سیر بیماری امام خمینی (ره) از روز اول خرداد ماه سال 1368 ه. ش. به طور جدی آغاز شد و تیم پزشکان تصمیم به جراحی دستگاه گوارش ایشان گرفتند. پس از عمل جراحی بیماری ایشان درمان نشد و سرانجام حضرت امام در ساعت 22/20 روز شنبه سیزدهم خرداد ماه سال 1368 به ملکوت اعلا پیوستند. حضرت امام تمام عمرشان را برای جلب رضای خدا صرف کرده بـودند و قامتشان جز در بـرابـر او، در مـقابل هیچ قدرتی خـم نشده، و چشـمانشان جز برای او گریه نکرده بـود. سروده‌های عارفانه امام خمینی (ره) همه حاکی از درد فـراق و بیان عطـش لحظه وصال محبوب بـود.با ارتحال امام خمینی (ره)، گویی زلزله ای عظیم رخ داده است، بغضها ترکید و سرتاسر ایران و همه کانون هایی که در جهان با نام و پیام امام خمینی (ره) آشنا بودند، یکپارچه گریستند و بر سر و سینه زدند.
هیچ قلم و بیانی قادر نیست ابعاد حادثه را و امواج احساسات غیرقابل کنترل مردم را در آن روزها توصیف کند. روز چهاردهم خرداد 1368، مجلس خبرگان رهبری تشکیل شد و پس از قرائت وصیتنامه امام خمینی (ره) توسط حضرت آیت الله خامنه ای که دو ساعت و نیم طول کشید، بحث و تبادل نظر برای تعیین جانشین امام خمینی (ره) و رهبر انقلاب اسلامی آغاز شد و پس از چندین ساعت، سرانجام حضرت آیت الله خامنه ای (رئیس جمهور وقت) به اتفاق آرا برای این رسالت خطیر برگزیده شدند.
وداع مردم با امام خمینی (ره) در روز و شب پانزدهم خرداد 1368، با حضور میلیون ها نفر از مردم تهران و سوگوارانی که از شهرها و روستاها آمده بودند، در محل مصلای امام خمینی برگزار شد. هیچ اثری از تشریفات بی روح مرسوم در مراسم رسمی نبود. همه چیز بسیجی و مردمی و عاشقانه بود. سرتاسر اتوبان و راه های منتهی به مصلی مملو از جمعیت سیاه‌پوش بود. پرچمهای عزا بر در و دیوار شهر آویخته و آوای قرآن از تمام مساجد و مراکز و ادارات و منازل به گوش می رسید.
در نخستین ساعت بامدادِ شانزده خرداد، میلیونها تن به امامت آیت الله العظمی گلپایگانی (ره) با چشمانی اشکبار بر پیکر حضرت امام نماز گزاردند. مراسم تشییع امام خمینی (ره) از مصلی تا مرقد امام خمینی در جنب بهشت زهرا ـ مزار شهیدان انقلاب اسلامی ـ که به حرم امام خمینی مشهور است، با احساسات غیر قابل کنترل مردم برگزار شد و پیکر مطهر امام خمینی (ره) به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/