به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان،اصطلاح هر سال بدتر از پارسال،عبارتی است که به وِرد زبان بسیاری از صیادان خطه شمال کشور مبدل شده است.
زمانی حرفه صیادی،از مشاغل پر درآمد و پر رونق در شمال کشور به شمار می رفت،اما در طول سالیان اخیر بنا به دلایل متعدد همچون کاهش قدرت خرید مردم،مشکلات زیست محیطی و...اُفتِ مَحسوسِ درآمدیِ فعالانِ این حوزه را در پی داشته است.
سیروس ساریخانی،یکی از فعالان عرصه ماهیگیری در گفت و گو با
خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی،ضمن گلایه شدید از وضعیت حاکم بر بازار صیادی،اظهار داشت:افت و کاهش درآمد صیادان،قصه جدیدی نیست،بلکه سالیان متمادی این معضل بر فعالیت اشاره شده سایه افکنده و تنها تفاوتی که در طول سنوات گذشته شاهد آن بوده ایم به وضعیت بدتر از گذشته معطوف می شود.
وی افزود:امسال،وضعیت صید به میزانی بغرنج و بی رونق بود که شیلات تا پایان فروردین ماه،مهلت صید ماهی را تمدید نمود و همین امر به روشنی گواهی است بر شرایط ناگوار فعالیت مذکور،که قطعا بدون حمایت و پشتیبانی،استمرار شرایط موجود،صدمات جبران ناپذیری را به حرفه صیادی تحمیل خواهد کرد.
ساریخانی گفت:بر اساس عرف و قاعدهِ معمولِ گذشته،تقویم صیادی از نخستین ماه پاییز(مهرماه)آغاز و تا نیمه فروردین ماه ادامه داشت،اما امسال تا 31 فروردین،برخی از صیادان به امید صید ماهی،تورهای خود را در نقاط مربوطه نگه داشتند تا شاید توفیقی حاصل شود،اما متاسفانه وضعیت به هیچ عنوان امیدوار کننده نبود.
این ماهیگیر فعال در استان مازندران عنوان کرد:آمار دقیقی از میزان کاهش ماهی های دریای خزر وجود ندارد اما آنچه که با مشاهده تورها به روشنی قابل فهم و درک خواهد بود،به این واقعیت معطوف می شود که متاسفانه ضریب صید ماهی با کاهش قابل توجهی همراه شده است.
صیادانی که ماهیگیری را رها کرده انداحمد پرورش،یکی از صیادان با سابقه استان گیلان در گفت و گو با
خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی،با اشاره به لزوم بهره گیری سازنده از ظرفیت های بالقوه موجود در خطه شمالی کشور،گفت:علیرغم برخورداری این محدوده جغرافیایی از منابع طبیعی ارزنده،متاسفانه تغییرات اقلیمی و مشکلات زیست محیطی باعث فرصت سوزی های بسیاری در حوزه مذکور شده است.
وی افزود:حرفه صیادی از نمونه فعالیت هایی محسوب می شود که قادر است بسیاری از جوانان جویای کار را از نعمت اشتغال بهره مند سازد،اما متاسفانه بروز برخی نارسایی ها و چالش ها در عرصه مذکور،باعث شده تا به ناچار عطای این حرفه را به لقایش بخشند و برای دستیابی شغل به پایتخت مهاجرت کنند.
پرورش عنوان کرد:آنچنان که از آمار و ارقام منتشر شده در رسانه ها به ذهن متبادر می شود،ظاهرا وضعیت صیادی در استان گیلان به مراتب وخیم تر از استان های مازندران و گلستان می باشد.
این فعال در عرصه ماهیگیری گفت:البته طرح این موضوع به معنای شرایط رضایت بخش صیادی در استان مازندران و گلستان نیست،لذا در مقام مقایسه،شرایط ماهیگیری در استان های اشاره شده مطلوب تر از خطه گیلان به به نظر می رسد.
وی افزود:آنچنان که آمار گواه می دهد،از مهرماه سال 95 تا فروردین 96،قریب به 5 هزار تن در آب ها و سواحل استان مازندران،گیلان و گلستان،صید شده که در مقایسه با سال ما قبل آن 3 درصد اُفت داشته است.
پرورش عنوان کرد:میزان ماهی صید شده در استان گیلان در بازه زمانی اشاره شده،قریب به 2 هزار و 500 تن بوده که در مقایسهِ مدت زمان مشابه در سال95-94 این میزان 12 درصد کاهش داشته است.
این فعال در عرصه صیادی گفت:در استان های مازندران و گلستان نیز میزان صید ماهی از مهرماه 95 تا فروردین96 به ترتیب 6 و 23 درصد رشد داشته است.
وی افزود:یکی از پردرآمد ترین صیدها در خطه شمالی کشور به ماهی سفید معطوف می شود که متاسفانه در طول سالیان اخیر به میزان محسوسی کاهش داشته و بر اساس ارزیابی های انجام شده با بیش از 20 درصد اُفتِ صید،همراه بوده است.
مسائل حقوقی دریای خزر با کشورهای همسایه همچنان لاینحل باقی مانده استمجید نظام آبادی،دانش آموخته رشته اقتصاد که شغل صیادی سالهاست به عنوان یکی از حرفه های ریشه دار در خانواده وی محسوب می شود،در گفت و گو با
خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی،عنوان کرد: متاسفانه آلودگی آب خزر باعث شده تا علیرغم رها سازی ماهی های کوچک توسط شیلات در رودخانه ها، عملا موفقیت چندانی حاصل نشود.
وی افزود:وجود برخی از مشکلات در عرصه نظام حقوقی دریای خزر با کشورهای همسایه نیز مزید بر علت شده تا نتوان نظارت حداکثری و جدی را در این خصوص لحاظ کرد و علیرغم برخی اقدامات انجام شده در طول سالیان اخیر،متاسفانه بسیاری از مشکلات مرتبط با حوزه مذکور همچنان به قوت خود باقی مانده است.
نظام آبادی در خاتمه یادآور شد:امید آن داریم با اتخاذ تدابیر لازم و تعریف و طراحی برنامه های اصولی، مشکلات مرتبط بااین عرصه(صیادی و ماهیگیری)مرتفع شود،در غیر اینصورت با رها کردن این فعالیت،نه تنها شغل ماهیگیری،بلکه حوزه های مرتبط با این حرفه همچون توربافی،قایق سازی و...نیز با بحران مواجه خواهند شد که این عارضه در شرایطی که اشتغالزایی یکی از نیازهای مبرم کشور و جامعه به شمار می رود،امری خوشایند و مبارک به نظر نمی رسد.