کریون: كميته ملي پارالمپيك ايران در آينده همچنان پيشگام خواهد بود

به گزارش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان نشست فيليپ كريون رئيس كميته بين المللي پارالمپيك و اعضاي هيات رئيسه كميته ملي پارالمپيك، روساي تعدادي از فدراسيون هاي ورزشي، ورزشكاران و مربيان ملي بعد از ظهر امروز در محل وزارت ورزش و جوانان برگزار شد.
 
وي با بيان راه طولاني كه در مسير جنبش پارالمپيك طي شده است بر اين نكته تاكيد نمود كه كميته ملي پارالمپيك ايران در طول سال هاي آينده همچنان پيشگام خواهد بود.
 
متن كامل سخنان فيليپ كريون به شرح ذيل مي باشد:
 
عصر بخير دوستان، بسيار خوشحالم كه دوباره در ايران هستم، كشوري كه در قلب من جاي دارد، كشوري كه من و همسرم طي 22 سال گذشته از سفر به آن، بسيار لذت برده ايم.   
 
همان طور كه بسياري از شما مي دانيد، شهريورماه امسال در مجمع عمومي IPC در ابوظبي، من از سمت رياست IPC بعد از گذراندن حداكثر حضور در اين سمت، از آن كناره خواهم گرفت. (در اين مجمع) اعضاء IPC هيئت رييسه جديد را انتخاب خواهند كرد و ما شاهد انتخاب تنها سومين رييس در تاريخ IPC و جنبش پارالمپيك خواهيم بود.
 
حال امروز از من خواسته شده تا با  پيشينه 16 سال تصدي اين سمت كه رو به پايان است، مروري بر توسعه جنبش پارالمپيك از سال 2001 تا اكنون داشته باشم و درباره جايگاه NPC ايران در اين جنبش در سطوح جهاني و آسيايي خلاصه اي را خدمتتان عرض كنم.
 
زماني كه در دي ماه سال 1380 به عنوان رييس IPC در (مجمع عمومي) آتن-يونان انتخاب شدم، IPC هنوز مانند كودكي نوپا از زمان شكل گيري خود در سال 1368 بود كه مي خواهد بر روي پاهاي لرزان خود بايستد و باب استيدوارد، رييس پيشين آن، در رساندن IPC به آن جايگاه، تلاش هاي خوبي كرده بود.
 
يكي از اولويت هاي فوري كاري من در ابتداي شروع رياست، تغيير در رويه كارها در سازمان بود. ما در شهر بن، با يك تيم ده نفره مديريتي بسيار قوي، بايد شالوده و پي ريزي سازمان را آن قدر محكم مي كرديم تا شركاء تجاري (براي سرمايه گذاري در آن) علاقه مند گردند و همزمان بايد براي اعضاء IPC ارزش و جايگاه والاتري را ايجاد مي كرديم.
      
در همان سال هاي اوليه، ديدگاه جديد "توانمندسازي ورزشكاران پارالمپيك براي رسيدن به بهترين عملكرد ورزشي و به هيجان آوردن و الهام بخشي جهانيان" آغاز گرديد و تغييراتي مهمي در بخش مديريتي و ساختاري در IPC اعمال گرديد.
 
من فكر مي كنم ارزيابي رشد بازي هاي پارالمپيك ، آسان ترين راه براي ارزيابي توسعه جنبش پارالمپيك در 16 سال گذشته مي باشد. اين بازي ها شاخص هاي بسياري از پيشرفت خود دارند، به عنوان مثال می توان به رشد تعداد ورزشكاران و كشورهاي شركت كننده، افزایش پوشش خبري و تعداد تماشاگران، عملكرد ورزشي و تاثیر ان بر اجتماع اشاره کرد که البته این ها بخشی از پیشرفت ها هستند.    
 
اولین بازی های پارالمپیک که من به عنوان رییس در آن شرکت داشتم, بازی های پارالمپیک زمستانی 2002 سالک لیک سیتی بود. در این بازی ها جمعا 416 ورزشکار از 36 کشور در 4 رشته ورزشی به رقابت پرداختند و تنها پوشش تلويزيوني اين بازي ها شامل تعداد بسته خبري بود كه توسط تعداد انگشت شماري از شبكه هاي تلويزيوني در پايان اين بازي ها تهيه شد.
 
