مبارزات سیاسی ـ مذهبی و ضد رژیم شاه با سایر دانشجویان مسلمان و در تشکیل جلسات مذهبی ـ سیاسی فعالانه شرکت نمود. در سال 1346 از دانشکده فنی در رشته الکترومکانیک فوق لیسانس گرفت. جزء فارالتحصیلان ممتاز بود.
در آن تاریخ دانشگاه صنعتی شریف تازه تاسیس و احتیاج به استاد داشت، به آنجا رفت. و تا سال 50 به سمت استادیاری دانشگاه مشغول بود و در سال 50 به سوئیس و کشورهای اروپایی رفت و شرکت فعال در اتحادیه انجمنهای اسلامی اروپا داشت و فعالیتهای چشم گیری در افشای ماهیت رژیم شاه داشت و پس از بازگشت به ایران دست به ایجاد شبکه ارتباطی بین استادان مسلمان و دانشگاههای مختلف و مدارس عالی زد و به همراه عده ای از استادان هسته اولیه سازمان ملی دانشگاهیان را تشکیل داد.
و خدمات بسیار ارزنده ای را چه قبل و چه بعد از انقلاب از خود به جا گذاشت و در راه استمرار انقلاب در حزب جمهوری همکاری نمود و بالاخره در فاجعه دفتر حزب به شهادت رسید.
توجه به نيروهای متخصص و متعهد ويژگی بارز شهيد
شهید دكتر حسن عباسپور به موضوع تخصص اهمیت فراوانی قائل بود. او مرتب باكسانی كه مدعی بودند، دولت اسلامی به متخصصین توجه نمی‌كند مقابله و با ارائه دلیل، حرف بیهوده آنان را نقد می‌كرد.
او هم چنین با نظریه معدود افرادی كه معتقد بودند نظام نوپای جمهوری اسلامی (در آن مقطع زمانی) مسایل اساسی‌تری دارد و توجه به علم و تخصص باید در درجات بعدی قرار گیرد نیز مخالفت می‌كرد.
شهید عباسپور معتقد بود اگر پیش از پیروزی انقلاب اسلامی فضا برای پرورش روح و افكار اسلامی جوانان مهیا بود ، قطعا تعهد نیز به مانند تخصص پیش می‌رفت، اما اكنون ما وظیفه داریم در كنار تخصص، تعهد را نیز ایجاد كنیم و می‌گفت: انشاءالله با فرهنگی كه در دانشگاههای ما پس از پیروزی انقلاب اسلامی حاكم شده است، موضوع تعهد نیز به موازات تخصص پیشرفت خواهد كرد. او از كسانی كه صرفاً برای مدرك گرایی و ارتقاء سطح رفاه مادی و رفاهی خود به تحصیل پرداخته بودند ، انتقاد می‌كرد.
او همواره به اهمیت دو عنصر« تخصص و تعهد» در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران اشاره می‌كرد و می‌گفت : در گذشته كجا سابقه داشت كه به اصطلاح مسئولان مملكتی مانند وزیر و حتی نخست وزیر با تلفن، درخواست و پیغام بخواهند تا فلان فرد كه در موضوعی تخصص و حرفه دارد بیاید و مشغول خدمت شود.
او معتقد بود با وجود نیروهای متخصص و متعهد، جامعه به سوی خودكفایی پیش خواهد رفت و با حذف یكی از این دو معیار ، نمی‌توان راه بالندگی را طی كرد.
روحش شاد و یادش گرامی
انتهای پیام/