به گزارش خبرنگار
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ هر انسانی در امور روزمره خود، بارها دچار افراط می‌شود و چه بسا که بسیاری از این زیاده‌روی ها در ابراز احساسات و محبت کردن به دیگران است، اما گاهی افراط لباسی دیگر بر تن کرده و در اموری مانند: انفاق کردن، غیرت، شک و ...نمایان می‌شود.
گفتنی است، در این گزارش با خواندن روایات و سخنان بزرگان به راهکارهای جلوگیری از افراط اشاره می‌کنیم.
تنها راه پرهيز از افراط و تفريط، بالا بردن سطح آگاهي و شناخت است؛ زيرا امام علي(ع) منشأ افراط و تفريط را ناداني مي داند: نادان ديده نمي شود. مگر آن كه افراط يا تفريط می كند.
در طول تاريخ افرادي كه به افراط يا تفريط كشيده شده ، كساني بوده اند كه يا جمود داشته و يا جاهل بوده اند،اما قرآن امت اسلامي را معتدل مي داند، نه جاهل و نه جامد. اميرالمؤمنين(ع) مي فرمايد: انحراف به چپ و راست هر دو غلط و گمراهي است . راه درست طريق ميانه است.
براي رسيدن به اعتدال و ميانه روي بايد :
شناخت خود را نسبت به واقعيت هاي زندگي و تعاليم اسلامي افزايش دهيم .
در همه مراحل، زندگي پيشوايان دين را سرمشق خود سازيم.در اسلام, قرآن و اهل بيت, معيار اعتدال به شمار مى آيند.
امام على(علیه السلام) مى فرمايد: از اين امت هيچ كس با آل محمد قياس نمى شود, زيرا اين خاندان, پايه دين و تكيه گاه يقين هستند. تندروان به سوى آن ها باز خواهند گشت. وا پس ماندگان, ناگزير خود را به آن ها مى رسانند.
استاد مطهرى مى گويد: اگر ما آن راهى را كه ائمه اطهار در مقابل راه هاى ديگران براى ما باز كرده اند برويم, هم از افراط و تندروى هاى بعضى مصون مى مانيم و هم از تفريط و جمود بعضى ديگر.
با اين بيان معلوم مي شود کسي که معتدل نباشد ،انسان کامل نيست .ممکن است در يک جهت پيشرفت کرده باشد اما از جهات ديگر ضعيف باشد .با اعتدال نيز مي توان به مقامات معنوي رسيد.سيره امامان معصوم اعتدال بود اما به قله رفيع کمالات دست يافته بودند. نمونه ديگر درعصر حاضر امام خميني است که روش معتدلي داشت اما عارف و فقيه و سياستمدار و فيلسوف بود و شخصيتي کم نظير داشت.
انتهای پیام/