علاوه بر موارد تغییر چهره روستا شغل و درآمد مردم هم تحت الشعاع قرار گرفته است،روستایی که بیش از ۹۰ درصد جمعیت آن از طریق کشاورزی امرار معاش می کنند به ناچار باید روستا را ترک کنند .
یکی از کشاورزان روستا در این باره گفت:قنات روستا چندسال پیش بعلت بارندگی ریزش کرد و دیگر امیدی به راه اندازی آن نبود اما با حمایت مهندس جلالی و همکاری کشاورزان دوباره احیا شد .
در این سالها آب قنات بیش از حد کم شده به طوری که ما باغهای خود را باید هر ۲۰ روز یکبار آبیاری کنیم و دیگر کاشت هیچ محصولی را نمی توانیم انجام دهیم و حتی درختان خرما که طاقت بیشتری در برابر کم آبی داشته اند همان ها هم با این گرما دیگر توان مقابله را ندارند.چندین بار به ادارات مربوطه جهت دریافت مجوز حفر چاه رفتیم اما متاسفانه موافقت نمی کنند و اعلام کردند تا قنات به کلی خشک نشود ما مجوز نمی دهیم حال ما در برابر خانواده و جامعه چون هیچ منبع درآمد دیگری نداریم شرمنده ایم.
لذا از مسئولین محترم خواهشمندیم این موضوع را در اولویت قرار دهند تا از مهاجرت و اثرات نامطلوب جلوگیری شود .
کشاورزان دیگر نیز تهدید این خشکسالی و تخلیه کامل روستا را به سبب نبود درآمد مطرح کردند.
انتهای پیام/ح