به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان با اینکه مسئولان از به بهره برداری رسیدن کامل فازهای 17 و 18 پارس
جنوبی تا پایان سال 95 خبر داده بودند اما این وعده تحقق نیافت و دلیری معاون توسعه سرمایه گذاری های صنعتی سازمان گسترش و نوسازی صنایع
ایران "ایدرو" اعلام کرده که فازهای 17 و 18 پارس جنوبی فروردین امسال به
بهره برداری می رسد.
منصور معظمی رئیس
هیأت عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران "ایدرو" نیز گفته است که
فازهای 17 و 18 پارس جنوبی هم متاسفانه در زمان تعیین شده به بهره برداری
نرسیده است، اما این اتفاق که شرکت ملی نفت ایران برای انجام پروژه های خود
با سازندگان ایرانی (داخلی)قراردادبسته، بسیار مبارک است.
معظمی
درباره حجم مالی و مدت زمان متعارف تعیین شده برای اجرای پروژه 17 و 18
پارس جنوبی نیز گفت: حجم مالی فاز 17 و 18 پارس جنوبی چهار و نیم میلیارد
دلار بوده،همچنین زمان تعیین شده برای این پروژه حدود 90 ماه بوده، اما زمان
اجرایی شدن حدود 4و نیم تا 5 ماه بطول انجامیده است.
این
در حالیست که محمدرضا چلیپا مجری پروژه فازهای 17 و 18 پارس جنوبی در
گفتگو با خبرنگار ما اعلام کرده بود که تاپایان سال 95 دو فاز استاندارد
پارس جنوبی صد در صد به بهره برداری خواهد رسید.
در
این گزارش سعی شده تا مزایای فازهای 17 و 18 پارس جنوبی و همچنین دلائل
تاخیر در بهره برداری به موقع از این فازها از زبان جواد بختیاری مدیر این
فازها در شرکت اویک ارائه شود.
فراز و نشیب اجرای فازهای 17 و 18 پارس جنوبی
جواد بختیاری مدیر فازهای 17و18 پارس جنوبی اویک در گفتگو با
خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان گفت :درحال
حاضر فاز 18 به بهره برداری کامل رسیده است و فاز 17 هم که طی مدت اخیر با
گاز فازهای 6،7و 8 کار میکرد،اخیرا با گاز های دریافتی از دریا و مقداری هم
با تخصیص گاز فازهای 20 و 21 ،عملیات شیرین سازی و صدور گاز را انجام می
دهد.
مدیر پروژه فازهای 17 و 18 اویک در
باره محصولات این پروژه گفت: محصولات این پروژه شامل تولید 50 میلیون متر
مکعب گاز تصفیه شده در روز جهت تزریق به شبکه گاز سراسری و همچنین تولید
روزانه 80 هزار بشکه میعانات گازی 2900 تن ال پی جی و چهارصد تن گوگرد جهت
صادرات و تولید 2750 تن اتان جهت خوراک مجتع های پتروشیمی و صادرات است.
وی
ادامه داد: کنسرسیوم ما،مسئولیت انتقال گاز ترش ازدریا به پالایشگاه وشیرین
سازی این مقدار گاز را برعهده دارد که پروژه درحال حاضر در مرحله بهره
برداری است.
بختیاری افزود: ازسوی دیگر
چون حفاری سهم کنسرسیوم نیست،به علت آماده نبودن این بخش،هنوز نتوانسته ایم
در حد ظرفیت کامل به تولید برسیم.
مدیر
پروژه فازهای 17 و 18 پارس جنوبی (اویک) در ادامه با اشاره به انجام موفق
عملیات شیرین سازی دراین پالایشگاه افزود: آخرین رکورد این شرکت، شیرین سازی
41میلیون متر مکعب گاز در روز است.