بازی های پارالمپیک 2004 آتن, اولین بازی های پارالمپیک تابستانی من بود که در آن 3808 ورزشکار از 135 کشور در 19 رشته ورزشی شرکت داشتند. در مجموع 617 ساعت پوشش خبری براي  حدود يك ميليارد و هشتاد و پنج ميليون نفر مخاطب انجام شد و در ضمن 850 هزار نفر نیز به استادیوم ها آمدند.
 
اگر بخواهیم پیشرفت را بسنجیم, من فکر می کنم بازی های سالت لیک سیتی و آتن می توانند میزان خوبی برای این سنجش باشند که جنبش پارالمپیک ما چه راه طولانی را پشت سر گذاشته است.
 
بازی های پارالمپیک پکن نقطه عطفي بود كه باعث جلب توجه جهانيان به بازي هاي پارالمپيك شد و اين رويداد به صورت برجسته همراه با مراسم افتتاحيه و اختتاميه تماشايي بود. رکورد حضور 3951 ورزشکار از 146 کشور در 472 ماده مدال آور از 20 رشته ورزشی در این بازی ها رقم خورد. تصاویر تلویزیونی تا 3/8 ميليارد نفر در 80 کشور را تحت شعاع قرار داد که قدمی بزرگ از بازی های دور قبل در آتن بعد از چهار سال بود.
    
یکی از مشخصه های برجسته این بازی ها تاثیر آن بر جامعه کشور چین بود. ما چنین تاثیراتی را در بازی های بارسلون 1992, سیدنی 2000 و آتن 2004 دیده بودیم اما بازی های 2008 پکن اولین بازی بود که در آن ظرفيت هاي واقعي بازي هاي  پارالمپیک در ایجاد تغییر و تحول را دیدیم.
 
از 7 سال قبل منتهی به روز افتتاحیه, یک ميليارد يوان چين  که معادل كل سرمایه گذاري 25 سال قبل بود, در چین خرج شد تا تعداد 1400 مورد امكانات ويژه معلولین ايجاد شود. قوانین جدیدی برای امکانات دسترسی به اماكن و ساختمان ها تصویب شد که در طرح هاي آن از دستورالعمل هاي IPC استفاده گردید.   
 
این حجم عظيم سرمایه گذاری به همراه عملکرد برجسته ورزشکاران پارالمپیکی, تغییری شگرف بر نگرش مردم کشور چین نسبت به افراد دارای معلولیت داشت.
 
این بازی ها به کسانی که تا آن زمان از اجتماع رانده شده بودند, این خودباوری را داد که از گوشه عزلت خانه های خود خارج شده و بخشی از اجتماع مردم کشورشان گردند. بازی های 2008 پکن زندگی میلیون ها انسان را آنچنان تکان داد که یکی از مسئولین بعد از بازی ها گفت:" قبل از بازی های پارالمپیک یک فرد معلول در کنار خیابان گدایی می کرد. اما حالا بعد از بازی ها, آن ها تبديل به يك دونده پرش طول, بازيكن بسکتبال و بازيكن فوتبال شده اند".      
 
بازی های پارالمپیک پکن تاثیری شگرف بر لرد سباستین کو, رییس کمیته برگزاری بازی های 2012 لندن داشت.
 
او متوجه شده بود که پارالمپیک هنوز استعداد و جای رشد دارد و با برداشتن چند قدم می توان این بازی ها را در مقایسه با پکن 2008 به ابعاد جديدتري رساند.
 
بازی های 2012 لندن ركورد خوب 4237 ورزشکار از 164 کشور را بر جاي گذاشت. رکورد فروش 2/7 میلیون بلیط را زد که 95 درصد ظرفیت استادیوم ها برای 20 رشته ورزشی بود.
 
