به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) در ادامه معرفی نمادهای فوتبال این قاره، به علی دایی اشاره کرده و به بررسی کارنامه دوران بازیگری او پرداخته است.
تنها یک مرد در تاریخ فوتبال برای کشورش بیش از ۱۰۰ گل زده است تا بالاتر از بهترین‌های تاریخ مانند پله و فرانس پوشکاش و ستاره‌های فوتبال مدرن مانند کریستیانو رونالدو و لیونل مسی قرار بگیرد.
آن مرد اسطوره تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران، علی دایی است که در ۱۴۹ بازی‌اش برای «تیم ملی» ۱۰۹ گل به ثمر رسانده است، آماری حیرت‌آور که سبب شده او شایسته قرار گرفتن در جمع نمادهای فوتبال آسیا باشد.
پس از آغاز دوران بازیگری‌اش در سنین نوجوان در سال ۱۹۸۸، ثبات و توانایی دایی برای باز کردن دروازه رقبا به طور منظم در اولین تیم‌هایش، سال ۱۹۹۴ توجه مسئولان باشگاه پرسپولیس را جلب کرد که از آن همان زمان روند گلزنی او در تیم ملی ایران که قرار بود به یک رکورد تبدیل شود، آغاز شد.
یک عنوان قهرمانی با پرسپولیس در فصل ۹۶-۱۹۹۵ به کارنامه افتخارات دایی اضافه شد اما در جام ملتهای آسیا همان سال در امارات بود که دایی به دنیا استعدادش را شناساند، استعدادی که او را به یکی از ترسناک‌ترین مهاجمانی که از دل فوتبال آسیا بیرون آمده بودند، تبدیل می‌کرد.
بازی معروف
دایی که در آن زمان در تیم السد قطر بازی می‌کرد، در بازی ایران در دور نخست جام ملتهای آسیای سال ۱۹۹۶ گلی به ثمر رساند که به صعود ایران به مرحله یک چهارم نهایی به عنوان تیم اول گروهش کمک کرد اما اهمیت این گل در قیاس با اتفاقی که بعداً رخ داد، رنگ می‌باخت.
ایران در مرحله یک چهارم نهایی با کره جنوبی روبه‌رو شد و در حالی که بازی در نیمه دوم با نتیجه ۲ بر ۲ مساوی بود، دایی بر بازی سوار شد.
مهاجم ایران در دقیقه ۶۶ تیمش را ۳ بر ۲ پیش انداخت و در ادامه ۳ گل دیگر به تعداد گل‌هایش اضافه کرد تا ایران کره‌‌ای‌ها را با اقتدار و با نتیجه ۶ بر ۲ از سر راهش بردارد و صعود کند هرچند در ادامه راه، در مرحله نیمه نهایی با قبول شکست در ضربات پنالتی بازی برابر عربستان سعود مغلوب شد و در نهایت جام را به عنوان تیم سوم به پایان رساند.
دایی که آن تورنمنت را با ۸ گل به عنوان آقای گل به پایان رساند، درباره آن رویداد به سایت AFC گفت:« آن بازی زندگی ورزشی مرا تغییر داد چون پس از آن من به آلمان ترانسفر شدم و زندگی‌ام به کلی تغییر کرد.»
سفر به آلمان
با ۲۸ سال سن، وقت آن شده بود که دایی خودش را در فوتبال اروپا محک بزند و پیشنهادی از آرمنیا بیله‌فلد هم از راه رسید تا این فرصت در اختیارش قرار بگیرد. او بعد از تنها یک فصل از زمان ورودش به بوندس‌لیگا، به یکی از بزرگترین تیم‌های فوتبال جهان پیوست: بایرن مونیخ.
یک سال بازی در کنار غول‌های آلمان، دایی را به اولین بازیکن ایرانی تبدیل کرد که در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده است و در آن سال بایرن مونیخ نایب قهرمان شد و بوندس‌لیگا را هم فتح کرد.
هرتا برلین سپس از راه رسید و دایی را در اواسط سال ۱۹۹۹ از بایرن مونیخ گرفت، همان سالی که او عنوان بازیکن سال فوتبال آسیا را کسب کرد.
دایی سه سال در پایتخت آلمان بازی کرد که سایه روشن‌های دوران بازیگری‌اش در آنجا، دو گلش در پیروزی ۲ بر یک هرتا برابر چلسی در لیگ قهرمانان اروپا و گلی دیگر در سن‌سیرو برابر میلان بود.
دایی که سال ۲۰۰۲ برای بازی در تیم الشباب امارات به آسیا برگشت، گفت:« من در آلمان چیزهای زیادی یاد گرفتم و یکی از مهمترین چیزهایی که از آنجا با خودم برای تیم‌های ایرانی آوردم، نظمی بود که در آنجا یاد گرفتم.»
