به گزارش
گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از رویترز؛ نروژ با تصاحب جایگاه دانمارک به عنوان شادترین کشور جهان در رتبه‌بندی سال 2017 معرفی شد. این رتبه‌بندی براساس معیارهای متعددی از جمله اعتماد و برابری اجتماعی و بهبود رفاه شهروندی انجام می‌شود.
در گزارش منتشر شده از سوی "شبکه توسعه راه‌حل‌های پایدار"(SDSN)، همانند سال‌های گذشته کشورهای نوردیک (اسکاندیناوی) در صدر رتبه‌بندی شادترین کشورهای جهان هستند.
معرفی کشورهای شاد جهان از سال 2012 و با ابتکار عمل سازمان ملل آغاز شده است. در میان 155 کشور مورد مطالعه قرار گرفته، کشورهای جنوب صحرای آفریقا، سوریه و یمن دارای پایین‌ترین نمره در شاخص ملت‌های شاد هستند.
"جفری ساش"، مدیر (SDSN) و مشاور ویژه مجمع عمومی سازمان ملل، در این باره گفت: کشورهای شاد به آن کشورهایی گفته می‌شود که دارای یک تعادل و توازن رفاه باشند. شاخص‌های مرسوم برای سنجیدن سطح شادی یک کشور سرمایه‌های اجتماعی، درجه بالای اعتماد در یک جامعه، پایین بودن سطح نابرابری و اعتماد به دولت است. هدف از ارائه این رتبه‌بندی، کمک به دولت‌ها، نهادهای اجتماعی و اقتصادی است تا راهکارهای مناسبی برای بالابردن سطح کیفی زندگی در کشورهایشان بیابند.
رتبه‌های اول تا دهم شادترین کشورهای جهان عبارتند از: نروژ، دانمارک، ایسلند، سوئیس، فنلاند، هلند، کانادا، نیوزیلند، استرالیا و سوئد .
ده کشور آفریقای سیاه (آفریقای زیرصحرایی)، سوریه، یمن، سودان جنوبی، گینه، توگو، رواندا، تانزانیا، بروندی و جمهوری آفریقای مرکزی هم در قعر رتبه‌بندی کشورهای شاد جهان قرار دارند.
در این رتبه‌بندی آمریکا در جایگاه 14، آلمان 16، انگلیس 19 و فرانسه 31 قرار گرفته‌اند.
انتهای پیام/
اسلام اساسا تعریفی متفاوت از شادی دارد. به نظر اسلام
نشانه شادی کارهایی برای کسب رضای خدا است نظیر روزه یا اطعام فقرا و یا
صله ارحام. حقیقت هم این است که احساس شادمانی که انسان بعد از انجام
کارهای خیر دارد واقعی و پایدار است. حال آنکه آنچه در دنیا شادی نام
گرفته در اسراف و غفلت و لهو لعب است. در هزلیات است. در خنده های زودگذر
و پوچ و بی معنی. اگر کسی واقعا شادی را می خواهد سری به اقوام پیر و
سالمندش بزند یا گاهی سراغ بچه های معلول برود یا به خانه سالمندان و
قدری به آنها محبت کند. تخم محبت را بکارید و شادی را به دل دیگران هدیه
کنید تا خودشان معنای حقیقی شادی را درک کنید. اما با نشستن پای خندوانه
کسی شاد نمی شود جز برای چند لحظه. آنهم از سر غفلت