به گزارش
حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امسال برای پارسا پیروزفر سال نیکویی بوده است اینکه در جشنواره سی و پنجم تئاتر فجر برنده جایزه بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل شد خود حرکتی با شکوه است برای اوج گرفتن بیش از 20 سال زحمت او در بازیگری.
پارسا پیروزفر 21 سال است که تئاتر بازی می‌کند و امسال نتیجه این بردباری‌اش را برای بازی در نماش ماترویوشکا دریافت کرد. او برای رسیدن به این جایزه هفت بار دیگر پیش از اینها به صحنه فکر کرده و در آن حضور یافته بود گاهی در مقام بازیگر و گاهی نیز کارگردان. چه بسا می‌داند که بازیگر حقیقی نه جلو دوربین که باید در حضور زنده و نفس به نفس با تماشاگر خود را اثبات کند و البته این ریاضتی است که پیروزفر به درستی از پس آن برآمده است او هر بار در نقشی فرو رفته که با دیگر نقش‌هایش متفاوت بوده است و این یعنی سلوک سختی را در پیش گرفتن.
پارسا پیروزفر تئاتر را از خوب جایی آغاز کرده است وگرنه نمی‌توانست برای تئاتر این همه ارزش و اعتبار قائل شود و در آن به مراحل و مدارج عالیه‌اش پا بگذارد او با آنکه در آغاز دهه 70 در دانشگاه تهران شروع به خواندن نقاشی کرد اما از همان آغاز علاقه‌مندی‌اش را با بازی در نمایش‌های دانشجویی نشان داد و مهم‌تر اینکه برای آموختن تئاتر، در سال 1374 دوره بازیگری را در مؤسسه هنرهای نمایشی استاد سمندریان پشت سر گذاشت این شاید همان برگ برنده‌ای باشد که باعث موفقیتش نه تنها در سینما و تلویزیون که در تئاتر شده است.
پیروزفر در سال 1375 موفق به بازی در "بینوایان" نوشته و کار بهروز غریب‌پور در فرهنگ‌سرای بهمن شد. در آن سال‌ها تئاتر بی‌رنگ شده بود و این نمایش و بازی در آن خیلی‌ها را حسرت به دل می‌کرد که ای کاش ما هم در آن نقشی داشتیم غریب‌پور متأثر از فضای رمان بزرگ ویکتورهوگو موفق به جذب مخاطب از چهار گوشه شهر تهران شد. پیروزفر نقش داماد ژان وال ژان (حسن فتحی) را بازی می‌کرد که حضورش را در تئاتر رسمیت بخشید با آنکه خودش در آن سال‌ها وقتش را صرف تلویزیون و سینما کرد.
"بانو آئویی" نمایشی است که بهرام بیضایی در سال 1376 و 1377 در تهران نمایش داد یوکیو میشیما ، بانو آئویی را بر اساس نوی کهن آئویی نو اوئه به سال 1954 نوشت نمایش نامه سرگذشت آئویی نو اوئه از داستان گنجی را روزآمد کرده و در بیمارستانی به تصویر می‌کشد بازیگران نمایش روکوجو (مژده شمسایی) هیکارو (پارسا پیروزفر) و پرستار (مهشاد مخبری) هستند شهرام جعفری‌نژاد، منتقد، بازی زنان را بهتر از بازی بازیگر مرد دیده و چنین نوشته... و پارسا پیروزفر نیز کم‌وبیش موفق می‌شود هیکارویی مستأصل و بر مرز خرد و جنون بیافریند نمایش "هنر" بعد از کارگردانی داوود رشیدی، در سال 80 به کارگردانی پارسا پیروزفر در محل آمفی‌تئاتر فرهنگ‌سرای شفق به صحنه رفت این نمایش‌نامه نوشته نویسنده ایرانی تبار یاسمینا رضا، است که داریوش مؤدبیان آن را تجرمه کرده و پارسا پیروزفر، امیر جعفری و سیاوش چراغی‌پور در آن بازی کردند. "هنر" در باره خرید یک تابلو به قیمت 200 هزار فرانک است که تبدیل به یک بحران در رفاقت سه دوست (سرژ، مارک و ایوان) می‌شود. "گلن گری گلن راس" از نوشته‌های معتبر دیوید ممت آمریکایی است که در نقد نظام سرمایه‌داری آن کشور کوشیده است. در این نمایش هومن برق‌نورد، رضا بهبودی، سیاوش چراغی‌پور، مسعود میرطاهری، پوریا میاندهی، مهدی میلانی، ایوب محمودنیا و پارسا پیروزفر، در تماشاخانه ایرانشهر بازی کردند. نمایش پیروزفر وابستگی به متن ممت داشت هدف هم ارائه متن بر اساس انطباق معنایی است بازی هم طبیعی و بدون اغراق بود این جریان مینی مالیستی تا حد زیادی رنگ و لعاب اجرا را نوتر می‌کرد برای همین رفتار بازیگران دقیق و با تأکید بر دیالوگ‌ها پیش می‌رفت.
