارزیابان شورای جهانی صنایع دستی با بافنده ١١٠ ساله سیرجانی