به گزارش خبرنگار
حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، سید رسول موسوی که برای حضور و سخنرانی در کنفرانس بین المللی و دو روزه با عنوان 'تحقق صلح افغانستان: بیم ها و امیدها' به میزبانی پایتخت پاکستان دعوت شده بود، روز گذشته در سخنرانی خود در خصوص موضوع کنفرانس، ضمن تشریح راه های ایجاد ثبات، امنیت و توسعه پایدار و موانع موجود در این مسیر، گفت: دلیل اصلی ادامه وضعیت بحرانی افغانستان عدم توجه به دلایل ریشه ای و کلیدی بحران افغانستان است.
موسوی افزود: افغانستان در تاریخ معاصر خود با سه بحران کلیدی ثبات ، امنیت و توسعه روبرو بوده است و می شود گفت تمامی تحولات سیاسی افغانستان خصوصا در چهار دهه اخیر برای یافتن پاسخ و حل سه بحران مذکور بوده است ولی تمامی دولت ها یا احزابی که در افغانستان قدرت را بدست گرفته اند موفق نشده اند راه حلی متوازن برای هر سه بحران یاد شده پیدا کنند.
مشاور وزیر امور خارجه ایران گفت: 'بحران ثبات' افغانستان 'چالشی داخلی' است که باید راه حل آن را در داخل افغانستان و از طریق مهندسی سیاسی قدرت و توزیع قدرت جستجو کرد.
وی 'بحران امنیت' افغانستان را هم موضوعی 'منطقه ای' دانست و تاکید کرد: امکان ندارد در افغانستان بدون مشارکت منطقه ای خصوصا همسایگان افغانستان امنیت پایدار پدید آید.
موسوی در ادامه گفت: 'بحران توسعه' افغانستان 'موضوعی بین المللی' است که تنها از طریق مشارکت جامعه جهانی در توسعه افغانستان امکان حل آن میسر است.
وی با بیان اینکه به نظر می رسد اوضاع امنیتی ، سیاسی و اقتصادی افغانستان در سال جاری نسبت به سال های گذشته سخت تر شده است، گفت: پیش بینی می شود چالش های اصلی افغانستان شامل فعالیت های نظامی طالبان ، القاعده ، داعش و دیگر گروه های تروریستی، بن بست توازن ناپایدار نظامی بین طالبان با نیروهای امنیتی افغانستان، ادامه وضعیت نا مطمئن در دولت ائتلافی و چالش های درونی حکومت، نبود چشم انداز روشن برای برگزاری انتخابات پارلمانی، و ادامه اختلافات بین نخبگان حکومتی و تعارض مدیران عالی مرکز با حاکمان و مدیران مناطق مختلف افغانستان زیر در سال جاری (2017) همچنان ادامه یابد.
موسوی گفت: در سال 2001 کنفرانس بن تلاش نمود برای هر سه بحران فوق راه حل ارائه دهد ولی به جهت عدم توجه دقیق به چگونگی حل مسایل روند بن با مشکل روبرو شد و می توان گفت امروز روند بن شکست خورده است. روند بن ثبات داخلی را بر بنیاد حذف طالبان از قدرت قرار داد ولی صرفا به بعد امنیتی آن متمرکز شد و ابعاد اجتماعی و سیاسی آن را فراموش کرد و نتیجه این فراموشی خیزش مجدد طالبان است که گفته می شود امروز بیش از 40 در صد خاک افغانستان را در اختیار گرفته اند.
این دیپلمات ایرانی اظهار داشت: اشتباه دیگر روند بن تلاش برای برقراری امنیت در افغانستان با تکیه بر قدرت نظامی آمریکا و ناتو و فراموش کردن اهمیت و نقش کشورهای منطقه در برقرای امنیت در افغانستان بود و به این نکته توجه نگردید که امنیت افغانستان در چارچوب امنیت منطقه ای قابل حصول است.
وی با تاکید مجدد بر اینکه راه حل بحران افغانستان را باید در سه سطح داخلی ، منطقه ای و بین المللی و با توجه به ظرفیت ها و عوامل تعیین کننده هریک جستجو کرد، تصریح کرد: در همین ارتباط در جهت حل 'بحران ثبات' که موضوعی 'داخلی' است و در روند داخلی افغانستان ، موضوع طالبان در قالب مفهومی با عنوان 'نو طالبان' باید مورد توجه قرار گیرد.
موسوی تاکید کرد: بحران افغانستان راه حل نظامی ندارد و راه حل سیاسی افغانستان از طریق مشارکت همه نیروهای سیاسی و اجتماعی موثر در افغانستان در روند صلح میسر است و این مهم فقط از طریق تجدید نظر همه نیروها از جمله طالبان در اهداف و سیاستهای خود برای آینده افغانستان بدست می آید و تجدید نظر طالبان در اهداف و سیاست های خود از آنان حرکت و روند جدیدی به نام ' نوطالبان' بوجود خواهد آورد.