به گزارش خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ بلقیس سلیمانی از نویسندگان پُرکار و پُرمخاطبِ ادبیات ایران است. او که در رشته‌ی فلسفه تحصیل کرده است، نخستین رمانش را پس از سال‌ها نقدنویسی در مطبوعات و در سنِ چهل و دوسالگی منتشر کرد. رمانِ «بازی آخرِ بانو» که برای او جوایزی را نیز همراه داشت.پس از انتشار این کتاب تا امروز نیز این نویسنده آثاری مانندِ «بازی عروس و داماد»، «من از گورانی‌ها می‌ترسم»، «سگ‌سالی»، «به هادس خوش آمدید»، «سالِ خرگوش» و... را چاپ کرده که با توفیق هم روبه‌رو بوده‌اند.
«مارون» تازه‌ترین اثرِ بلقیس سلیمانی، قصه‌ی یک شهرِ کوچک در سال‌های پُرتاب‌وتابِ قبل و بعدِ انقلاب است.در این اثر آدم‌هایی از هر دست، از چپ‌های مبارز گرفته تا انقلابی‌های تازه‌نفس، از کاسبان خُرده‌پا تا روستاییانِ کویری، از دخترانِ پُرشور تا پسران ایده‌آلیست دیده می شود. تنوعِ فراوانِ این آدم‌ها با ماجراهایی گره می‌خورد که پا در تاریخ و امرِ سیاسی روزگارِ نویسنده دارد و برای همین رمان دوچندان جذاب می‌شود.
«مارون» در ادامه‌ی مسیرِ داستان‌نویسی بلقیس سلیمانی، از این جهان‌های تک‌افتاده می‌گوید که ناگهان سرنوشت‌شان تغییر می‌کند و جست‌و‌جوی مدامی که پیشانی‌نوشتِ برخی از این آدم‌هاست. سلیمانی ذهنی قصه‌گو دارد و زبانی پُرکلمه و پُرضرب‌آهنگ. همین مارون روایتی از آدم‌ها در دلِ یک تاریخِ است. این رمان که محل رخداد آن روستایی با نام مارون است در مقطع زمانی پیش حین و بعد از انقلاب اسلامی تا آغاز جنگ رخ می‌دهد و فضای داستانی آن مانند بسیاری دیگر از آثار من روستایی است.
داستان «مارون» روایتی است از زندگی یک خانواده که فرزندانش درگیر ماجراهای انقلاب می‌شوند در حالی که بافت خانواده بسیار سنتی است. البته در رمان قصه این روستا و اینکه چطور با رویدادی مانند انقلاب روبرو می‌شود را نیز می‌شود دید. این رمان را می‌شود داستان عشق و سیاست هم نامید که در سایه مساله‌ای اجتماعی مانند تفاوت نسل‌ها روایت می‌شود.
رمان«مارون» نوشته بلقیس سلیمانی، به چند دلیل جزو آثار داستانی شاخص در سال های اخیر محسوب می شود. ویژگی اصلی، قصه گو بودن این اثر است که از همان ابتدا خواننده را مجذوب ماجراهای پرکشش در دل قصه می کند. وقتی خواننده درگیر قصه می‌شود، آن وقت برگ‌های برنده نویسنده، که تلفیق قصه و تاریخ است، یکی پس از دیگر رو می‌شود و جذابیت داستان دوچندان می‌شود.
بلقیس سلیمانی قصه‌گوی ماهری است که به تکنیک‌های داستان‌نویسی هم تسلط کامل دارد. برای همین از همان ابتدا تکلیف خود را با خواننده روشن می‌کند. نویسنده می‌خواهد رمانی بنویسد که به رغم وامدار بودن به رویدادهای تاریخ معاصر به ویژه سال‌های منتهی به وقوع انقلاب در سال 1357 تا آغاز جنگ در سال 1359، قصه خاص خود را هم داشته باشد که در دل این وقایع تاریخی شکل می گیرد. بنابر این، قصه‌ای که نویسنده از دل این وقایع تاریخی بیرون کشیده، روایت متکی به تخیل با پس زمینه های تاریخی است.