این بازی ها توانست در 115 کشور جهان حدود 3/8 ميليارد نفر را پای تلویزیون بنشاند. در این بازی ها برای اولین بار از رسانه های اجتماعی و فضای مجازی استفاده شد و در توئیتر, هشتک پارالمپیک توانست با کنار زدن کانال های ورزشی بزرگ دنیا یعنی هشتک لیگ برتر و هشتک المپیک, آنان را به جایگاه دوم و سوم براند.
 
بالاتر از این میزان پوشش خبری این بازی ها, کانال 4 تلویزیون انگلستان در بزرگترین کمپین بازاریابی خود تا آن زمان, سرمایه گذاری کرد. این شبکه همکاری نزدیکی را با IPC و کمیته برگزاری داشت تا جایگاه ورزش پارالمپیک را به عنوان یک عملکرد ورزشی سطح بالا در نظر عموم مردم بالا برد.
 
آن ها کمپینی نفس گیر را در میان گروهی از ورزشکاران سرآمد و نخبه پارالمپیکی انگلستان به راه انداخته و آنان را "ابر انسان" نامیدند. این کارها را به صورت نرم افزارهای صوتی تهیه کردند که داستان به اوج رسیدن یک ورزشکار پارالمپیکي و تمرینات سخت او را تا رسیدن به قله های پیروزی نشان می داد.
 
این کار رسانه ای که چندین نشان بین المللی را برد, به واقع توانست در عرض 60 ثانیه آن چنان تاثیری بر تغییر باور عمومی از ورزش پارالمپیک بگذارد که 10 سال فعالیت های بازاریابی نتوانسته بود.
 
نتیجه آن شد که این کار، ركورد جذب مخاطب را شکست. بیشتر روزها کانال 4 از تمامی کانال های اصلی انگلستان بیشتر مخاطب جذب می کرد و آنان توانستند در 150 ساعت, 39/9 میلیون مخاطب را شنونده برنامه خود نمایند, این تعداد مخاطب 69 درصد جمعیت انگلستان بود.
 
همچنین مقالات مربوط به این بازی ها, در صفحات اول و آخر تمامی روزنامه ها به چاپ می رسید و این پوشش خبری وسیع, ضربه ای شدید در ایجاد تغییر در باورها و تصورات انسان ها بود.
 
از هر سه نفر افراد بزرگسال در انگلستان يك نفر يعني برابر با 20 ميليون نفر اذعان كردند که با برگزاری بازی های پارالمپیک 2012 لندن, نظرشان درباره افراد دارای معلولیت تغییر کرده است.
 
این بازی ها به مثابه طوفانی عظيم و به موقع بود که تاثيراتي شگرف در اقصا نقاط عالم بر جاي گذاشت.
 
شاخصه این بازی ها نه تنها پوشش خبری و رسانه ای وسیع آن بود که البته همیشه مشتاق آن بوده و شایسته آن هستیم, بلکه هر یک از حامیان مالی این بازی ها با فعالیت های خودشان ما را یاری دادند. همه با حمايت از ما در رسيدن ورزش پارالمپيك به عملكرد ورزشي بالا، كمك كردند.   
 
همانند بازی های قبلی, این ارتقاء و رشد عملکرد ورزشکاران بود که ما را جذب می کرد, اما  این بار با حضور هنرمندان مطرح روز در مراسم اختتامیه بازی های لندن 2012 مانند  Coldplayو Rihanna و  Jay-Z نقطه عطفی برای بازی های آینده از خود به جای گذاشت.
 
بازی های پارالمپیک زمستانی 2014 سوچی نیز بر جنبش پارالمپیک و اجتماع روسیه تاثیر به سزایی داشت. آن ها که قبلا میزبانی بازی های 1980 را از دست داده بودند، با انتخاب شهر سوچي در سال 2007 به عنوان ميزبان اين بازي ها براي اولين بار، باعث شد دولتمردان روسیه به مسئله حضور افراد دارای معلولیت در جامعه بها داده و برای آنان محیط شهری قابل دسترسی براي همگان فراهم نمایند.
    
در سطوح بالای دولتی قانونی به تصویب رسید که بر اساس آن کمیته برگزاری بازی های 2014 سوچی باید زیرساختی عاری از مشکلات دسترسی برای معلولین داشته باشد و باید مطمئن باشند تمامی تسهیلات دسترسی برای تمامي آنان فراهم است.
 
