نپال بخشی از سیاست چین برای نفوذ در منطقه جنوب آسیا و مشارکت کاتماندو در کریدور اقتصادی چین- پاکستان و پکن - سریلانکا است.
براساس گزارش های منتشر شده توسط دولت نپال، چین در شش ماه نخست سال مالی 2016-2017 بیش از 68 درصد از سرمایه گذاری خارجی در اقتصاد نپال را به خود اختصاص داده است.
این درحالی است سرمایه گذاری مستقیم چین در نپال در سال مالی 2015-2016 با 57 میلیارد دلار بوده است.
میزان سرمایه گذاری خارجی هند در نپال در سال گذشته نیز 18 میلیارد دلار برآورد شده است.
'دارمندرا پرداهان' وزیر نفت و گاز طبیعی هند روزسه شنبه در دیدار با 'دیپاک بورا' وزیر تامین کالای نپال در دهلی نو با احداث خط انتقال گاز خانگی توسط هند در نپال به ارزش دو میلیارد روپیه (30 میلیون دلار) موافقت کرد.
وی با اشاره به امضای قرارداد تامین سوخت بین هند و نپال از سال 1947 میلادی اظهار کرد تامین سوخت نپال برای هند به عنوان یک وظیفه تلقی می شود.
وزیر نفت و گاز طبیعی هند و وزیر تامین کالای نپال در پایان این دیدار قرارداد سوخت بین دو کشور را به مدت پنج سال تمدید کردند.
کارشناسان ،مهمترین دلیل افزایش نفوذ چین در نپال را تیره شده روابط هند با کاتماندو به دنبال اعتراض مدهسی ها،بسته شدن مرزهای دوکشور و تمایل دولت پیشین نپال به چین عنوان می کنند.
دولت پیشین نپال به نخست وزیر 'کی پی شرما اولی ' با متهم کردن هند به حمایت از معترضان مدهسی باعث سردی هرچه بیشتر روابط کاتماندو - دهلی نو شد.
با افزایش تنش میان هند و نپال 'اولی'نخست وزیر پیشین نپال توافقنامه ساخت شبکه ریلی تبت به کاتماندو، واردات سوخت از چین و ایجاد مناطق اقتصادی برای فعالیت شرکت های چینی را با پکن امضا کرد که این امر باعث نگرانی دهلی نو شد.
هند هنوز هم یکی از بزرگترین شرکای تجاری و تامین کننده کالاهای ضروری وسوخت نپال محسوب می شود.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/