به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ایجاد یک کسب و کار نوپا نوعی هنر تلقی می شود، اما راه اندازی کسب و کارهایی در زمینه هنر خلاقانه و بهتر است. صنعتی سازی تغییرات بزرگی را در چهان پدید آورده است، اما هنر و فناوری را هم از یکدیگر جدا کرده است. پیش از این هنر و فناوری، همچون دوقلوهای به هم چسبیده، راه هایی مشابهی را طی می کردند؛ به گونه ای که برخی از آثار بزرگ هنری دوره رنسانس و دوران روم باستان این موضوع را تایید می کند.
این دو حیطه منفک شده از هم در روزگارانی به یکدیگر متصل بوده اند و در زمان حاضر هم در قالب نوعی کسب و کار نوپا در اتصال با یکدیگر ظهور یافته اند.
در چند سال گذشته صنعت استارت آپی نوعی پیشرفت و توسعه در کسب و کارهای خلاق محسوب شده است. در حالی که زمانی راه اندازی کارهای جدید تنها در اختیار اهل فن و افراد آشنا به تجارت بود، در سال های اخیر مسیر متفاوت تری از سوی افراد در راه اندازی یک کار دیده می شود؛ به نحوی که صنعت تجارت و کسب و کار به تدریج شیوه هنرمندانه تری را در پیش گرفته است و هنرمندان بیشتری با بهره مندی از چارچوب های هنری به سمت فناوری حرکت می کنند و اثر خود را در تلفیق با آن به جهان معرفی می کنند و اثر خود را در تلفیق با آن به جهان معرفی می کنند؛ درواقع آن ها هنر خود را به کار و ایده ای نو تبدیل کرده اند، زیرا ارتباط موثر و پربازده فناوری و هنر در گذشته به خوبی به اثبات رسیده است.
استارت آپ ها هنر را تعالی می بخشند
همه افراد می خواهند با شور و شوق زندگی و فعالیت کنند. در این میان بعضی موفق می شوند، اما کسانی هم که نمی توانند به موفقیت برسند افرادی نیستند که از هوش و استعداد بی بهره باشند، بلکه آن ها فقط موفق نشده اند برنامه ای مناسب برای نمایش استعداد خود پیدا کنند. استارت آپ هایی همچون پوستر گلی (Poster Gully) و تاچ تلنت (Talnet Touch) در هند کار جالب مشابهی را انجام می دهند.
بهارات ستی (Bharat Sethi)، موسس پوستر گلی، فارغ التحصیل اقتصاد از دانشگاه دهلی است. او پیش از اینکه ایده فروش آنلاین آثار هنر مطرح شود به آن فکر کرده بود. آن ها با پوستر و آگهی ها کار خود را شروع کردند و به تدریج با کمک گرفتن از هنرمندان بومی به سمت انجام دادن کارهای هنری حرکت کردند و در حال حاضر چیدمان خانه، مبلمان، وسایل آشپزخانه و حتی کفش هایی می سازند که به دست هنرمندان تازه کار طراحی شده است.
این شرکت اخیرا بیش از 900 هنرمند را در هیئت امنای خود جای داده است که آثار هنری بسیاری تولید می کنند. هنرمندان مهارت های لازم در زمینه خلق اثر را دارند، اما یک گروه کاری نوپا می تواند ناتوانی در مهارت فروش و بازرایابی آن ها را جبران کند. در حال حاضر این نوع از کار به سرعت در حال رشد است، به صورتی که گزارشی از هیس کاکس (Hiscox) بیان می کند که 71 درصد از مجموعه دارهای هنری آثار هنری را تنها با تماشای تصاویر دیجیتالی آن ها می خرند.
شروانی وتی (Shravani Vatti)، موسس آردایزن (Ardizen)، درباره کار خود ایده متفاوتی داشت. او به خوبی دریافته بود کار هنرمندان جدید باید ترویج داده شود، با این حال گرچه کاسبان جوان هندی تمایل داشتند در یک محیط خلاق کار کنند، آن ها به ندرت زمان برای این کار پیدا می کردند؛ علاوه بر این تعداد کمی هم بودند که مبلغ چشمگیری برای خرید آثار هنری می پرداختند که نسبت آن بیشتر از میزان سرمایه گذاری در تجارت بود.
در چنین وضعیتی این کارآفرین میان بری پیدا کرد و آن اجاره نقاشی ها از هنرمندان خالق آن به دست تاجران تازه کار بود؛ این شیوه ای بود که «پوستر گلی» برای نقاشی ها و پوسترها و آن میوت (Unmute) و کیلا (Qilla) برای ضبط موسیقی از آن سود بردند.
هنرمندان کسب و کارهای نوپا را ارتقا می دهند
زمانی که استارت آپ ها زمینه پیشرفت هنرمندان را فراهم می کنند طبیعی است که هنرمندان نیز فراهم کننده ایده های نو برای کارهای نوپا باشند. از نام تجاری اختصاصی تا فروش انحصاری اپلیکیشن هایی چون «دلثکیت جیمز جورج» («James Gorg's Deathkit»)، همگی، شواهد کامل و خوبی برای این هستند که تاکنون جهان از خلاقیت بی بهره نبوده است.
در مصاحبه ای با «مادربرد» («Motherboard»)، جیمز جورج اذهان می کند که اگر اعضای مکتب کوبیسم برای خلق اثر کوبیسم اپلیکیشنی را ساخته بودند، در حال حاضر این سبک رونق داشت، اما با کمک «دلثکیت» او روی ایده ساخت اپلیکیشنی مشابه اینستاگرام کار می کند که مجموعه ای عکس ها و فیلم ها را می سازد و به نمایش می گذارد، به گونه ای که گمان می کنید در عالم رویا قرار دارید.
همچنین سرمایه گذاران همیشه به هنرمندان درباره ارائه ایده های جدید در زمینه کارآفرینی امیدوار بودند. سایان چتجی (Sayon Chaterjee) نمونه کسی است که متوجه اهمیت بازار صنایع دستی در هند و نبود قاب های چشم شد. با تلفیق این دو زمینه، او طراحی قاب های چشم چوبی زیبایی را آغاز کرد و در حال حاضر نیز کسب و کار خود، سایان، را در اختیار دارد.
آیا هنرمندان می توانند تجارت را زنده نگه دارند؟
وقتی هنرمندان و تجارت در کنار هم قرار گیرند می توانند زمان زیادی با هم سپری کنند، اما در بعضی موارد یکی از آن ها باید کوتاه بیاید که در بیشتر موارد هنرمند سازش کار است. کسب و کارهای نوپا به کسانی که متفاوت فکر می کند احترام می گذارند، اما به هر صورت نوعی تجارت هستند؛ درواقع آن ها برای فروش تولیدات هنری در بازار حضور دارند و قصد راضی نگه اشتن هنرمندی خاص را ندارند که ممکن است ایده های متفاوتی درباره هنرش داشته باشد.
با این حال برای زنده نگه داشتن سرمایه هنرمندان باید خود را با این نوع از کار و فعالیت تطبیق دهند؛ زیرا گاهی یک کارآفرینی هنری موفق هم می تواند با گردش پول نابود شود و همه هستی خود را از دست بدهد؛ بنابراین در جهان تجارت هنرمندان باید تمرکز داشته باشند و از ایده های خود محافظت کنند و بر روش های جدید نمایشگاهی به همان اندازه کار کنند.
منبع:برترینها
انتهای پیام/