وی بیان کرد: شعاع سیاره زحل حدود ۵۷ هزار کیلومتر است و هر ۲۹ سال یکبار به دور خورشید و هر ۱۰ ساعت و ۳۹ دقیقه یکبار نیز به دور خود می‌چرخد.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران تعداد قمرهای سیاره زحل را ۶۲ عدد دانست و افزود: بزرگترین قمر این سیاره «تیتان» نام دارد که قطر آن حدود ۵ هزار و ۱۲۰ کیلومتر است تیتان دومین قمر بزرگ خانواده خورشید به شمار می‌آید که احتمال حیات در این قمر نیز وجود دارد.
عتیقی تاکید کرد: سیاره زحل به طور میانگین ۱.۴ کیلومتر با خورشید فاصله دارد بیشتر حجم این سیاره را هیدروژن و درصد کمی از آن را گاز هلیوم تشکیل داده است سیاره زحل ۲ برابر انرژی دریافتی از خورشید را تولید می‌کند و با وجود اینکه یک سیاره گازی است، اما هسته سنگی دارد.
وی تصریح کرد: با وجود دمای بسیار بالای هسته سیاره زحل در لایه‌های بالایی جوی این سیاره دما به ۱۸۰ درجه زیر صفر می‌رسد این سیاره در نیمه شب شب‌های پیش رو (حدود یک ماه آینده) در جنوب آسمان قرار داشته و با رنگ متمایل به زرد در بین صورت‌های فلکی کژدم و کمان (عقرب و قوس) واقع شده است.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران افزود: طی سال‌های اولیه قرن بیستم دم مار از صورت فلکی مارگیر وارد منطقه البروج شده و در اوایل قرن بیستم این ناحیه به صور فلکی دوازده گانه منطقه البروج اضافه شده و به عنوان سیزدهمین صورت فلکی شناخته می‌شود.
عتیقی گفت: سیاره زحل از درون تلسکوپ با حلقه‌های زیبای خود خودنمایی می‌کند و به همین دلیل به عنوان زیباترین سیاره محسوب می‌شود هر چند سیاره برجیس (مشتری) دارای حلقه است، اما نسبت بازتاب حلقه‌های این سیاره بسیار پایین بوده و از درون تلسکوپ‌های زمینی قابل مشاهده نیست.
وی یادآور شد: سیاره کیوان نیز توسط فضاپیمای وویجر ۲ طی سال‌های پایانی قرن بیستم از نزدیک مورد بررسی قرار گرفت و طی سالیان اخیر نیز فضاپیمای کاسینی به ملاقات این سیاره رفت و ضمن بررسی و مطالعه سیاره کیوان برای اولین بار یک دست ساخته بشر از این فضاپیما پرتاب شد و بر روی قمر تیتان فرود آمد.
انتهای پیام/