به گزارش خبرنگار
حوزه محیط زیست گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سازمان ملل متحد در راستای افزایش آگاهی عموم و بالا بردن سطح درک مردم نسبت به مسایل مربوط به تنوع زیستی، روز 22 می (اول خرداد) را به عنوان روز جهانی تنوع زیستی اعلام کرده است. امسال نیز مانند سال‌های گذشته، دوستداران و فعالان محیط زیست در سراسر جهان در تاریخ 22 می مقارن با یک خرداد، این روز را گرامی می‌دارند و با برنامه های متنوع به استقبال این رویداد ارزشمند می روند.
برای افزایش آگاهی‌ها از مسایل مربوط به تنوع زیستی، سازمان ملل در سال 1992 کنفرانسی را درباره حمایت از محیط زیست در ریودوژانیرو برگزار کرد که یکی از دستاوردهای آن انعقاد پیمان تنوع زیستی است که ایران هم با تصویب این معاهده در سال 1375، به آن پیوست.
شعار روز جهانی تنوع زیستی در سال2017 از سوی دبیرخانه کنوانسیون تنوع زیستی، سال تنوع زیستی و گردشگری پایدار اعلام شده است.
این نامگذاری با 5 هدف اصلی؛ رشد اقتصادی پایدار و فراگیر، شمول اجتماعی، کاهش فقر و اشتغال، بهره وری منابع، تغییرات اقلیمی و حفاظت از محیط زیست، ارزش های فرهنگی، میراث، تنوع، درک مشترک، صلح و امنیت انجام شده است.
روز جهانی تنوع زیستی را گردشگری پایدار نامگذاری می‌کنند، چرا که ضرورت تمرکز دولت ها بر اجزای مختلف تنوع زیستی و ارزش های اقتصادی آن وجود دارد و گونه ها و زیست بوم ها مهمترین بخش های مربوط به گردشگری هستند، زیرا از لحاظ بصری بسیار ملموس هستند.
امروزه صنعت گردشگری در دنیا به یکی از منابع مهم درآمدی و یک فعالیت عظیم اقتصادی تبدیل شده است به نحوی که صنعت گردشگری به عنوان رکن اساسی توسعه پایدار به شمار می‌آید، چرا که گردشگری می تواند باعث تحولاتی از لحاظ اقتصادی و اجتماعی در یک جامعه شود.
گردشگردی و اقتصاد گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اقتصاد تجارت جهانی است، در این راستا گردشگری روستایی نیز جزیی از صنعت گردشگری به شمار می آید تا برنامه ریزی اصولی و مناسب صورت گیرد و در این راستا شناسایی مزیت ها و محدودیت ها نقش موثری را در توسعه پایدار مناطق روستایی از لحاظ تنوع زیستی دارد.
روستاییان می توانند با استفاده از پتانسیل های منطقه، معیشت خود را تامین کنند و مناظر طبیعی می‌تواند به عنوان فرصتی مناسب به منظور ایجاد اشتغال برای جوامع محلی باشد چرا که این مناطق می توانند محل رفت و آمد گردشگران داخلی و خارجی باشند و تنوع زیستی بستر مناسبی را برای ایجاد اشتغال و تامین معیشت مردم منطقه فراهم کند.
بنابراین پایداری، توانایی جامعه، اکوسیستم یا هر سیستم جاری برای تداوم کارکرد در آینده نامحدود اطلاق می شود، مفهوم پایداری، مستلزم یک تغییر اجتماعی و فرهنگی، تغییر در نگرش به جهان اطراف و تعدیل الگوها و روش های زندگی است.
انتهای پیام/