در این یادداشت آمده است: ولادیمیر پوتین با امانوئل مکرون همتای فرانسوی خود در کاخ ورسای در حومه پاریس دیدار کرد.
پولین بتون همچنین خاطر نشان کرد همکاری واقعی میان رؤسای جمهور دو کشور، چیزی که در گذشته نیز وجود داشت، ضرورت دارد. مکرون اولین گام های خود را در سیاست برداشت و این ملاقات نشانه بارز آغاز به کار این رئیس جمهور جوان به شمار آمد.
در ادامه این یادداشت تاکید شده است: باید بگوییم این ملاقات در کاخ ورسای در حومه پاریس برای همه کسانی که به مفید بودن روابط میان فرانسه و روسیه اعتقاد دارند، خوش یمن بود؛ زیرا در واقع روابط دیپلماتیک گذشته و عمیقی که سه قرن پیش در زمان سفر پی یر اول پادشاه روسیه در ماه مه 1717 نهادینه شده بود، تجدید شد. این سفر که دو سال پس از مرگ لویی چهاردهم معروف به پادشاه خورشید از سن پترزبورگ به کاخ ورسای انجام شد، سفری استثنایی بود. اما این بار نه از پی یر کوچولو هفت ساله، پادشاه فرانسه خبری بود و نه از همتای روس او که مردی بسیار بلند قامت بود و شاه فرانسه را بدون به جا آوردن هیچ آداب و رسومی در آغوش کشید. این بار رؤسای جمهور دو کشوری با یکدیگر رو در رو شدند که یکی در شرق اروپا و دیگری در غرب اروپاست و از دو عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد و دو قدرت هسته ای که هیچ کدام تهدیدی برای دیگری محسوب نمی شود، سخن در میان است.
نویسنده این یادداشت افزود: پیش از این دیدار همه امیدوار بودند این دو نفر یخ روابط را بشکنند تا بر این بدبینی دو جانبه ای که میانشان حاکم شده است، فائق آیند. روسیه سیاست قدرتی خود را پیش می برد و فرانسه در برخی موارد با این کشور همسو نیست. درباره شرایط اسف بار در اوکراین، اتحادیه اروپا و روسیه هر کدام وظایفی دارند چرا که باید اسم آن را جنگ گذاشت و باید توجه داشته باشیم که چشمان خود را به روی این اوضاع نبندیم. در سال 988 میلادی یعنی بیش از هزار سال پیش شاهزاده ولادیمیر کیف، اوکراین را به عنوان پل تمدن میان مردم روسیه و مردم اروپا تأسیس کرد. از سال 2014 تا کنون این پل زیر آتش دو قدرت سیاسی گرفتار شده است. در واقع به بهانه حمایت از ارزشهای دموکراسی در اوکراین، ما اروپایی ها می خواهیم خودمان را خوب جلوه دهیم بدون اینکه احتیاط را نیز در در نظر بگیریم. ما نمی خواستیم بازیگران قدرت سیاسی در تقابل با قدرت سیاسی روسیه باشیم. در حال حاضر باید هر کاری می توانیم انجام دهیم تا از این حلقه شیطانی که می تواند اوضاع را از این هم بدتر کند، خارج شویم. حتی اگر دوستان لهستانی و اوکراینی ما در این موضوع متقاعد نمی شوند، نقش منحصر به فرد دیپلماسی فرانسه در اروپا این است که با روسیه صحبت کند و آلمان را نیز با خودش همسو کند. در خاورمیانه (غرب آسیا)، در مدیترانه یا در کشورهای جنوبی صحرای آفریقا - آنجا که فرانسه تنهاست، روسیه به عنوان شریکی مفید نمایان شده است. مشکلات کنونی نباید موجب یخ زدن روابط ما در وضعیت احمقانه جنگ سرد کنونی شود. ما با روسیه منافع وسیع و مشترکی داریم و از لحاظ اقتصادی مکمل یکدیگر هستیم. در حوزه امنیتی نیز ما باید در کنار یکدیگر با تهدیدات تروریستی مقابله کنیم.