به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، در جلسه اخیر کمیسیون فنی اتحادیه جهانی کشتی در آلمان، پیشنهاد ایران مبنی بر اینکه رنکینگ سیستم برای کشورها لحاظ گردد، مورد تایید قرار گرفت.
با استدلال ایران در این نشست مبنی بر اینکه در صورت اعطا امتیاز به کشتی گیر به جای کشور، کشورها باید روی یک کشتی گیر متمرکز شوند و سرمایه گذاری کنند و دیگر سرمایه ها از بین می رود، مقرر گردید رنکینگ سیستم برای کشورها لحاظ شود و مثلا اگر کشتی گیر در وزن 57 کیلوگرم کشتی می گیرد نفر جایگزین وی نیز امتیازاتش جزء رنکینگ برای کشور به حساب بیاید.
هم چنین در نظر گرفتن جوایز مالی برای کشتی گیران شرکت کننده در تورنمنت های بین المللی رنکینگ سیستم با توجه به پیشنهاد ایران مورد تایید قرار گرفت.
البته تصویب نهایی این اصلاحات موکول به جلسه هیات رییسه در پاریس شده است.
گفتنی است فدراسیون کشتی ایران چند ماه پیش در نامه ای به اتحادیه جهانی کشتی پیشنهادات اصلاحی خود را در مورد طرح"سیستم رنکینگ" ارائه داد.
بنا بر این گزارش به دلیل شرایط متفاوت رشته ورزشی کشتی نسبت به سایر ورزش ها معتقد است در این طرح باید امتیازات به کشورها تعلق گیرد نه به ورزشکاران امتیاز آور. تعلق امتیاز به یک تعداد ورزشکار خاص پیامدهایی همچون از بین رفتن فرصت مسابقات انتخابی تیم های ملی در کشورهای صاحب جایگاه در این رشته مانند ایران، روسیه، آمریکا و ترکیه برای همه مدعیان یک وزن، و بالاجبار رو آوردن به ورزشکار سالاری را در پی خواهد داشت.
در نظر گرفتن جوایز مالی برای حضور کشتی گیران مطرح در تورنمنت های وابسته به سیستم رنکینگ و لحاظ کردن نتایج تیمی و انفرادی کشتی گیران در مسابقات جام جهانی به عنوان یکی از تورنمنت های مهم اتحادیه جهانی، در طرح مذکور از دیگر موارد پیشنهاد شده در این نامه است.
متن نامه پیشنهاد اصلاح رنکینگ سیستم به نناد لالوویچ که با موافقت اتحادیه جهانی کشتی همراه بود به شرح زیر است:
در ابتدا لازم است بیان کنم که به نظر می رسد اجرای "سیستم رنکینگ" در رشته کشتی، با توجه به وضعیت ناخوشایند تورنمنت های بین المللی، و کم انگیزه بودن بخش قابل توجهی از کشتی گیران برای حضور در تورنمنت ها، به همراه محدودیت های مالی فدراسیون های ملی می تواند حرکت جدیدی در حوزه فنی تبلیغی کشتی در جهان ایجاد کند. از این رو ضمن تشکر بابت پیگیری موضوع رنکینگ سیستم از سوی واحدهای اجرایی ذیربط در اتحادیه جهانی کشتی، پیشنهادات اصلاحی خود را در خصوص رنکینگ سیستم پیشنهادی اتحادیه، به شرح ذیل بیان می کنم:
1- اگر به یاد داشته باشید در جلسه هیات رئیسه که در مسابقات جهانی اوزان غیر المپیکی در ماه نوامبر 2016 در مجارستان برگزار شد، موضوع "رنکینگ سیستم" در زمان پایانی جلسه مطرح و مورد گفت وگوی اعضاء قرار گرفت. من به یاد دارم که شما شخصاً جمع بندی نظرات اعضاء را یادداشت می نمودید. پس حتماً به یاد دارید که نماینده "ایران" و "روسیه" در زمان طرح موضوع "رنکینگ سیستم" اعلام نمودند که، به دلیل شرایط خاص ورزش کشتی، در این رشته، باید امتیازات به کشورها تعلق گیرد نه به ورزشکاران امتیاز آور. در واقع این کشورها هستند که امتیازات را در هر وزن، با حضور کشتی گیران ذیربط خود به دست می آورند. نماینده روسیه در هیات رییسه صراحتاً در جلسه اعلام نمود که در زمان برگزاری مسابقات انتخابی تیم ملی در روسیه، به دلیل فشردگی رقابت بین کشتی گیران شاخص در هر وزن، نمی توان نفر برتر آن وزن را از قبل پیش بینی کرد. این موضوع مورد تائید نماینده ایران و چند تن از اعضای دیگر اعضای هیات رئیسه نیز قرار گرفت. اما متاسفانه در ضوابط سید بندی اعلام شده از سوی اتحادیه ، محوریت کسب امتیاز به ورزشکاران اختصاص یافته است، نه کشورها.