نمایش نامه‌‌خوانی پارسا پیروزفر با استقبال کم‌نظیر هنر دوستان در خانه هنرمندان ایران مواجه شد بیش از 500 نفر در مدت سه شب به تماشای "خدای کشتار" با اجرای پارسا پیروزفر، رضا بهبودی، سوگل قلاتیان، بهاره مصدقیان و سیاوش چراغی‌پور به کارگردانی پارسا پیروزفر که از یکم تا سوم خرداد ماه 91 در خانه هنرمندان ایران دورخوانی می شد، نشستند.
نمایش "سنگ‌ها در جیب‌هایش" نوشته مری جونز، بازیگر و نمایش نامه نویس ایرلندی است که با بازی پارسا پیروزفر و رضا بهبودی در سالن استاد ناظرزاده کرمانی در سال 92 روی صحنه رفت. پیروزفر در سومین تجربه کارگردانی اش این نمایش را به گونه‌ای اجرا کرد که تماشاگر نمایش علاوه بر ابعاد کمیک اثر، با جنبه تراژیک نیز آشنا شود. این نمایش در باره دو هنرور است که با بازی در نقش‌های متفاوتی از یک فیلم هالیوودی، در مقام کارگردان، سیاهی لشکر، دستیار کارگردان و ... تضاد آشکار میان زندگی واقعی با فضاسازی فیلم را نشان می‌دهند.
"در پهنه دریا" در سال 93 چهارمین کارگردانی پیروزفر بود سه نفر (چاق، متوسط و لاغر) در میان اقیانوس گرسنه می‌شوند و حالا باید یکی از خودشان را بخورند و ... سیاوش چراغی‌پور، هوتن شکیبا، پارسا پیروزفر، علی ابداعی و هوشنگ قوانلو در این نمایش بازی می‌کردند. داریوش مؤدبیان در باره این اجرا معتقد است اجرای پیروزفر ناکام می‌ماند و هنوز نیاز است که جاهایی از کار پخته‌تر شود و بیش از هر چیزی رنگ اجرایی داشته باشد من اجراهایی در فرانسه دیده‌ام که در آنجا مروژک را انتزاعی دیده‌اند و دیگر به سراغ سروصدای دریا و کشتی شکسته هم نرفته‌اند و ...
نمایش "ماتریوشکا" پنجمین کارگردانی اوست که بر اساس هشت داستان کوتاه آنتوان چخوف نوشته و اجرا شده است. او در واقع 33 نقش متفاوت را با دگرگونی میمیک، لحن و بیان و ایجاد فیگورهای متنوع بازی می‌کند. یکی از سخت‌ترین بازی‌هایی که تاکنون در ایران انجام شده است و شاید این خود دلیل عمده‌ای باشد برای اینکه داوران مسابقه بین‌الملل تئاتر فجر در سی‌وپنجمین دوره‌اش به عنوان بهترین بازیگر مرد پارسا پیروزفر را انتخاب کنند. پیش از این، رکورددار بازی در نقش های متعدد میکائیل شهرستانی با ارائه 25 نقش در نمایش "مویه جم" کار قطب‌الدین صادقی در سال 75 بود.
این تئاتر سال گذشته در لس‌آنجلس، سن دیه‌گو، برکلی، تورنتو، ونکوور و مونترال با اقبال روبه‌رو شده است امسال در دو نوبت در تالار ناظرزاده کرمانی و بعد پالیز اجرا شد و می‌گویند نزدیک به 5/1 میلیارد تومان به فروش رفته است.