در این گزارش آمده است: مقامات بلندپایه نظامی آمریکا و همچنین مقامات بلندپایه دولت ترامپ در تلاش برای شکستن بن‌بست نظامی در جنگ 15 ساله افغانستان، حال توصیه برای اعزام چندین هزار نیروی نظامی دیگر آمریکایی به این کشور و تحت فشار قرار دادن طالبان برای مذاکره با دولت افغانستان هستند.
اعزام این نیروهای اضافی به مشاوران آمریکایی اجازه خواهد داد با تعداد بیشتری از نیروهای افغان و نزدیک به خطوط مقدم، کار کنند.
این توصیه -که ترامپ باید آن را تأیید کند- محصول یک ارزیابی گسترده از سوی پنتاگون، وزارت امور خارجه آمریکا، جامعه اطلاعاتی و دیگر نهادهای دولتی در ارتباط با طولانی‌ترین جنگ آمریکاست. این روند به صورت گسترده‌ای در راستای توصیه ژنرال جان دبلیو نیکلسون، فرمانده ارشد آمریکا در افغانستان، قرار دارد که در سخنانی در ماه فوریه در کنگره، این پیشنهاد را مطرح کرده بود.
این ژنرال با هشدار در این باره که آمریکا و هم پیمانانش در ناتو با «بن بست» مواجه هستند، به قانون‌گذاران آمریکایی گفت که او کمبود نیرویی «چند هزار نفری» دارد و افزود وجود نظامیان بیشتر سبب خواهد شد ارتش آمریکا بتواند به صورت موثرتری به نیروهای ارتش افغانستان و در سطحی پایین‌تر در چرخه فرماندهی، مشاوره دهد.
نیروهای بین‌المللی حاضر در افغانستان متشکل از 13 هزار نیرو هستند، که از این تعداد، حدود 8400 تن آمریکایی هستند. برخی مقامات آمریکایی اعلام کردند 3 تا 5 هزار نیروی اضافی از جمله صدها تن نیروی عملیات ویژه را می‌توان به افغانستان اعزام کرد.
همچنین از کشورهای عضو ناتو خواسته خواهد شد هزاران نیرو را به افغانستان اعزام کنند و شمار دقیق نیروهای آمریکایی مستقر در افغانستان احتمالا بستگی به این موضوع دارد که این هم‌پیمانان در چه سطحی آمادگی انجام دادن چنین کاری را دارند.
توصیه این مشاوران بلندپایه نخستین بار در روزنامه واشنگتن پست فاش شد.
نیویورک تایمز در ادامه نوشت: استقرار نیروهای بیشتر (در افغانستان) میلیاردها دلار هزینه در بر دارد و هیچ تضمینی نیز برای موفقیت‌آمیز بودن آن نیز وجود ندارد. آمریکا زمانی که 100 هزار نیروی خود را در افغانستان -کشوری فقیر که امکانات چندانی در زمینه منابع طبیعی ندارد- مستقر کرده بود، نتوانست مذاکراتی موفقیت‌آمیز را برگزار کند.
در عین حال، در ادامه این گزارش آمده است: اما اگر آمریکا یک نقش قدرتمند نظامی را ایفا نکند، طالبان و گروه‌های تندروی بیشتری همانند داعش در افغانستان به احتمال زیاد تقویت خواهند شد و سبب زیر سوال رفتن وعده انتخاباتی ترامپ می‌شوند. عقب‌نشینی از این روند نیز سبب خواهد ترامپ با ژنرال‌هایی که او از آنها تمجید کرد و برای مشاوره در زمینه امنیت ملی به آنها روی آورد، دچار اختلاف نظر شود.
یک موضوع این است که این راهبرد جدید سبب نادیده گرفتن خط و مشی‌های دشوار تعیین شده از سوی دولت اوباما می‌شود و گاهی اوقات ضرورت ایجاب می‌کند که راهبرد خروج تدریجی نیروها، مورد تجدید نظر قرار گیرد.
بسیاری از مقامات نظامی آمریکایی اعلام کرده‌اند که تعیین یک خط مشی کلی برای خروج (از افغانستان)، غیرسازنده است زیرا این اقدام به دشمنان اجازه می‌دهد منتظر پایان یافتن تعهد نظامی آمریکا و ناتو باشند به جای آن که آنها را وادار به حضور در کنار میز مذاکرات کند.
اما مشاوران ترامپ نمی‌خواهند تعهد جدید آمریکا نامحدود باشد و آنها پیشنهاد می کنند که دوره زمانی این تعهد به گام های اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان، برای مبارزه با فساد و انتصاب فرماندهان کارآمدتر بستگی داشته باشد.