در روز اول ماه رمضان، یک حمله انتحاری در ولایت خوست جان ۱۸ تن را گرفت و ۶ تن دیگر را زخمی ساخت. به دنبال آن، انفجار یک موتر بمب گذاری شده در چهارراه زنبق به تاریخ ۵ رمضان، ۱۵۰ تن شهید و ۶۰۰ زخمی برجای گذاشت. حملههای انتحاری در مراسم جنازه سالم ایزدیار، معترض و پسر محمدعلم ایزدیار، معاون مجلس سنا در روز هفتم ماه رمضان، ۷ تن را شهید و ۸۷ تن دیگر را نیز زخمی ساخت. در ادامه ماه رمضان، در حملۀ افراد مسلح ناشناس بر یک مسجد در پکتیا در ۱۴ ماه رمضان، ۳ تن جان باختند و ۵ تن دیگر زخمی شدند. همچنین در حمله انتحاری ۱۲ ماه رمضان در برابر مسجد جامع هرات، ۸ باشندگان این شهر به شمول چند عالم دینی شهید و ۱۶ تن دیگر زخم برداشتند. پس از آن، حملۀ انتحاری در شب ۲۱ ماه رمضان در مسجد الزهرا در کابل، منجر به شهادت ۵ نفر شد و ۱۰ نفر دیگر هم زخمی شدند. حملۀ گروهی طالبان در روز ۲۳ ماه رمضان بر قطعۀ خاص پولیس در پکتیا نیز ۶ تن از نیروهای امنیتی شهید شدند و ۳۴ تن دیگر زخمی شدند و و در نهایت در حمله انتحاری ۲۸ ماه رمضان در شهر لشکرگاه، مرکز ولایت هلمند، حداقل ۳۴ تن شهید و ۶۰ تن دیگر زخمی گردیدند.
در این رویدادهای تروریستی، بیش از ۲۳۰ تن شهید شده و بیش از ۸۰۰ تن زخم برداشتند. گروه داعش و طالبان مسئولیت این حملات را به عهده گرفته اند.
آوا نوشت: این در حالی است که در ابتدای ماه رمضان، مردم و همچنین مقام های دولتی از مخالفین مسلح خواستند تا به احترام این ماه، دست از خشونت و جنگ بردارند، اما برخلاف این خواسته، ماه مبارک رمضان به یک ماه خونین مبدل شد.
لعل گل لعل، رییس سازمان حقوق بشر افغانستان از ادامۀ این وضعیت نگران است.
وی به طلوع نیوز گفته است: "اگر در هر جای دیگر دنیا این گونه حملهها رخ می دادند، اکنون همۀ دنیا دست و پاچه می شدند؛ اما در افغانستان، خون مردم به اندازهیی بی ارزش شده است که به یک نکوهش بسنده می کنند."
انتهای پیام/
برای اطلاع از آخرین اخبار افغانستان به کانال تلگرامی ما بپیوندید