شهر سوچی حالا یک الگو برای دیگر شهرهای روسیه است و آن ها سعی می کنند برای توسعه شهرسازی خود از آن چه برای بازی های سوچی در این شهر ساخته شد, الگوبرداری نمایند.
حالا سطح زندگی میلیون ها فرد روسی برای همیشه ارتقاء یافته که این مرهون برگزاري بازي ها در شهر سوچی بود.
 
در حالی که در بازی های زمستانی سالت لیک سیتی در سال 2002 هیچ پوشش خبری زنده نداشتیم, در بازی های 2014 سوچی رسانه ها علاقه بیشتری برای پوشش خبری آن نسبت به قبل داشتند. حدود 2/1 ميليارد نفر در بیش از 55 کشور به تماشای این بازی ها نشستند که این خود رکورد جدیدی برای بازی های زمستانی بود.
 
قبل از بازی های 2016 ریو, کشور برزیل تا زمان شروع بازی ها در حال دست و پنچه نرم كردن با مشكلات و مسائل عديده اقتصادی و سیاسی بود و این موضوع تاثیرات زیادی بر برگزاری این بازی ها داشت.
 
علی رغم تمام این چالش های بی سابقه که با آن مواجه بودیم, تمامی جنبش پارالمپیک توانست بر آن فائق آمده و با وجود مشکلات, بازی های شگفتی را رقم بزند.
 
این در ژن (DNA ) پارالمپیک است که موانع را تبدیل به فرصت نموده و راهی جدید از میان آن باز کند و این درست همان چیزی بود که ما انجام دادیم تا اولین میزبانی در آمریکای لاتین به موفقیت بپیوندد.
 
همراهي مردم ورزش دوست ريو باورنکردنی بود. 2/15 میلیون نفر تماشاگر به تماشاي اين بازي ها آمدند و من هرگز شور و هيجاني نظير آن را در هیچ بازی پارالمپیکی ندیده بودم. شور و اشتیاق و شعف آنان برای ورزش با عملکرد عالی ورزشکاران آن چنان در هم آمیخته بود که به راستی یک "بازی مردمی" را رقم زد.
 
ما قشرهای مختلف از خانواده ها را به این بازی ها کشاندیم و در اولین یکشنبه شروع بازی ها, ما شاهد حدود 170 هزار نفر از مشتاقان ورزش در پارک المپیک بودیم, یعنی تماشاچی بیش از زمان بازی های المپیک.
 
شاید بتوان گفت بازی های 2016 ریو بیشتر از بازی های 2012 لندن بر جنبش پارالمپیک تاثیر گذاشت و به دنیا نشان داد این مهم نیست که در کجا بازی ها برگزار می شوند, اين بازي ها مي توانند در هر جايي موفق باشند. همگان این انتظار را داشتند که بازی های لندن و پکن با موفقيت برگزار شوند, اما تعداد کمی از ریو انتظار موفقیت داشتند.
 
برای دیدن گوشه ای از این موفقیت ها, به این ویدئو نگاه می کنیم: (پخش ويدئو)
 
اگرچه بازي هاي ريو يك موفقيت بزرگ بود، اما به راستي در روزهاي آخر از سانحه و خبر فوت تاسف بار دوچرخه سوار ايراني بهمن گلبارنژاد در طي مسابقات جاده بسيار متاثر شديم. او هميشه در خاطر ما باقي خواهد ماند و حس عميق همدردي را با همسر، فرزندان و خانواده او خواهيم داشت. تصوير او كه در مراسم اعطاء نشان صنعت ورزش مورخ 7 ارديبهشت در لندن به عنوان يكي از بزرگان ورزش جهان كه در سال2016 درگذشت، به نمايش در آمد.   
 
بازي هاي 2016 ريو حدود 4/1 ميليارد نفر مخاطب تلويزيوني در 154 كشور از سراسر دنيا داشت. 1/3 ميليارد نفر هم از طريق شبكه هاي اجتماعي اين بازي ها را دنبال مي كردند. سايت رسمي IPC نيز بيشترين بازديدكننده در اين سال نسبت به سه سال گذشته را تجربه كرد.
 
