1 - میرزا عباس خان مهندس باشی - حدود 1287
2 - دکتر خلیل خان ثقفی اعلم الدوله - 1292-1289 ( 36 ماه )
3 - ابراهیم خان یمین السلطنه - 1299-1292 ( 72 ماه )
4 - موسیو ایپکیان - 1302-1300 ( 24 ماه )
5 - سرتیپ آقا خان بوذر جمهری - 1312 – 1302 ( 120 ماه )
6 - سرتیپ قلی هوشمند - 1317- 1313 ( 48 ماه )
7 - تقی خواجه نوری - 1317 ( یک ماه )
8 - قاسم خان صور اسرافیل - 1319 – 1317( 24 ماه )
9 - علی اصغر فروزان - 1320 – 1319 ( 13 ماه )
10 - مصطفی قلی رام – 1320( یک ماه )
11 - محمد سجادی - 1321 – 1320( 15 ماه )
12 - سید مهدی عمادالسطنه (مشیر فاطمی ) - 1321(7 ماه)
13 - فضل الله بهرامی - 1322 (5 ماه )
14 - عباسقلی گلشائیان 1322 الی 1323 (5 ماه)
15 - غلامحسین ابتهاج 1323 الی 1324 (16 ماه)
16 - محمود نریمان 1324 (3 ماه)
17 - مهدی مشایخی 1324 الی 1326 (19 ماه)
18 - محمد خلعتبری 1326 (5 ماه)
19 - حسام الدین دولت آبادی 1326 الی 1328 (25 ماه)
20 - محمد مهران 1328 الی 1329 (4 ماه)
21 - مهدی نامدار 1329 الی 1330 (9 ماه)
22 - ارسلان خلعتبری 1330 (1 ماه)
23 - محمد مهران 1330 الی 1331 (15 ماه)
24 - نصرالله امینی 1331 الی 1332 (12 ماه)
25 - سید محسن نصر 1332 (5 ماه)
26 - سرتیپ محمد علی صفاری 1332 الی 1333 (5 ماه)
27 - غلامحسین ابتهاج 1333 الی 1334 (13 ماه)
28 - نصرت الله منتصر 1334 (7 ماه)
29 - سرلشکر محمود دولو1335(18 ماه)
30 - موسی مهام 1337 الی 1338 (20 ماه)
31 - ناصر ذوالفقاری 1338 الی 1339 (12 ماه)
32 - فتح الله فرود 1339 الی 1340 (5 ماه)
33 - سید محسن نصر 1340 الی 1341 (14 ماه)
34 - احمد نفیسی 1341 الی 1342 (19 ماه)
35 - علی اکبر توانا 1342 (3 ماه)
36 - ضیاء الدین شادمان 1342 الی 1344 (14 ماه)
37 - تقی سرلک 1344 الی 1346 (25 ماه)
38 - سرتیپ محمد علی صفاری 1346 (7 ماه)
39 - منوچهر پیروز 1346 الی 1347 (10 ماه)
40 - جواد شهرستانی 1347 الی 1348 )11 ماه)
41 - غلامرضا نیک پی 1348 الی 1356 (89 ماه)
42 - جواد شهرستانی 1356 الی 1357(7 ماه)
43 - محمد توسلی 1357 الی 1359 (24 ماه)
44 - سید رضا زواره ای 1359 (کمتر از یک ماه)
45 - کمال الدین نیک روش 1359 الی 1360(7 ماه)
46 - غلامحسین دلجو 1360 الی 1361 (13 ماه)
47 - محمد کاظم سیفیان 1361 الی 1362 (9 ماه)
48 - حسین بنکدار 1362 (4 ماه)
49 - محمد نبی حبیبی 1362 الی 1366 (44 ماه)
50 - سید مرتضی طباطبائی 1366 الی 1368 (16 ماه)
51 - غلامحسین کرباسچی 1368 الی 1377 (108 ماه)
52 - مرتضی الویری 1378 الی 1380 (32 ماه)
53 - محمد حسن ملک مدنی 1380 الی 1381 (10 ماه)
54 - محمد حسین مقیمی 1381 الی 1382 (4 ماه سرپرست)
55 - دکتر محمود احمدی نژاد 1382 الی 1384 (26 ماه)
56 - علی سعیدلو 1384 (از تیر تا شهریور 84)
57 - دکتر محمد باقر قالیباف (1384- تا امروز)
از میان این نام‌ها، برخی از آنان با سایرین فرق دارند و به مدارج بالای سیاسی رسیده‌اند؛ همچون محمود احمدی‌نژاد که بعد از شهرداری 8 سال رئیس جمهور کشور شد، محمدباقر قالیباف که هر دوره یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری است و رأی قابل توجهی نیز به ایشان اختصاص دارد و همیشه دکتر قالیباف با اقبال عمومی مواجه شدند.
ترکیب شورای شهر پنجم تهران، در آستانه دومین انتخابات مدیریت شهری برای «تحویل فرمان اداره پایتخت به شهردار جدید»، با یک آزمون بزرگ دو وجهی مواجه است که رعایت 5 اصل مربوط به «نحوه انتخاب غیرمستقیم شهردار» توسط نمایندگان شهر، میتواند موفقیت منتخبان مردم تهران را در این امتحان «تضمین» کند. 29 اردیبهشت، اولین مرحله پوستاندازی مدیریت شهری پایتخت، از طریق انتخاب مستقیم اعضای پنجمین دوره شورای شهر برگزار شد و از چند روز پیش، مقدمات انتخاب غیرمستقیم شهردار جدید تهران به عنوان دومین تحول مدیریتی در پایتخت، با مطرح شدن اسامی برخی چهرههای سیاسی و اجرایی در شبکههای مجازی و البته نشستهای تصمیمگیری، کلید خورده است.
