او در پاسخ به این سوال که چرا مسابقات جهانی به عنوان مسابقات تدارکاتی دیده می شود تصریح کرد: شناگران دیگر کشورها سالیانه در چندین مسابقات بین المللی حضور پیدا می کنند، با شناگران دیگر کشورها وارد چالش می شوند، خود را می سنجند و نهایتا به مسابقه جهانی نگاه جدی تر دارند. اما این امکان برای شناگران ایرانی وجود ندارد. بودجه ای که به فدراسیون اختصاص می یابد بسیار ناچیز است و با آن نمی توان سه رشته المپیکی را اداره کرد. مسئولان دائم می گویند از رشته های پایه حمایت می کنند اما به محض این که در جایگاه ریاست قرار می گیرند همه چیز را فراموش می کنند.
انصاری افزود: تصور می کردم بعد از باکو وضعیت شنا بهتر شود و اتفاقات خوبی در راه باشد اما وضعیت بدتر هم شده است. امروز شناگران تنها به دلیل علاقه شخصی خود در تیم ملی فعالیت می کنند. حداقل سال گذشته در مجارستان اردوی تدارکاتی برگزار کردیم اما امسال از اردوی خارجی خبری نیست.
ملی پوش شنا ادامه داد: مدت زیادی است که خانواده ام را ندیده ام. از زندگی افتاده ام و بدنم کاملا خسته است. مصدومیتی که از سال 2014 از ناحیه کتف دارم تا همین امروز مرا درگیر خود کرده است و فشار زیادی بر من وارد می کند. پزشکان بارها گفته اند باید کتفم را عمل کنم و بعد از آن شنا را کنار بگذارم اما من راضی نشده ام. تا به حال مشکلات را تحمل کرده ام اما دیگر طاقتم تمام شده است. بعد از مسابقات ژاپن قصد خداحافظی داشتم اما به اصرار خانواده و مربی ام ادامه دادم و به اتفاقات خوب امیدوار بودم اما هیچ اتفاقی نیفتاد.
انصاری بیان داشت: مجارستان حدود 4 ساعت با ایران اختلاف ساعت دارد. برای هر یک ساعت اختلاف باید یک روز استراحت داشته باشم. من یکشنبه مسابقه دارم پنجشنبه شب به مجارستان می روم، جمعه وارد این کشور می شوم و فقط شنبه برای استراحت وقت دارم. اگر با این شرایط رکورد هم نزنم همه از من انتقاد می کنند.
رکوردار شنا پروانه گفت: من به عنوان یک شناگر دوست دارم در کنار شناگران مطرح دنیا تمرین کنم و فرصت رقابت با آن ها را داشته باشم. در مسابقات زنجان که پنج شنبه وجمعه گذشته برگزار شد نفر دوم 4 ثانیه در 100 متر پروانه از من عقب تر بود. 4 ثانیه در شنا یعنی 10 متر فاصله. من حتی موج شنای نفر دوم را نمی دیدم.
دارنده مدال برنز مسابقات کشورهای اسلامی اظهار کرد: فقط یک بار آن هم قبل از مسابقات آسیایی اینچئون از جا به جایی رکورد ملی خوشحال شدم بعد از آن به بعد دیگر هیچ گاه از رکورد شکنی خوشحال نشدم زیرا با وجود این رکوردها جایگاهی در آسیا و جهان ندارم.
او درباره حقوق های که از فدراسیون دریافت می کند خاطر نشان کرد: اگر چند ماه در اردو باشیم حقوقی دریافت نمی کنیم اما ناگهان در آستانه اعزام به مسابقات حقوق یک جا پرداخت می شود. بارها گفته ام از این شیوه حقوق دهی رضایت ندارم و ترجیح می دهم حقوقی نگیرم.
انتهای پیام/