از نظر عملكرد ورزشي، اين بهترين بازي ها تا به امروز بوده و اكنون مي خواهم به چند مورد از عملكرد ورزشي پارالمپيك اشاره كنم كه الان در كجا هستيم و ورزشكاران ما از يك دهه قبل تا به امروز چه راهي را پيموده اند.   
 
چهار دونده برتر نابيناي ما در ماده 1500 متر مردان در بازي هاي ريو، از نظر زماني سريعتر از قهرمان دونده همين ماده در المپيك ريو بوده اند!
 
همان طور كه مي دانيد، وزنه بردار ايراني سيامند رحمان اولين وزنه بردار پرس سينه است كه 300 كيلوگرم را بالاي سر برد و در انتها آن را با 310 كيلوگرم كامل كرد. در بازي هاي 2004 آتن، مرد طلايي گروه وزني بالاي 100 كيلوگرم، وزنه 237/5 را مغلوب خود كرد، يعني 72/5 كيلوگرم كمتر از آن چه سيامند رحمان در شهريور ماه قبل بالا برد.
 
اومارا دوراند، دونده زن نابيناي دوي صد متر از كوبا، به عنوان سريعترين زن جهان، ركورد 11/40 ثانيه را در ماده T12 از خود بر جاي گذاشت. زمان نهايي او تقريبا يك ثانيه سريع تر از زن طلايي همان كلاس در سال 2004 بود.
 
بار اين قدم هاي بلند در عملكرد ورزشي در 16 سال گذشته بر دوش كميته هاي ملي پارالمپيك بوده است. اكنون بسياري از NPCها از سرمايه هاي مالي خوبي برخوردارند كه اين مي تواند به ورزشكاران اجازه دهد تمام مدت در اختيار ورزش باشند، بهترين برنامه هاي تمريني را داشته باشند و از آخرين فن آوري علوم ورزشي روز دنيا بهره برند.
 
اين كاملا عادلانه است كه بگوييم پايه ريزي رشد بازي هاي پارالمپيك و جنبش پارالمپيك در 16 سال گذشته، بر ارتباط و همكاري رو به رشد IPC با IOC بنا نهاده شد.
 
بدان معنا كه اگر كمك هاي IOC نبود، IPC از جايگاه كنوني خود برخوردار نبود. آن ها نه تنها پيوسته از نظر مالي ما را حمايت كردند، بلكه مقوله "يك ميزبان، يك شهر" ورزشكاران پارالمپيكي را قادر ساخت در همان ميادين المپيك به رقابت بپردازند و اين سكوي پرتاب خوبي براي رشد بازي هاي پارالمپيك ما بود.
 
از بازي ها كه بگذريم، در 16 سال گذشته، رشد تعداد اعضاء IPC از 135 كشور در سال 2001 به 178 كشور تا به امروز رسيده است. ما به راستي زحمت كشيده ايم تا نه تنها جاي پاي جنبش پارالمپيك را مستحكمتر كنيم، بلكه اعضاء مان قدرتمندتر، ماندگارتر و با سرمايه بيشتر ظاهر شوند.
    
بنياد آجيتوس كه در سال 2012 تاسيس شد، اقدامات شاياني در اين زمينه كرد و نه تنها در برگزاري رويدادها به اعضاء ياري رسانده، بلكه افراد بيشتري را به ورزش جذب و به ارتقاء آنان كمك كرده است.
 
من فكر مي كنم اين موارد كاملا در اين حقيقت منعكس شده كه در بازي هاي ريو، 83 كشور حداقل يك مدال را به خانه بردند و اين تعداد بيشتر از هر زمان ديگر بود. شهريور سال قبل، پنج كشور اولين مدال طلاي خود را كسب كردند و بيش از چهار كشور براي اولين بار بر سكو ايستادند.
    