فردی که برای بالاترین پست اجرایی در مدیریت شهری تهران برای 4 سال آینده انتخاب میشود، باید در قالب «معیارهای حداقلی 6 گانه»، ابتدا «برنامهریز» باشد و سپس دارای «شناخت عمیق از مسائل شهری به‌خصوص پایتخت» باشد. همچنین از «تجربه و قدرت مدیریتی برای اداره کلانشهری با وسعت و پیچیدگیهای تهران» برخوردار باشد و از آن مهم‌تر، «حسن شهرت و سابقه روشن در پاکدستی» را در کارنامه سوابق اجرایی خود در پستهای قبلی و فعلی، به همراه داشته باشد.
فرد مدنظر شورا برای شهرداری، باید «قائل به پاسخگویی و استقبال از حسابرسی» بوده و به «شفافیت در کار با انتشار رسمی و منظم همه اقدامات مالی و معاملاتی شهرداری» تعهد دهد. این 6 معیار حداقلی، باید یا در سوابق اجرایی نامزدهای شهرداری تهران موجود باشد یا اینکه، برنامه مدنظر نامزد برتر از نظر اعضای شورا، حاوی آنها باشد.
در کلانشهرهای موفق دنیا، «برنامهریزی»، وظیفه همسنگ سایر وظایف جاری و اجرایی شهردار تلقی میشود. کارشناسان شهری درباره این 5 معیار معتقدند: مسائل پنهان و مشکلساز موجود در نظام مدیریت شهری تهران، هر کدام به تنهایی میتواند اسباب کامل انحراف شهر از توسعه پایدار و تکرار اقدامات پرخطر برای شهر و شهروندان را از سوی مدیریت شهری جدید، رقم بزند. بنابراین شناخت عمیق از مسائل شهر و تجربه در اداره شهر، میتواند در این زمینه، به شهردار جدید تهران کمک کند. درباره معیار «پاکدستی» نیز این واقعیت مطرح است که پایتخت در دوره جدید برای جلب مشارکت سازنده مردم در اداره مطلوب شهر، باید بتواند «اعتماد افکار عمومی در مبارزه جدی با فساد شهری» را احیا کند. در این قالب، شهردار اصلح، فردی است که در کارنامه کاری او، این معیار جلب توجه کند.
در برخی ابرشهرهای توسعهیافته، در حال حاضر نحوه اداره شهر از مدل حکومت شهری به «حکمرانی شهری» تغییر فاز پیدا کرده است. در حکمرانی شهری، شهرداران اگر چه رئیس اصلی اجرایی شهر محسوب میشوند، اما اساس این مدل، جلب مشارکت مردم، مشاوره با بازیگران شهر شامل بخش خصوصی و عمومی و همچنین توافق بر سر هنجارهای تکنوکراتیک است. در این مدل، مدیریت از پایین به بالا در شهر اعمال می شود. افرادی که در سوابق اجراییشان یا برنامه هایی که به شورای پنجم ارائه میکنند، شبیه این مدل مدیریت شهری، در بخشهای مختلف دولت یا سوابق استانیشان وجود داشته باشد، میتوانند نامزد برتر منوط به داشتن سایر شرایط، شناخته شوند.
«مبارزه با فقر و تنظیم سیاستهای شهری برای کاهش آسیبهای اجتماعی»، «مدیریت زیرساختهای شهری با هدف کاهش هزینه استهلاک»، «ورود به مباحث اقتصاد شهر با تدارک فرصتهای شغلی، تقویت گردشگری و اداره بازارهای محلی»، «دید استراتژیک نسبت به حل مسائل شهر»، «اعتقاد به کار در اتاق شیشهای و انتشار رسمی همه تصمیمات و قراردادهای شهری»، «پایان دادن به شهرداری رانتی و قطع وابستگی منابع شهر به گروه اقلیت متقاضی امضاهای طلاهایی»، «ضمیمه داشتن حمایت و همراهی دولت»، «تجربه مدیریتی و کاری در امور زیربنایی کشور یا شهر، امور اجتماعی، شهرسازی و حتی مباحث مالی-اقتصادی» و همچنین «داشتن قدرت تأمین منابع سالم برای اداره شهر و مدیریت شهر با کمترین هزینه و بیشترین بهرهوری» از جمله معیارهای مطرح برای انتخاب شهردار مطلوب تهران است.
در هر حال مردم تهران هیچگاه تلاش‌های شهرداران خود همچون قالیباف‌ها را فراموش نخواهند کرد، شهردارانی که شاید معایب و مشکلاتی داشتند، اما قطعا محاسن آنها بسیار بیشتر از معایب آنها بود و حال خوش این روزهای تهران را مدیون آنها هستیم و باید ببینیم که رأی شورا به ماندن است یا رفتن؛ زمان همه چیز را مشخص می‌کند.
امیدواریم شورای شهر تهران با انتخابی با بصیرت شهرداری جهادی، دلسوز و کاربلد را راهی ساختمان بهشت کند و مصداق بارز این ضرب‌المثل قدیمی نباشد که هر چه پیش آید خوش آید....
انتهای پیام/