گزارش نشان می‌دهد که فقر در افغانستان در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ به ۳۶ درصد می‌رسید و این رقم در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ سه درصد افزایش یافت و به ۳۹ درصد رسید و این وضعیت به این معناست که ۱.۳ میلیون افغان اکنون قادر به تامین نیازمندی‌های خوراکی و غیرخوراکی خود نیستند.
گزارش افزوده است که ارقام سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ نشان‌دهنده‌ی وضعیت بدتر فرصت‌های کاریابی است و از سال ۲۰۱۲ به بعد بیکاری در منطقه‌های روستایی سه برابر افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ تقریبن دو میلیون افغان بیکار بودند که از آن جمله ۶۰ درصد آنان مردان و ۷۴ درصد از این بیکاران در منطقه‌های روستایی زندگی می کردند.
گزارش نشان می‌دهد که "جوانان و کارگران بیسواد” قشرهایست که بیشترین ضرر را متحمل شده‌اند، چنانچه در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ از میان هر سه جوان، بین سن ۱۴ تا ۲۴، یکی از آنان بیکار بوده‌اند که سهم بیکاری جوانان ۴۶ درصد از کُل افراد بیکار را تشکیل می داد.
در این گزارش ذکر شده است که حکومت افغانستان مبارزه برضد رشد آهسته اقتصادی و وضعیت وخیم امنیتی را ادامه می‌دهد، "اما به نظر می‌رسد که فقر هنوز در سطح بلند آن باقی مانده است.”
هرچند این ارقام از سال ۲۰۱۴ است، اما این گزارش حاکیست که پیشرفت‌های اجتماعی و اقتصادی افغانستان به گونه‌ی فزاینده با خطر رو به رو است و دلیلهای "مختلف معتبر نشان می‌دهد که سطح فقر بیشتر از پیش افزایش یافته است.”
شوبهم چودری، رییس بانک جهانی در افغانستان، گفت: نیاز داریم که برای تامین رشد اقتصادی و به منظور بهبود زندگی تعداد بیشتر افغانها، تلاش‌های خویش را دو برابر کنیم.”
گزارش همچنین حاکیست که با افزایش میزان ناامنی، شکنندگی وضعیت کشور بیشتر شده و زندگی مردم بیشتر از پیش با "مانع‌ها و مشکل‌های غیرمترقبه” آسیب پذیر شده است.
در گزارش بیان شده است: ” این کشمکش‌ها احتمال این را که فقر از نسل امروزی افغانها به نسل بعدی انتقال یابد بالا می برد؛ چون برای کودکان زمینه‌ی رفتن به مکتب مهیا نبوده است و بیشترین خانواده‌ها ناگزیر بیجا شدند.”
در این گزارش آمده است که اگر به این وضعیت توجه نشود، ممکن پیشرفت‌های ۱۵ سال گذشته با تهدید جدی روبه رو شود.
انتهای پیام/
برای اطلاع از آخرین اخبار افغانستان به کانال تلگرامی ما بپیوندید