از آنجا که در مدارس دولتی آن زمان برنامه‌ای برای آموزش قرآن و مسائل دینی وجود نداشت، برخی از علماء و متدینین شهر از جمله پدر وی در صدد تاسیس مدرسه‌ای به نام دیانت بر آمدند که علاوه بر دروس آموزشی معمول در مدارس دولتی به آموزش‌های دینی و قرآن نیز بپردازد.
آیت الله باریک بین در سال ۱۳۱۵ به مدرسه دیانت وارد شد و دوره‌ی ابتدایی را در این مدرسه به پایان رساند.
وی به دلیل علاقه به تحصیل علوم دینی در سال ۱۳۲۱ به مدرسه علمیه مولاوردیخانی وارد شد و دروس مقـدمـاتی را از محضـر حضـرات آیـات سید جلیل زرآبادی، محمود شریعت مهدوی، سید احمد صفائی، میرزا رحیم سامت و حاج شیخ احمد تألهّی آموخته و هم چنین بخشی از دروس سطح حوزوی را از محضر حضرات آیات شیخ یحیی مفیدی و علامه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی کسب کرد.
آیت الله باریک بین در سال ۱۳۲۸ برای ادامه تحصیلات دینی به قم و در سال ۱۳۳۳ به نجف اشرف مهاجرت و در این دو حوزه از محضر عالمانی ربانی، چون حضرات آیات شهید مطهری، صالحی نجف آبادی، نوری همـدانی، مشکینی، سلطانی، منتظری، میرزا باقر زنجانی و حضرت امام خمینی اعلی الله مقـامه الشـریف اسـتفاده نمود.
در سال ۱۳۴۳ بعد از تبعید حضرت امام خمینی (ره)، به قزوین مراجعت و درمسجد شیخ الاسلام به مبارزه، تدریس و تبلیغ مشغول شد.
وی ضمن ادامه مبارزات و جذب جوانان به نهضت اسلامی به بازسازی مدارس علمیه شیخ الاسلام، صالحیه و سردارین به همراهی آیت الله شالی همت گمارد و با احیاء این مدارس دینی به تربیت و تعلیم طلاب پرداخت.
حضرت امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۵ در تبعیدگاه نجف اجازه کتبی در امور حسبیه و اخذ وجوه شرعیه را به نام آیت اله باریک بین صادر کردند.
در سال ۱۳۵۷ که انقلاب اسلامی فراگیر شد، آیت اله باریک بین توسط ساواک برای مدت ۱۸ ماه به سردشت کردستان تبعید شد، اما با پیروزی انقلاب، بعد از حدود ۶ ماه تحمل تبعید به قزوین بازگشت.
آیت الله باریک بین در پنجم اسفند ۱۳۵۸ در انتخابات خبرگان قانون اساسی به نمایندگی مردم زنجان و قزوین انتخاب و در روند تدوین قانون اساسی قرار گرفت.
آیت الله باریک بین بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اقداماتی از جمله تشکیل کمیته انقلاب اسلامی، تأسیس دانشگاه علوم پزشکی، نمایندگی حضرت امام (ره) در جهاد سازندگی منطقه، تشکیل بنیاد مستضعفان در شهر قزوین، تأسیس مدارس و خوابگاه‌ها برای دانشجویان را به انجام رساند.
وی در ۱۳۶۰ / ۸ / ۴ به عنوان معتمد امام خمینی به سمت امام جمعه قزوین منصوب شد.
نقش آیت الله باریک بین در دوران ۸ ساله دفاع مقدس فراموش ناشدنی است.
ایشان بلافاصله بعد از شروع جنگ از طریق سنگر نماز جمعه جوانان را برای عزیمت به جبهه بسیج می‌کردند و خود نیز پیوسته از رزمندگان در جبهه‌ها بازدید و به آن‌ها روحیه می‌دادند.
ایشان دو فرزند ذکور خود را نیز به جبهه فرستاد و مرتضی فرزند ارشدش را در سال ۱۳۶۱ در عملیات بزرگ فتح المبین به عنوان شهـیدی از روحـانیت سرافـراز تقـدیم خدا و امـام شهـیدان کـرد.
یکی از اقدامات سـیاسی و اجتماعی مهـم آیت الله باریک بین که از دیر باز به دنبال تحقق آن بودند استان شدن قزوین بود که در تاریخ ۱۳۷۶ / ۴ / ۳ به عنوان استان مستقل برآورده شد.
آیت الله باریک بین در سال‌های ۶۱، ۶۹ و ۸۵ در دوره‌های اول، دوم و چهارم خبرگان رهبری، نماینده مردم زنجان و قزوین بود.
اما مدتی بود که ایشان بدلیل کسالت جسمی درخواست جایگزین خود را به دفتر مقام معظم رهبری ارئه کرده بودند و در سال ۹۳ از میان افراد پیشنهادی ایشان، با حکم مقام معظم رهبری حجت الاسلام و المسلمین عبدالکریم عابدینی بعنوان نماینده، ولی وفقیه در استان و امام جمعه شهر قزوین معرفی شدند.
انتهای پیام/