شهردار پاریس در اینباره گفت: ما امروز نام «گابریل گارسیا مارکز» را در قلب پاریس داریم.
در این مراسم که با حضور دوستان و اعضای خانواده نویسنده فقید «پاییز پدرسالار» برپا شد، تابلویی به نام «گابو» در میدان کوچکی در تقاطع دو خیابان «Bac» و «Montalembert» در منطقه هفت پایتخت فرانسه نصب شد.
«خوان مانوئل سانتوس»ریال رئیس جمهور کلمبیا هم از مقامات پاریسی برای ادای احترام به «جهانیترین و درخشانترین» چهره کشورش سپاسگزاری کرد و گفت: آن نویسنده و روزنامهنگار جوانی که در سال ۱۹۵۵ به پاریس آمد، تصور هم نمیکرد روزی میدانی در شهر نورها به نامش زده شود. همه ما میدانیم که «گابو» از مراسم تقدیر و تجلیل خوشش نمیآمد، اما من مطمئنم او الان در آسمانِ پر از پروانههای زردرنگش لبخند به لب دارد، دست میزند و دیگر نمیگوید: «کلاهبردارها»، بلکه تشکر میکند.
علاوهبر این میدان، پلاک مرمرینی هم کنار خانه شماره ۹ خیابان «Montalembert» که زمانی نویسنده «عشق سالهای وبا» در آن سکونت داشته، نصب میشود.
«مارکز» که از مشهورترین نویسندگان آمریکای لاتین به حساب میآمد، ششم مارس ۱۹۲۷ در آرکاتاکای کلمبیا متولد شد. «گابو» زمانی که در دانشگاه ملی کلمبیا رشته حقوق میخواند، به طور جدی وارد کار روزنامهنگاری شد. این نویسنده اولین اثر داستانی خود را در سال ۱۹۴۷ در روزنامه «ال اسپکتادور» چاپ کرد. از آن پس هفت سال برای نگارش اولین رمان کوتاه خود تحت تأثیر نویسندگانی چون «ویلیام فاکنر» و «ویرجینیا وولف» وقت صرف کرد. «طوفان برگ» سرانجام در سال ۱۹۵۵ به چاپ رسید و سپس شاهکار او «صد سال تنهایی» در سال ۱۹۶۷ روانه بازار کتاب شد.
«مارکز» در طول عمرش به نوشتن ادامه داد و آثاری را چون «پاییز پدرسالار» (۱۹۷۵) و «عشق سالهای وبا» (۱۹۸۵) که از معروفترین رمانهایش هستند، خلق کرد. این نویسنده کلمبیایی این شانس را داشت که در زمان حیاتش به موفقیت مالی برسد و مورد تحسین منتقدان ادبی قرار گیرد؛ اتفاقی که برای خیلی از همتایان او رخ نمیدهد. «گابو» را پس از «میگوئل سروانتس» نویسنده قرن هفدهمی «دن کیشوت»، محبوبترین نویسنده اسپانیولیزبان میدانند. علاوه بر محبوبیت ادبی، «مارکز» برای خلق سبک ادبی «رئالیسم جادویی» هم اعتبار بسیاری برای خود خرید. با این حال اینها تنها افتخارهای ادبی «مارکز» نیستند. او در هشتم دسامبر ۱۹۸۲ مهمترین جایزه ادبی جهان، یعنی نوبل را به دست آورد.
«گابریل گارسیا مارکز» سال ۲۰۱۴ در یکی از روزهای نیمه ماه آوریل با زندگی وداع گفت. او ۱۲ سال پایانی عمرش را با سرطان غدد لنفاوی جنگید و در سالهای آخر درگیر زوال عقل و آلزایمر شده بود. وضعیت بد سلامتی او طی سالهای آخر، جامعه ادبیات و روزنامهنگاری جهان را متأثر و مرگ او کتابدوستان بیشماری را در سرتاسر دنیا اندوهگین کرد.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/