دوران كودكی را در خانواده‌ای كه به شغل كشاورزی مشغول بوده و با زحمت و كسب حلال ارتزاق می‌كردند، رشد كرد. در هفت سالگی به مدرسه رفت و تا سال دوم راهنمایی تحصیل كرد و پس از آن برای كمك به خانواده‌اش مشغول كار و تلاش شد.
هنگامی كه انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و بسیج تشكیل شد، یكی از افراد فعال در پایگاه بسیج بود و با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، آموزش نظامی لازم را گذراند و به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام شد. محمدحسین تا هنگام شهادت سه مرتبه به جبهه اعزام شد و آخرین عملیاتی كه او شركت كرد، عملیات والفجر 4 در منطقه مریوان بود كه در همین عملیات به شهادت رسید.
فرازی از وصیت نامه شهید شعبان زاده نصرآبادی
اكنون كه این وصیت نامه را می‌نویسم با كوله باری سنگین از گناه و معاصی و كوله باری سنگین از مسئولیت كه شهدا بر دوش ما افكنده‌اند، می‌روم تا دَین خویش را بر آن‌ها ادا كنم.
ای برادران حزب اللهی! مبادا دست از جنگ بردارید كه امام، جنگ را مسئله اصلی دانسته و دست از روحانیت پیرو خط امام برندارید كه اینان بازوان امام و ولایت فقیه و محور اصلی انقلاب هستند ... پایگاه‌های بسیج را خالی نگذارید.
خواهران و مادران انقلابی و حزب اللهی حجابتان را حفظ نمایید؛ چرا كه سیاهی چادر شما كوبنده‌تر از سرخی خون من است.
پدر و مادر قهرمان و مهربانم امیدوارم كه جوان خود را كه 17 سال با مشقت و رنج‌های فراوان بزرگش نمودید و پرورش دادید و برای چنین روز و زمانی آماده‌اش كردید، برای جانفشانی در راه خدا، اسلام، رهبر و میهن حلالش نمایید.
پدر و مادر شجاع و دلیرم سه برادر دیگر هم دارم كه از شما می‌خواهم آن‌ها را هم به مانند فرزند اول‌تان بلكه بهتر پرورش دهید و برای چنین روزهایی كه اسلام، انقلاب و امام نیاز دارد آن‌ها را آماده كنید.
همان‌طور كه از جبهه رفتن من ناراحت نبودید، در شهادتم هم ناراحت نباشید و دست از امام و جنگ برندارید و دست از روحانیت در خط امام هم بر ندارید.
چند جمله‌ای با امام عزیز ای پیر شب زنده دار جماران، ای پارسای با تقوا، ای عالم و ای مجاهد، ای پاسدار اسلام و قرآن ، انقلاب و جمهوری اسلامی ایران، ای الگو و اسوه برای تمام ملل مستضعف جهان، ای فقیه و ای نایب امام زمان (عج) به خدا سوگند كه دست از دین و یاری امام زمان (عج) و شما بر نخواهیم داشت و بر نمی‌دارم. همان طور كه به ندای هل من ناصر ینصرنی تو لبیك گفتم، به لبیك خویش عمل نمودم.
ای خدای بزرگ؛ تو را شكر می‌كنم كه لیاقت شهادت در راه خودت را به من عطا فرمودی.
روحش شاد و یادش گرامی
انتهای پیام/