وی در ادامه
یادآور شد: این50 میلیون مترمکعب گاز شیرین در چهار ردیف گازی با ظرفیت هر
کدام 12.5 میلیون متر مکعب شیرین سازی خواهد شد،ماتست ظرفیت را برای هر چهار
ردیف انجام داده و جواب هم گرفته ایم،ولی هم زمان امکان تامین گازبرای هر
چهار ردیف درحال حاضر وجود نداشته است.البته براساس تست های انجام شده در
صورتی که چاه ها گاز کافی داشته باشند،این پالایشگاه ،8یا10درصدبیشتراز
میزانپیش بینی شده نیز می تواندگازشیرین شده به خط لوله سراسری تزریق کند.
بختیاری
بیان داشت:امیدواریم باگازی که ازفاز های 20و21به این پروژه منتقل می شود،
بتوان تست کامل ظرفیت را انجام دادوپیش از آغازسال جدید نیزبا گاز فاز های
17و18این پالایشگاه به بهره برداری کامل برسد.
بختیاری
درباره تأخیر در افتتاح پروژه عنوان کرد: از سال 85 که پروژه اجرایی شد
تغیرات بسیاری در شرایط پروژه به وجود آمد، به این صورت که در ابتدا قرار
بود تامین مالی پروژه ازخارج انجام شود اما نشد و ازطرفی هم پرداخت از
منابع داخلی هم با تأخیر صورت می گرفت.
وی ادامه داد: علاوه بر این
در تقسیم کار از ابتدا حفاری جز کنسرسیوم OIEC ,IDRO و تاسیسات دریایی
نبود و قرار بود توسط شرکت ثالث انجام شود که این امر هم در بحث تأخیر مزید
بر علت شد.
بختیاری افزود: مسئله دیگر
اینکه قرار بود گاز فاز های 17و18 در ابتدا از دو سکو تأمین شود که آن هم
به خاطر اشتباه محاسباتی و کمبود گاز این سکو ها، به 4 سکو تبدیل شد که
اضافه شدن دو سکوی دیگر تأخیر در این بخش ایجاد کرد، در حال حاضر این 4 سکو
هم در حال تکمیل است.
مدیر پروژه فازهای
17 و 18 پارس جنوبی (اویک) به دشواری های ایجاد شده در انجام این پروژه در
دوران تحریم اشاره کرد و گفت: تهیه برخی قطعات استراتژیک در اجرای پروژه از
جمله مشکلات ما بود، به عنوان مثال شرکت اویک از شرکت زیمنس 6دستگاه کمپرسور
سرد ساز خریداری کرد که این شرکت 3دستگاه را ساخته و پیش از تمدید تحریم
ها، این کمپرسورها را به مقصد ایران ارسال کرد، حتی برنامه رسیدن این قطعات به
سایت را هم اعلام کرده بودند اما با تشدید تحریم ها و وضع تحریم جدید در
همین زمان، حمل کمپرسور ها در چند کیلومتری آب‌ها ایران متوقف شد و محموله به
ابوظبی برگشت و شرکت زیمنس آن را به ما تحویل نداد تا این که بعد ازتوافق
هسته ای،این سه دستگاهدی ماه سال94و بقیه دستگاه ها ابتدای سال جاری تحویل
داده شد.
به گفته وی،با اجرای برجام
بسیاری از مشکلات مرتفع شده است،به عنوان مثال گارانتی بسیاری از قطعات را
نیز سازندگان اروپایی پذیرفته اند. اما هنوز برخی تحریم ها که دلیل وضع
آنها مسائلی غیر از پرونده هسته ای بوده، پابر جا است.
بختیاری یادآور شد:البته نکته ای که نباید از آن غفلت کرد این موضوع است
که در دنیای امروز،شایدبتوان کشوری را به لحاظ تجهیزات در کوتاه مدت تحریم
کرد،اما دانش وتخصص را نمی توان محصور کرد،از همین رو در دوران اوج تحریم
هم متخصصان توانمند بسیاری درکشور با جدیت و پشتکار توانستند بدون اتکا به
نیروهای خارجی، کارها را به پیش برند و این باعث افتخار است.
