در حال حاضر، اتوماسیون نسل جدید (که استفاده بیشتر از ماشین را شامل می‌شود)، به سمتی می‌رود که مشاغلی که توسط انسان‌ها اداره می‌شود را در دست می‌گیرد و چه بسا افراد را مجبور به انجام کارهای سازمانی نامتناسب می‌کند.
مسلماً فرآیند اتوماسیون و خودکارسازی در تمامی کسب‌وکارها قابل اجراست و در آینده‌ای نه‌چندان دور مشاغل زیادی را دربرخواهد گرفت.
در واقع ربات‌ها در پیروی کردن از قوانین بهتر عمل می‌کنند و کارها را بهتر از انسان‌ها دنبال می‌کنند، ولی در مواقعی که نیاز به تصمیم‌گیری و انجام کارهای شناختی دیده می‌شود، نیاز به حضور انسان احساس می‌شود.
وقتی انسان‌ها با تغییرات حاصل از اتوماسیون رودررو می‌شوند، معمولاً واکنش‌های مختلفی از خود نشان می‌دهند. بعضی از آنها خوشحال می‌شوند که کارهای ناخواسته و اضافی کنار گذاشته خواهد شد و برخی هم به خاطر امنیت شغلی، حس ترس و شک و تردید دارند.
البته لازم به ذکر است که بر اساس پژوهش‌های آی.اس.جی همواره در مورد نگرانی‌هایی که در مورد از دست دادن شغل وجود دارد، بزرگنمایی شده است.
شاخص اتوماسیون آی.اس.جی نشان داد که کاربرد اتوماسیون فرآیندی رباتیک (پی.آر.اِی) به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که فرآیندهای خود را پنج تا ده برابر سریع‌تر و با میانگین 37% کارگر کمتر انجام دهند.
بر اساس این گزارش، افزایش بهره‌وری موجب از دست دادن شغل نمی‌شود، بلکه باعث می‌شود که شرکت‌ها، کارکنان خود را به انجام کارهای ارزشمند بگمارند و حجم کار بیشتری به عهده آنها بگذارند.
از دید کارشناسان، اگر بخواهیم به اتوماسیون به عنوان حذف کننده شغل و نیروی انسانی نگاه کنیم، واقعاً کوته‌نظری است؛ زیرا اگر مدیر ارشد، هوشمند و انعطاف‌پذیر باشد، با استقرار اتوماسیون می‌تواند کارها را خیلی سریع‌تر و با بهره‌وری بیشتر انجام دهد و کارهای اضافی را حذف کند.
این کار مسلماً به سود شرکت خواهد بود و در بلندمدت، کارایی و اثربخشی را به شدت بهبود خواهد بخشید.
منبع: ایتنا
انتهای پیام/