وی ادامه داد: به نظر می رسد تسلیحات قرن 21 در قالب سیستم‌های هوش مصنوعی خلاصه می شود. این سیستم‌ها بر خلاف بمب اتم، نیازی به اورانیوم و زرادخانه ندارند و با سیلیکون و برق قابل اجرا هستند. هوش مصنوعی یک سلاح فوق العاده است و قابل ردیابی نیست. اورانیوم، پلوتونیوم عناصری هستند که به سادگی قابل شناسایی و ردیابی هستند ولی هوش مصنوعی از این قاعده مستثنی است.
این محقق معتقد است سیاستمداران و نمایندگان سازمانهای امنیتی فرانسه، اسرائیل و دیگر کشورهای پیشرفته، توسعه این سیستم ها را که صرفا برای جنگهای سایبری کاربرد دارد، انکار می کنند. هرچند کسی نیز قادر به شناسایی آنها نیست. این استاد علوم بر این باور است که تحولات در این زمینه در حال انجام است و اقدام اصلی بسیاری از کشورهای پیشرفته محسوب می شود.
تسلیحات سایبری همچون باج افزاری که اخیرا بیش از 200 سازمان را درگیر کرد، در مقیاس گسترده با هدف قرار دادن زیرساخت ها و تجهیزات مدرن صنعتی و نظامی مانع از عملکرد آنها می شود و میزان خسارات آن در سطح جهانی بالا است.
انتهای پیام/