به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ایده استفاده از بزرگراه ها به عنوان پایگاه هوایی از سال 1984 شکل گرفت. در آن سال که دوران اوج جنگ سرد نیز بود هواپیماهای نظامی نیروهای ناتو از اتوبانی در آلمان غربی استفاده می کردند.. ویدئوها و تصاویر نشان می دهد که چگونه یک اتوبان به مدت 48 ساعت و بصورت کامل در نزدیکی " آهلهورن " در شمال غربی آلمان در اختیار نیروهای ناتو قرار گرفت. یکی از تصاویر یک فروند هواپیمای هرکولس سی -130 را در حال فرود در اتوبان منطقه آهلهورن در تاریخ 28 مارچ سال 1984 نشان می دهد.
نمونه دیگر اتوبان A44 در مرکز آلمان است که منطقه صنعتی و پرجمعیت " راین رور را به پایتخت متصل می کند. این اتوبان دومنظوره که در " نزدیکی شهر کوچک " بورن " قرار داشت به عنوان یک پایگاه مخفی نظامی به حساب می آمد و در صورت وقوع جنگ هر لحظه برای انجام عملیات آماده بود. هواپیماهای نظامی با استتار در میان شاخه های درختان کنار بزرگراه هر لحظه آماده پرواز و عملیات بودند.
چنین اتوبان هایی نه تنها در آلمان بلکه در سوئیس، لهستان، سنگاپور، تایوان و فنلاند نیز وجود دارند. استرالیا نیز دارای معدود اتوبان هایی است که قابلیت تبدیل به باند فرودگاه را در کمترین زمان ممکن دارند. از جمله کشورهایی که اخیرا به جرگه کشورهای فوق پیوسته است کشور هندوستان است. در سال 2015 یک فروند جنگنده نظامی میراژ این کشور در اتوبانی در خارج از دهلی نو فرود آمد. همچنین فنلاند بطور پیوسته بزرگراههای خود را برای فرود هواپیماهای نظامی مورد آزمایش قرار می دهد. به تازگی این کشور از سوئد خواسته تا برخی از هواپیماهای سوئدی در اتوبان های اصلی این کشور در شمال " هلسینکی " فرود آیند.
اگرچه این اتوبان های دومنظوره در مواقع جنگ می توانند بسیار مفید باشند اما معمولا 24 تا 48 ساعت زمان لازم است تا تیرهای چراغ برق، چراغ های راهنمایی، ایستگاههای اتوبوس، علائم رانندگی و گاردریل های موجود در این اتوبان ها جمع آوری شوند.
انتهای پیام/
این از وضع اتوبان های ماست