بیست‌وسوم تیرماه سال 1378 مردم مقتدرانه و هوشمندانه در مقابل آشوبگران و اغتشاشگران یکپارچه بر سر اصول و مواضع شرعی و قانونی ملت و نظام ایستادند.
در تیر ماه سال 1378 « نظام سلطه و استکبار جهانی» با همراهی وکمک برخی از مزدوران خودفروخته داخلی و به کارگیری تمام ظرفیت‌های خود، با راه‌اندازی جنگ روانی و بهره‌گیری از عوامل وابسته و مزدور جریان جنگ نرم درصدد ایجاد آشوب و درگیری در سطح کوی دانشگاه و سپس در تعدادی از دانشگاه‌های کشور و سرانجام براندازی نظام و هدف قرار دادن اصول قانونی به ویژه قانون اساسی و جایگاه ولایت برآمدند.
دشمن برای اینکه در مردم ایجاد یأس و تردید کند برای رسیدن به اهداف شوم و از قبل طراحی شده خود، سنگ زیر بنای انقلاب را مورد تهاجم قرار داد و سعی داشت با شکستن حرمت و تقدس ارزش‌های انقلابی، ارکان نظام و انقلاب، راه را برای توطئه‌های بعدی آماده کند.
اما باز هم با هدایت و اشارات رهبر معظم انقلاب و رهنمودهای روشنگرانه معظم له، هشیاری و اقدام به موقع ملت شجاع ایران اسلامی باعث شد تا فتنه 18 تیر و درگیری کوی دانشگاه به حماسه بزرگ و ماندگار 23 تیر 1378 تبدیل شود.
اصلاح قانون مطبوعات در مجلس پنجم در ابتدای سال ۱۳۷۸ مطرح شد و این تصمیم به بهانه تحدید آزادی مطبوعات و در تعارض با اصول «قانون اساسی»، معرفی شد که در این بین وزیر ارشاد وقت به عنوان موضع رسمی دولت اصلاحات مخالفت صریحی ابراز کرد.
پس از آن برخی از مطبوعات با به راه انداختن هیاهو و جنجال، سعی به عقب نشینی مجلس از تصمیم خود مبنی بر اصلاح قانون مطبوعات کردند. در این میان روزنامه «سلام» در اقدامی غیر قانونی خبری کاملاً محرمانه را منتشر کرد که بر شدت التهابات و هیجانات سیاسی در کشور افزود.
دانشگاه تهران در شامگاه 17 تیر ۷۸ پس از اطلاع از ماجرای توقیف روزنامه سلام و نیز به انگیزه مخالفت با تصویب کلیات طرح اصلاح قانون مطبوعات به صحنه تجمع‌های اعتراض آمیز و درگیری‌های خشونت بار تبدیل شد.
در روز جمعه هجدهم تیر، کوی دانشگاه تهران و خیابان‌های اطراف وضعیتی کاملا بحرانی داشت. با گذشت ساعت‌ها، همچنان تعداد قابل توجهی از دانشجویان در خیابان محل درگیری اجتماع کردند و نیروی انتظامی با بستن خیابان اصلی میان دانشجویان و مهاجمان که در سمت دیگر خیابان اجتماع کرده بودند، حائلی به وجود آورد. سه شنبه ۲۲ تیر در تعدادی از خیابان‌های منتهی به کوی دانشگاه درگیری‌ها ادامه یافت.
در روز چهارشنبه ۲۳ تیر نیز عده‌ای به گمان ایجاد آشوب به خیابان‌ها آمده بودند، اما فضا به گونه دیگری رقم خورد و حضور پرشور مردم همراه با دانشجویان فهیم و بیعت آن‌ها با نظام و انقلاب، بساط آشوب و آشوبگران را از میان برداشت و مشتی محکم بر دهان دشمنان و معاندان نظام زد.
حسن روحانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی وقت در سخنرانی خود در راهپیمایی حماسی ۲۳ تیر با اشاره به اینکه دشمنان خارجی و داخلی باید بدانند ملت ما هشیار و در صحنه است،گفت: «ولایت فقیه مهمترین رکن حکومت و نظام ماست و اهانت به این رکن، اهانت به قانون اساسی، قانون گرایی و اهانت به همه ارزش‌های انقلابی است. دشمنان خارجی و آن‌ها که در این چند روز کف زدند و از عناصر پست و مزدور حمایت کردند بدانند اسلام در این کشور زنده است و زنده خواهد ماند.»
وی ریشه حرکت‌های ۱۸ تیر را ناشی از تحلیل غلط دشمنان انقلاب و مزدورانشان از نظام جمهوری اسلامی و برداشت نادرست از هشیاری و آمادگی ملت ایران دانست و تصریح کرد: «آمریکا، اسرائیل و چند کشور دیگر که از آشوبگران ۱۸ تیر حمایت کردند ماهیتا با نظام اسلامی دشمنی دارند.»
روحانی، مسئله ولایت را مسئله فرد و شخص ندانست و گفت: «ولایت در کشور ما مظهر اسلامیت نظام و استقلال کشور است. مردم ما خوب می‌فهمند و درک می‌کنند که دشمن از اسلامیت نظام و استقلال کشور عصبانی است.»
سرانجام پس از قدرت نمایی ملت بزرگ ایران در حمایت از نظام و انقلابشان در روز ۲۳ تیر بدخواهان و دشمنان با تمام خساراتی که به کشور زده بودند با تو دهنی بزرگ مردم در سراسر کشور شکست خوردند.
۲۳ تیر ۷۸ برگ دیگری از استقامت و پایداری مردم ایران در برابر ارزش‌ها و اصولی بود که چهره واقعی فریب خوردگان و معاندان نظام و مردم را بیش از پیش نشان داد. وقایع منتهی به ۲۳ تیر ۷۸ در واقع شبه کودتایی آشکار و همه‌جانبه بود که اساس نظام اسلامی را نشانه رفته بود و نسلی از مخالفین را پدید آورد که اکنون در داخل و خارج ایران فعال هستند.
انتهای پیام/
تفکر هزینه نداره