به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان ؛ پایگاه اینترنتی «فدراسیون دانشمندان
آمریکایی» درگزارشی به قلم استیون آفترگود نوشت:تاریخچه مستند دولت آمریکا
درباره کودتای سال 1953 در ایران (28 مرداد) که ماموران سازمان سیا در آن مشارکت داشتند
و از حالت محرمانگی خارج شد، برای دهه ها به صورت گسترده مورد تقاضای مورخان بود.
در سال های اخیر، چنین به نظر رسید که این اسناد در شرف انتشار یافتن است اما
اکنون مشخص شده است که انتشار این اسناد برای مدت نامشخصی به تعویق افتاده است.
گزارش کمیته مشورتی امور تاریخی در وزارت
خارجه آمریکا نشان می دهد سال گذشته وزارت امور خارجه آمریکا اجازه انتشار این
اسناد را که مدت های طولانی به تاخیر افتاده است، نداد چون به تشخیص وزارت خارجه
آمریکا فضای سیاسی بسیار حساس بود.این کمیته از تصمیم وزارت خارجه آمریکا به
شدت ناراحت شد.
تلاش های این کمیته برای دیدار با جان کری
وزیر امور خارجه وقت آمریکا برای بحث درباره این اسناد ناکام ماند و اکنون هیچ
جدول زمانی برای انتشار این اسناد وجود ندارد.
جنجال درباره این موضوع ابتدا در سال 1989
رخ داد یعنی زمانی که وزارت خارجه آمریکا تاریخچه رسمی روابط خارجی آمریکا در
ارتباط با ایران را منتشر کرد و به اقدام مخفی سیا در سال 1953 بر ضد دولت مصدق هیچ
اشاره ای نکرد ، این اقدام باعث اعتراض و استهزاء شد.
این لغزش منجر به تصویب قانونی درسال 1992
میلادی شد که در آن مجموعه روابط خارجی آمریکا ملزم شد تاریخچه کامل، دقیق و
معتبری را از سیاست خارجی آمریکا ارائه کند.
وزارت امور خارجه آمریکا همچنین قبول کرد که
گزارش« مکتوب با رویکرد گذشته محور» درباره ایران ارائه کند و سوابق منتشر شده را
اصلاح کند. اکنون به نظر می رسد که این گزارش در دسترس نباشد.
در واقع میزان کافی از اسناد مربوط به
رویدادهای سال 1953 میلادی در ایران از حالت محرمانه خارج و منتشر شده است اما
مشخص نیست که چه مطالب مهمتری قرار است افشا شود (کسانی که این گزارش مکتوب را
مطالعه کردند می گویند دست کم این گزارش مکتوب چیزهای جدیدی دارد.)
استدلال های پروفسور ریچارد ایمرمن رئیس
کمیته مشورتی امور تاریخی آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است.
گزارش سالیانه کمیته مشورتی امور تاریخی
البته نقاط روشن معدودی را مورد اشاره قرار داد. گزارش مکتوب مجموعه روابط خارجی، که
سال گذشته منتشر شده بود مطابق با ضرب الاجل قانونی برای انتشار بود که براساس
قانون باید تا سی سال پس از رویداد باشد. این مسئله برای دو دهه رخ نداده بود.
در گزارش کمیته مشورتی امور تاریخی آمده
است: روی هم رفته، فضای مربوط به خروج اطلاعات از حالت محرمانگی دلگرم کننده نیست.
انتهای پیام/