به دنبال افزايش  تعداد اعضاء IPC، دفتر مركزي ما در شهر بن آلمان نيز گسترش يافت. هنگام ورود من به دفتر مركزي به عنوان رييس، ما يك تيم كوچك 10 نفره بوديم، حالا ارتشي كوچك 100 نفره از پرسنل تمام وقت و متخصص در بخش هاي مربوطه هستيم.   
 
اكنون IPC سازماني است متشكل از افراد خبره، سازماني كه دوران كودكي را پشت سر گذاشته و به بلوغ خود رسيده و جنبش پارالمپيك را در مسير درست هدايت مي كند.
 
حالا مردم دوست دارند با ما تعامل و همكاري داشته باشند. ما براي اعضاء مان ارزش و حمايت فراهم مي كنيم و اكنون به عنوان يك سازمان، شركاي مالي قدرتمندي همچون تويوتا، سامسونگ، پاناسونيك، بريتيش پتروليوم و آليانز داريم كه البته تعداد آن ها كم است.
 
به طور كلي، من معتقدم در شهريور پيش رو، من در حالي IPC را ترك مي كنم كه مطمئنا قدرتمند تر از زمان ورودم به IPC شده است.
 
از نقطه نظر ميراث به جا مانده، در سال 2001 سازمان IPC فقط يك سازمان معلوليتي به شمار مي آمد. اما امروز ما از آن فاصله گرفته ايم و اكنون يك سازمان بين المللي ورزشي قابل احترام با مديريتي بسيار قوي و جاي پاي محكم كه مي تواند با برگزاري رويدادهاي بزرگ، نه تنها در عملكرد ورزشي شگفتي بيافريند، بلكه مي تواند تغييرات اجتماعي را از طريق ورزش به انجام برساند.
 
در بازي هاي پارالمپيك، از نظر جلب مشاركت اجتماعي از طريق ورزش، ما در جايگاه اول در سطح جهاني قرار داريم و از طريق ورزش به تغيير جهان كمك مي كنيم.
 
پيشرفتي كه ما داشته ايم، بي شمار و شگرف است و وظيفه IPC بسيار آسانتر مي شود زماني كه ما از كميته هاي ملي پارالمپيك قوي، همانند آن چه كه در ايران داريم، برخوردار هستيم.
 
من براي اولين بار در سال 1374 در زماني كه رياست فدراسيون بين المللي بسكتبال با ويلچر را عهده دار بودم، به ايران سفر كردم، و به همراه هورست استروكهندل، مردي كه سيستم كلاسبندي بازيكنان بسكتبال با ويلچر را تدوين كرد، يك كلينيك را در تهران براي آموزش ورزشكاران، مربيان، داوران و كلاسبندان برگزار كرديم.
 
من پس از سفر دوباره ام به ايران، بسيار تحت تاثير پيشرفت صورت گرفته در فاصله زماني با سفر اول خود به ايران قرار گرفتم. امروز، كميته ملي پارالمپيك جمهوري اسلامي ايران يكي از كشورهاي پيشرو در آسيا در بخش ورزش پارالمپيك و يك كميته ملي پارالمپيك برخوردار از جايگاه و احترام بالا در سراسر دنيا به شمار مي آيد.
 
اعتبار و جايگاه ارزشمند كميته ملي پارالمپيك ايران در رسيدن به اين تحول و تغيير، به واسطه تلاشي است كه رييس اين كميته، آقاي محمود خسروي وفا با حمايت دبيركل مسعود اشرفي در ساختن جنبش پارالمپيك و دستيابي به اين جايگاه فعلي در ايران، به انجام رسانيده اند.
 
شما فقط كافي است به جدول مدال هاي كسب شده در بازي هاي پارالمپيك قبلي نگاهي بيندازيد تا شاهد پيشرفت قابل توجه و مستمر ايران در ورزش پارالمپيك باشيد.
 
در بازي هاي 2004 آتن، ايران به مقام بيست و چهارم در جدول مدال دست يافت و در بين كشورهاي آسيايي در رتبه پنجم اين بازي ها قرار گرفت.
 
اين را با بازي هاي 2012 لندن و 2016 ريو مقايسه كنيد كه در آن ايران با قدرت جايگاه خود را به عنوان دومين كشور آسيا بعد از چين، كشوري كه در چهار دوره پارالمپيك قبلي در صدر جدول مدال قرار داشته، تثبيت كرد.
 