2- همانطور که می دانید، ورزش کشتی مانند ورزش تنیس نیست، که هریک از قهرمانان آن رشته، با حمایت اسپانسرهای ویژه خود، در رنکینگ سیستم جهانی، حضورداشته باشند. حتی گاهی اوقات، چند قهرمان از یک کشور، در رنکینگ سیستم جهانی ، حضور داشته و در تورنمنت های اصلی تنیس، باهم رقابت می کنند. اما در ورزش کشتی، این فدراسیون های ملی هستند که مسئولیت اسپانسری قهرمانان برتر خودشان را درهر وزن بر عهده دارند، ضمن اینکه تیم های کشتی در هر رشته ( آزاد و فرنگی) از سال ٢٠١٨ ده وزن دارند و این یعنی تعداد بالایی کشتی گیر، که باید با اسپانسری فدراسیون خود، در دست یافتن به موقعیت های برتر سید بندی مورد حمایت قرار گیرند.
از طرف دیگر، در هر وزن بیش از یک قهرمان از یک کشور نیز نمی تواند در مسابقات اصلی (المپیک و جهانی ) حضور داشته باشد و بقیه کشتی گیران خوب هر کشور، فرصت حضور در مسابقات اصلی را در هر دوره ندارند. نتیجه این شرایط در رشته کشتی این است که، در صورت اجرای قانون سیدبندی بر مبنای اختصاص امتیاز به هر ورزشکار و نه کشور، فدراسیون های ملی، تحت فشار افکار عمومی ، برای کسب نتایج بهتر، و نیز بدلیل محدودیت مالی، ترجیح می دهند که در هر وزن، فقط بر روی یکی از کشتی گیران برتر خود سرمایه گذاری کنند ونه همه مدعیان و استعدادها. در واقع، در این صورت مسابقات انتخابی تیم ملی که محل رقابت قهرمانان مدعی و برتر هر وزن در هر کشور می باشد، معنی خود را از دست خواهد داد.
این موضوع به ویژه در کشورهای صاحب کشتی همچون روسیه، ایران، آمریکا، ترکیه و ... به شدت بر شرایط فنی داخل کشور اثر منفی گذاشته و بسیاری از ورزشکارانی که به دلیل نداشتن امتیاز سید بندی، مورد توجه و حمایت قرار نمی گیرند را جذب رشته های مشابه می نماید. همانطور که در جریان هستید هم اکنون نیز ورزشکاران رده دو و سه برخی از کشورها به سرعت در حال جذب به رشته هایی مانند MMA هستند. در صورتی که اگر امتیازات به کشورها تعلق گیرد، ضمن اینکه فدراسیون های ملی با انگیزه ای مضاعف، برای کسب امتیاز بیشتر نسبت به برنامه ریزی بر روی چند کشتی گیر شاخص خود در یک وزن، برای حضور در تورنمنت های بین المللی مورد نظر اتحادیه در رنکینگ سیستم اقدام خواهند نمود، تنور مسابقات داخلی بین قهرمانان مدعی یک وزن در یک کشور نیز گرم تر می شود. در غیراینصورت توسعه و سرمایه گذاری بر روی پشتوانه های کشتی هر وزن، برای فدراسیون های ملی غیر منطقی است. زیرا منابع مالی محدود فدراسیون های ملی و فشار افکار عمومی آن ها را مجبور می کند، صرفاً ورزشکاران دارای امتیاز سید بندی را مورد حمایت قرار دهند.