دستاورد تاریخی
یک سال بعد از آنکه دایی به آلمان رفت، تیم ملی ایران باید در جام جهانی ۱۹۹۸ بازی می‌کرد، اتفاقی که ۲۰ سال پس از اولین و تنها حضور ایران در این رقابت‌ها رخ می‌داد.
آن تورنمنت بستری را برای رقم خوردن یکی از تاریخی‌ترین بازی‌های تیم ملی فوتبال ایران فراهم کرد زمانی که تیم ملی در دیداری که توجه دنیا به آن معطوف شده بود، آمریکا را ۲ بر یک شکست داد.
اگرچه دایی در آن بازی گل نزد اما پاس او در شکاف خط دفاعی حریف بود که مهدی مهدوی کیا را برای زدن گل سرنوشت‌سازی که اولین پیروزی تاریخ تیم ملی ایران در جام جهانی را رقم زد، صاحب موقعیت کرد.
ایران اگرچه به خاطر شکست در بازی‌های اول و آخرش برابر یوگسلاوی و آلمان حذف شد اما دایی تأکید کرد که کلاس ۹۸ فوتبال ایران بهترین گروه از بازیکنان تیم ملی بود که او برایش بازی کرد.
رکوردهایی که فروپاشیدند
دایی در جام ملتهای آسیای سال ۲۰۰۰ در لبنان ۳ گل دیگر زد زمانی و به صعود ایران به مرحله یک چهارم نهایی کمک کرد.
در همان سال او برای تیم ملی ۲۰ گل زد و رکورد بیشترین گل ثبت شده توسط یک بازیکن در رده ملی طی یک سال را شکست.
دایی دو سال بعد در مرحله انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن هم ۱۰ گل ملی دیگر به کارنامه‌اش اضافه کرد اما نسل طلایی فوتبال ایران با اختلافی ناچیز در دیدار پلی‌آف بین قاره‌ای یوفا/AFC به ایرلند جنوبی باخت و نتوانست برای دومین دوره متوالی راهی جام جهانی شود.
در مقطع پایانی سال ۲۰۰۳ بدون شک بزرگترین دستاورد دوران بازیگری دایی رقم خورد زمانی که گلش به لبنان سبب شد او رکورد فرانس پوشکاش را بشکند و رکورددار گلزنی در رده ملی شود.
آن گل، هشتادوپنجمین گل دایی برای تیم ملی ایران بود. در رقابت‌های جام ملتهای آسیای سال ۲۰۰۴ سه گل دیگر به گل‌های ملی دایی اضافه شد اما آن سال تیم ملی یک بار دیگر از ناکامی در ضربات پنالتی ضربه خورد و در مرحله نیمه نهایی به چین میزبان باخت.
آن سال آخرین حضور دایی در جام ملتهای آسیا بود که در آنجا رکورد گلزنی‌اش در مهمترین تورنمنت فوتبال قاره کهن را به ۱۴ گل افزایش داد رکوردی که هنوز کسی نتوانسته به آن دست پیدا کند.
رکورد صد تایی
در حالی که روند گلزنی‌اش با ضریبی باورنکردنی همچنان ادامه داشت، دایی اولین بازیکن مرد فوتبال دنیا شد که ۱۰۰ گلی به ثمر رساند.
این اتفاق سال ۲۰۰۴ رخ داد زمانی که در بازی ایران برابر لائوس در مرحله انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، ۴ گل زد.
یکصدونهمین و آخرین گل ملی دایی هم در پیروزی ۳ بر ۲ ایران در بازی دوستانه برابر کاستاریکا در ماه مارس سال ۲۰۰۶ بود و این قبل از آن بود که ایران در مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۰۶ از گردونه رقابت‌ها خارج شود.
دایی درباره رکوردش گفت: من فکر می‌کنم که این رکورد برای فوتبال ایران است نه فقط برای من. اگر این رکورد را ثبت کردم به این دلیل است که ما بازیکنان خوب دیگری هم داشتیم که کنار من در تیم ملی بازی می‌کردند و این هدیه‌ای از سوی خدا بود. من فکر می‌کنم که تمام رکورد‌ها ممکن است شکسته شوند پس رکورد من هم در آینده شکسته خواهد شد.
در ادامه چه اتفاقی افتاد؟
دایی یک سال پیش از آویزان کردن کفش‌هایش به عنوان بازیکن - مربی در تیم سایپا، قهرمان لیگ برتر ایران شد.
وی سپس دوره‌هایی در تیم ملی، پرسپولیس و نفت تهران مربیگری کرد و الان هم هدایت سایپا را برعهده دارد.
دایی که سال ۲۰۱۴ به تالار مشاهیر فوتبال آسیا راه پیدا کرد، به اسطوره‌ای تبدیل شد که سالیان سال در یادها خواهد ماند.
منبع:نود
انتهای پیام/