ماجراهای رمان در منطقه‌ای روستایی به نام«مارون» در حاشیه گوران کرمان اتفاق می‌افتد که در دایره جغرافیای آشنای داستان‌های بلقیس سلیمانی قرار دارد. آدم‌های رمان افرادی از اهالی مارون با محوریت اعضای خانواده درویش هستند که البته خود شخصیت درویش در این اثر، آدم منفعلی است. با این که داستان با یک موضوع خانوادگی در خانواده درویش شروع می شود اما خیلی زود، سایه یک اتفاق اجتماعی بزرگ، انقلاب بر محیط زندگی ساکنان منطقه گسترده شده و سایر اتفاق ها را تحت شعاع خود قرار می دهد. سایه سنگین انقلاب رفته رفته تقریبا بر همه ارکان زندگی اهالی مارون تاثیر می‌گذارد و باعث شکل‌گیری رویدادهای تازه‌ای در این جغرافیای پرت و دور از مرکز می‌شود. اولین دستاورد وقوع انقلاب در این روستای دور افتاده از مرکز، ایجاد دو قطبی در بین ساکنان روستا است که آنها را به جان هم می اندازد و باعث کشت و کشتار در بین آنها می‌شود. کشته‌ها یکی پس از دیگری در دهان گودال بزرگی که در روستا قرار دارد و طول عمق آن بر کسی روشن نیست بلعیده می شوند.
وجود گودال در این داستان، استعاره هوشمندانه است که با تکه کلام مظفر که بعد از هر اتفاقی می گوید«اینم از این، هیچی به هیچی» به زیبایی چفت شده و معنای تازه‌ای از اتفاق ها تولید می‌کند. ویژگی دیگری که در رمان مارون، قوت اثر محسوب می‌شود، شخصیت‌پردازی‌های قوی در این داستان است که اغلب شخصیت‌های داستانی این اثر را به یادماندنی کرده است. شخصیت هایی مانند: زلیخا، درویش، صمد، فیض، مظفر، خاتون، گل بس، عباسو، مهرنسا، آقا کور، خانم گنو، برفو، آقای سلاطوری، دادالله، اسد، برادرنخعی که هر کدام در جایگاه خود به زیبایی خلق شده‌اند.
چاپ اول(زمستان 1395) کتاب«مارون» نوشته بلقیس سلیمانی در 201 صفحه با شمارگان 1000 نسخه و قیمت 16000 تومان از سوی انتشارات چشمه در تهران چاپ و منتشر شده است.
رمان‌های «بازی آخر بانو» و «خاله بازی» آثار دیگر بلقیس سلیمانی هستند. در این دو کتاب از یک سه‌گانه در زمینه‌های عشق و روایت و قدرتدیده می شود که داستان آنها در زمان رویدادهای سیاسی - اجتماعی دهه ۱۳۶۰ ایران اتفاق می افتد و نقش اصلی و محوری آنها با زنان است. سلیمانی در این مجموعه رمان‌ها انسان را در موقعیت‌های مختلف و خطیر مانند انسان در موقعیت انتخاب، انسان در موقعیت آزاد، انسان در موقعیت مرگ، یا در موقعیت قتل قرار داده است و عکس‌العمل او را بررسی می‌کند.
بیشتر دغدغه‌های فلسفی و تجربهٔ سلیمانی در قالبی تازه سبب نگارش مجموعه داستان‌های بسیار کوتاه «بازی عروس و داماد» او بود. داستان‌های مجموعه «بازی عروس و داماد» را می‌توان داستان مینی‌مال یا داستان‌های فلَش دانست. این شصت داستان چند خطی همگی قصه‌گو هستند و طرح داستانی آنها واضح و مشخص است و بسیاری از آنها پایانی غافلگیر کننده دارند.
انتهای پیام/