٣- نکته دیگر این است که؛ چه انگیزه فنی و مادی وجود دارد که کشتی گیران شاخص و برتر هر وزن در هر کشور، تلاش کنند تا برنامه خودشان را با تورنمنت های بین المللی مرتبط با رنکینگ سیستم تنظیم نمایند؟ در واقع به غیراز امتیاز فنی ناچیزی که به لحاظ سید بندی شاید در برخی شرایط خاص در مسابقات ممکن است کمک حال کشتی گیران برتر باشد، چه امتیاز دیگری به لحاظ فنی و مادی برای قهرمانان برتر کشتی دنیا در اوزان مختلف، برای همراهی و همکاری با سیستم رنکینگ وجود دارد؟
٤- همانطور که می دانید مسابقات جام جهانی در چند سال گذشته، با جذابیت رقابت تیم به تیم، جایگاه ویژه ای در بین علاقمندان به کشتی در دنیا پیدا کرده است. تعیین سیدبندی، با محوریت کشتی گیر، رقابت های جام جهانی را که بر مبنای نتیجه تیمی است، تضعیف می کند و در واقع جایگاه جام جهانی که یکی از مسابقات مهم و اصلی در جهان کشتی است، پایین می آورد. این در حالی است که تعیین گروه ها در مسابقات جام جهانی بر اساس رتبه بندی تیمی هشت کشور برتر از آخرین مسابقات جهانی و المپیک بوده و در واقع یک نوع سیدبندی بر مبنای رتبه بندی کشورها را دارد. برای جلوگیری از این تضعیف، می توانیم با اعطاء امتیاز به کشورها، برای عملکرد انفرادی کشتی گیران در جام جهانی در هر وزن و نیز نتیجه تیمی کشورهای شرکت کننده در جام جهانی کشورها، امتیازی را در رنکینگ سیستم در نظر بگیریم.
در نهایت ضمن تاکید مجدد بر اینکه اجرای سیستم رنکینگ می تواند حرکت جدیدی در شرایط کمی و کیفی تورنمنت های بین المللی کشتی در نهایت ایجاد کند و انگیزه جدیدی برای قهرمانان کشتی و فدراسیون های ملی باشد، با توجه به اشکالات فوق الذکر پیشنهادات ذیل را بصورت خلاصه بیان میدارم. همچنین تاکید می کنم فدراسیون ایران نهایت آمادگی برای اجرای بهینه سیستم رنکینگ از سوی اتحادیه جهانی را دارد:
1- امتیازات حاصل از حضور در تورنمنت های بین المللی، مسابقات قاره ای، مسابقات جهانی و المپیک در سید بندی به کشورها تعلق گیرد نه ورزشکاران .بدیهی است سیستم رنکینگ انفرادی ورزشکاران می تواند، بعنوان یک برداشت از نحوه حضور و کسب امتیاز ورزشکاران در طول سال در هر وزن، در انتهای هر سال میلادی، ورزشکاران برتر هر وزن را از نظر سیستم رنکینگ معرفی نماید. اما این موضوع ارتباطی به سید بندی کشتی گیران هر وزن بر مبنای امتیازات کشورها در مسابقات جهانی و المپیک ندارد.
2- به منظور ایجاد انگیزه مادی برای حضور قهرمانان در تورنمنت های بین المللی جز سیستم رنکینگ، جوایز مادی بخشی الزامی از تورنمنت های بین المللی سیستم رنکینگ باشد.
3- به منظور جذب توجه افکار عمومی و اسپانسر ها به سیستم رنکینگ، پخش تلویزیونی مسابقات بخشی از الزمات تورنمنت های بین المللی سیستم رنکینگ باشد.
٤- نتایج تیمی و انفرادی کشتی گیران در مسابقات جام جهانی هم به عنوان یکی از تورنمنت های مهم مد نظر اتحادیه، جز امتیازات کشورها در هر وزن محسوب شود.
انتهای پیام/