اكنون ايران به  داشتن برخي بزرگترين ستارگان جهان در ورزش پارالمپيك مباهات مي كند. عملكرد وزنه بردار سيامند رحمان، تيرانداز با كمان زهرا نعمتي، تيرانداز ساره جوانمردي و بازيكن واليبال نشسته مرتضي مهرزاد در ميان ساير ورزشكاران در صدر اخبار جهاني بازي هاي 2016 ريو قرار گرفتند.
 
پيشرفت ايران در سال هاي اخير به گونه اي است كه من تعجب نخواهم كرد اگر اين كشور در بازي هاي 2020 توكيو يا بازي هاي 2024 جزو 10 كشور برتر در جدول رده بندي مدال قرار گيرد.
 
ابتكاراتي از قبيل هفته ملي پارالمپيك كه هر سال در مهرماه ده ها هزار نفر شركت كننده را گرد هم مي آورد، به افزايش ميزان استعدادها كمك كرده و سطح حمايت دولت ايران از كميته ملي پارالمپيك بسيار فوق العاده است. داشتن چنين ساختارها و زيربناهايي قوي در ورزش پارالمپيك در هر يك از استان هاي ايران، نقشي اساسي در اين توسعه ايفا نموده است.
 
علاوه بر پيشرفتي كه ايران در توليد ورزشكاران مدال آور داشته، من همچنين فكر مي كنم بايد به كميته ملي پارالمپيك ايران بابت افزايش مشاركت بانوان در ورزش پارالمپيك تبريك بگويم.    
در بازي هاي پارالمپيك 1998 سئول، تيم ايران با 36 ورزشكار مرد و بدون ورزشكار زن حضور داشت. اين را با بازي هاي 2016 ريو مقايسه كنيد كه در آن ايران با حضور 23 ورزشكار زن، برابر با جمع كل ورزشكاران شركت كننده در پنج دوره بازي هاي قبلي از سال 1996 تا 2012 شركت نمود.
 
يكي از تسهيل كنندگان موثر در رشد قابل توجه مشاركت بانوان، موفقيت تيرانداز با كمان زهرا نعمتي بوده است. وي به عنوان اولين بانوي ايراني برنده مدال طلاي المپيك و پارالمپيك، همراه با موفقيتش در بازي هاي 2012 لندن، باعث الهام بخشي نسل بزرگي از بانوان جهت روي آوردن به ورزش در اين كشور شده است.
 
از سال 2012، سوابق وي به اوج خود رسيده. او در سازمان ملل متحد در نيويورك سخنراني كرد و حتي در بازي هاي المپيك 2016 ريو به عنوان پرچمدار ايران در مراسم افتتاحيه اين بازي ها، به رقابت پرداخت.
 
نعمتي كه مدال طلاي پارالمپيك خود را در شهريور سال گذشته به دست آورد، به همراه ساره جوانمردي به عنوان اولين بانوي مدال آور ايران در رشته تيراندازي، اكنون به عنوان الگويي براي هر بانوي ايراني به شمار مي آيند. من اطمينان دارم كه آن ها با توجه به موفقيت و دستاوردهايشان باعث الهام بخشي و فعال نمودن ديگر افراد و شايد ساختن قهرمانان در آينده خواهند شد.   
 
گرچه من از اين كه از رياست IPC در شهريور امسال كناره گيري مي كنم، ناراحت هستم. اما من به آن چه كه به همراه اعضاء هيئت رييسه IPC، تيم مديريتي IPC و يكايك اعضاء IPC دست يافته ايم، احساس غرور مي كنم.
 
ما راهي طولاني را در كنار يكديگر در يك بازه زماني نسبتا كوتاه طي نموده ايم، اما آن چه كه من كاملا به آن اطمينان دارم اين است كه جنبش پارالمپيك بهترين سال هاي خود را پيش رو دارد نه در گذشته خود و NPC ايران در طول سال هاي آينده همچنان پيشگام خواهد بود.