به
گفته وی، بسیاری از متخصصانی که در این سال ها در پروژه های پارس جنوبی مثل
فاز17و18کارکرده اند،درخارج از کشور جزو نیرو های مطرح، کارآمد و متخصص محسوب
می شود و این امر را می توان در راستای خودکفایی تعریف کرد.
مدیر
این پروژه در بخش دیگری از سخنانش ازجمله مزیت های این پروژه را ثبات
مدیریت و تأثیرات مثبت ناشی از آن دانست و گفت: باید به این نکته اشاره کنم که با وجود
این که کلیه کارهای پیچیده و بخش فرآیندی بر عهده OIECبود، امادر پایان سال
1393کار اجرایی مربوط به OIECبه پایان رسید، اگر این ثبات مدیریت نبود با
توجه به اجرای پروژه به صورت کنسریوم،شایدOIEC امروز موفق تر از شرکا خود در
اجرای پروژه نبود.
وی به برخی از کم بود های
مالی در اجرای اشاره کرد و گفت: با کمک شرکت، ما با زیان کمتری نسبت به سایر
اعضای کنسرسیوم توانستیم کار را پیش ببریم، البته کمبودی که در پروژه وجود
دارد با قول مساعدت کار فرما به زودی بر طرف می شود.
در واقع یک سری هزینه هایی را که شرکت از سایر منابع تامین کرده بود،کارفرما قول داده که آن را جبران کند.
بختیاری
در ادامه به اهمیت نقش مدیریت پروژه در اجرای مگا پروژه هایی مانند فاز
17و 18 اشاره کرد و اظهار داشت: قبل از اجرای پروژ17ه و18 استراتژی اجرایی
ونحوه پیاده سازی آن مدون و مصوب شد با این رویکرد که بخشی از کار ها در
داخل و بخشی برون سپاری شود، حتی نوع قراردادها و انتخاب پیمانکاران بارها
مورد برسی قرار گرفت.
وی افزود: با توجه
به حساسیت مدیر عامل وقت نسبت به پروژه، نتیجه خوبی حاصل
شد به طوری که باهیچ پیمانکاری در طول اجرای پروژه خلع ید یا خاتمه پیمان
نداشته باشیم و با همه طرف های معامله که از ابتدا آغاز شده بود تا پایان
پیش رفتیم و همه پیمانکاران نیز کار با کیفیت تحویل دادند.
بختیاری
بابیان اینکه به علت تحریم همچنان با اجرای بدون تاخیر پروژه ها در خارج
از کشور فاصله داریم،اضافه کرد:البته مقتضیات وشرایطی که در کشور طی سال
های گذشته وجود داشت، باعث می شد بسیاری موارد از دسترس شرکت های
پیمانکارخارج شود، به عنوان مثال در مواردی پیمانکاران مجبور بودند برای
تهیه یک کالای خارجی،آن را به صورت انحصاری خرید وبه کشورثالث منتقل و پس از
تغییربسته بندی به کشور منتقل کنند که این موضوع برنامه ریزی هارا با
اختلال روبرو می کرد.
نمره قبولی به این پروژه می‌دهم
وی ادامه داد: علاوه براین مشکلاتی که در نقل و انتقال مالی درسال های
اخیر وجود داشت، بسیاری از پیمانکاران را نسبت به حرکت بر اساس برنامه
زمانبندی خود با دشواری روبرو می کرد، نباید فراموش کرد که مدیریت
پروژه،بدون مدیریت منابع مالی نیز امکان پذیر نیست،با این حال من با توجه
به دشواری هاوشرایط گفته شده نمره قبولی به این پروژه می‌دهم.
مدیرپروژه
فازهای17و18درشرکت اویک همچنین عنوان کرد: بااجرای قراردادهای IPC که قرار است
از این پس در کشور اجرایی شود و تأمین مالی هم بر عهده پیمانکار است، موضوع
مدیریت پروژه و منابع مالی بیش از پیش مورد اهمیت واقع خواهد شد وشرکت ها
باید دقت و توجه بیشتری به این مقوله داشته باشند.
انتهای پیام/